9-7-2023: wat een prachtige zeildag. Even om het eiland op de motor en daarna de Code 0 op en in een streep naar Punta Delgada. Onderweg nog een school van zeker 20 dolfijnen om de boot gehad. Niet lang maar het was weer super. We komen de haven gelijk binnen met wat toeristen boten. Ik hoop dat zij meer walvissen gespot hebben dan wij want wij hebben er geen een gezien.

Ons plekje is nog vrij dus we gaan weer op de kop liggen, ik loop meteen door naar de Havenmeester maar die had net afgesloten. Na het eten lenen we het kaartje van de buren en gaan naar de kant waar nog een laatste dag is van de feesten die deze week hier waren.

We komen bij een big band die er een leuke sfeer in hebben gekregen.
Er zijn lekker veel mensen op de been. Na de toegift gaan we terug aan boord en nemen we nog wat in de Kuip.

10-7-2023: vandaag is boodschappen dag. Eerst álle supermarkten af op zoek naar afbakbrood. Nou dat gaan we hier op de Azoren niet vinden. We gaan ook naar de versmarkt die tijdelijk naar de parkeergarage is verhuisd. ‘S middags gaan we gewoon winkeltjes af. Souveniertjes scoren voor ons en natuurlijk voor Stef ons kleinkind. ‘S avonds na de koffie weer een terrasje gepakt. Wat ik met jullie wil delen is de unieke Portugese stoepen met hun mozaiken. Kijk maar.

11-7-2023: we gaan met de bus (ov) naar Rebeira  Grande. De avond ervoor uitgezocht waar en hoe laat we moeten klaarstaan. Uiteindelijk is het toch nog even vragen maar we zitten in de juiste bus. Geweldig! Zo’n oud houten geld lade en stoel van de chauffeur tot op de draad versleten.

Het is prima! Lekker zitten en kijken. We rijden langs stukjes die we met de scooter nog niet gezien hadden en het is een echt locall gebeuren. 

Ribeira Grande heeft een echt zandstrand en heeft mooie branding waardoor er goed gesurft kan worden. Op de rotonde bij de afslag van dat stuk strand staat ook een groot beeld met zo’n golfsurfer. Gaaf gedaan! Het is vandaag niet heel mooi weer maar we kunnen wel droog de dingen doen en we hadden beter onze zwemkleding mee kunnen nemen ipv onze jassen want het was gewoon lekker warm.

Eerst lunchen aan het strand daarna bij de oude watercentrale rond gestruind. De rivier zorgt voor water dat stroomt wat weer door allerlei kanaaltjes werd gebypassed. Zo kreeg je allemaal kleine watervalletjes. Dat alles stroomt onder een oude bogen brug door en is tegenwoordig een klein parkje.

Klein stukje stroomopwaarts komen we op het centrum pleintje waar de voorbereiding getroffen wordt voor het Columbus feest wat komend weekend plaats vindt. Wij nemen een biertje en een ijsje op het pleintje en gaan opzoek waar we weer op de bus moeten stappen. Nog even de Continente door lopen opzoek naar afbakbrood. We geven het op. 

De bus terug ging ook goed. De buschauffeur had duidelijk schik in zijn werk. Aan boord kijken we terug op een leuke dag en huren we een auto voor morgen. 

12-7-2023: wekker gezet, ontbijten tas klaar maken en om 9:00 uur ga ik de havenmeester betalen en vers brood kopen en Arnold gaat de auto ophalen. We willen de wandel route bij Faial de Terra gaan doen naar de waterval. Om 10 uur zitten we al in de auto via de kust route naar het Oosten. We worden toch via Furnas geleid waardoor we weer hoog komen te rijden. Dat is jammer want het is bewolkt en dus is boven in weinig zicht. Gelukkig als de route weer naar Povoação aan de kust gaat wordt het weer beter.

Hier stoppen we even voor een kopje koffie met uitzicht over de haven. Er liggen zelfs een paar zeilboten. We gaan door naar Faial de Terra. Een prachtige route veel groen en hoge stijle kliffen. De wind gaat al toe nemen dus de bomen wuiven ons steeds toe. We komen in het slaperige plaatsje aan met een wel bekende kerk met wat ruïnes er om kleine smalle straatjes en de rivier die getuigd dat er hierboven water stroomt. Na nog een bakkie en een croissant gaan we gewapend met water en appels( wij doen de korte route) naar het begin van de wandelroute. Ok!!! We zijn niet de enige….. de hele oever van de rivier na de laatste brug staat helemaal vol met (huur) auto’s. We hebben er geen last van. Het is een hele leuke en vooral mooie wandeling met veel op en neertjes door beekjes over houten bruggetjes door het prachtige bos. We zien op de Azoren ook veel grote gele bloemen (sier Gember)soms struiken vol.

Vlak bij de waterval Salto do Progo lopen we ineens weer door een soort laan van bamboe. We horen het gekletter al en zien een bescheiden waterval van hoog naar beneden stromen. Is dit hem????

Nog een stukje verder door het beekje trapje van keien en wortels op zien we waar het om te doen was. Een stukje paradijs!!! Er waren zelfs mensen aan het zwemmen in de poel. Wij hadden helaas de verkeerde keus gemaakt en jasjes mee genomen ipv zwemkleding. Het was te druk om zonder te gaan. Nog even genieten.

De wandeling terug hebben we nog een Nederlands gezin (vooral de vader) moeten oppeppen dat het echt de moeite waard is om door te gaan. We hebben nog een paar keer aan hem gedacht. Jammer dat we niet weten of hij er uiteindelijk ook zo over dacht.

De weg terug gaat weer goed over leuke paadjes en komt uit bij een oud gehucht waar weinig leven is maar waar ze wel naar het lijkt aan het opknappen zijn. Vanaf daar kan je dus met de auto komen en moeten wij over de klinker zigzag weg terug. Dat is wat minder fijn voor de rug en knieën maar vooruit.

Bij de auto lekker op het muurtje bij de rivier onze broodjes op en weer verder de oostkop rondgereden naar Nordeste waar we nog het klifpad bij Ponta Lomba de Cruz af willen lopen. tussendoor nog een stop gemaakt bij een uitzicht punt waar het flink waait en waar je kan zien dat onder de wolken de zon schijnt.

Ponta Lomba de Cruz, een heel steile klif maar wel met goede trap gaat zo’n 100 mtr. naar beneden naar zee niveau. Daar zat een oude man op een rots met pet op te lachen naar ons;’ genieten jullie van de Azoren?’ In gebrekkig Engels. En als we de vele treden weer naar boven gaan zegt hij:’ take it easy’. Maar u moet ook nog naar boven?! Hij lacht en knikt en wijst naar de rots kust. Ik begrijp hem niet, wie weet wordt hij zo opgehaald met een bootje maar ook dat is echt wel pittig. 

We gaan kijken bij Rebeira Grande of de feesten al begonnen zijn. Daar aangekomen waait het enorm en regent het van tijd tot tijd. We drinken weer een biertje in de ‘snackbar’ want het feest begint morgen pas. Daarna eten we een heerlijke burger in het grillhous ernaast. 

Om 2100 uur rijden we uiteindelijk het haventerrein bij onze boot weer op. Het was een heerlijke dag. 

6-7-2023: het is mooi weer als we wakker worden en in eerste instantie willen we het rustig aan doen vandaag. Komt er een mevrouw aan de boot, zij ligt hier in de haven en heeft een scooter te huur. Staat gewoon aan het einde van de steiger!!!!!! Hoe mooi kan je het hebben. Arnold stelt voor meteen te doen, want morgen wordt het weer minder met behoorlijk wind. Arnold doet nog even wat werkzaam heden voor Nauticict en dan gaan we. Eerste koffie stop bij een uitzicht punt waar we naar de richting kijken waar we gisteren gewandeld hebben en dan naar Pico Alto.

We treffen het enorm want we hebben rondom prachtig zicht, maar een paar minuten later zien we vanaf zee een wolk aankomen die het zicht behoorlijk verminderd. We gaan verder richting Baia da Maia waar dit weekend een festival is. Ze zijn volop bezig met voorbereidingen maar er is daar geen gelegenheid om wat te lunchen. Het is er wel bijzonder mooi met de rotspartijen rond het natuurzwembad, de vuurtoren van ponta do Castelo die hoog op een klif staat en als we verderop rijden naar het einde van de weg komen we bij een waterval. Hier hebben we helaas regen, dus we schuilen onder een luifel van een picknick bankje. 

Als het weer droog is rijden we naar Santi Esperito waar we gaan lunchen. Het valt ons op dat de huizen hier allemaal een klein aanbouwtje hebben met een flinke schoorsteen. Er zal waarschijnlijk in de winter hier gestookt worden op hout. Na de lunch , de zon is weer gaan schijnen, gaan we naar Baia de Sao Lourenco. Wat een prachtig eiland is Santa Maria om over te rijden. Van glooiende weilanden tot dicht begroeide bossen van mooie huizen met net zo makkelijk daarnaast een bouwval waar de natuur haar gang in gaat en natuurlijk de gigantische vieuws. Bij Lourenco is ook een natuur zwembad en een strand. Hier wordt wel gezwommen. Op het terras zag je iedereen weer de zonnebrand uit de tassen halen en kwamen de gin tonics van de bar af. Wij houden het op koffie want op de motor moeten we scherp blijven. Heerlijk zo in het zonnetje, met salamandertjes die onder de vlonders vandaan schieten en verderop er weer onder verdwijnen. 

We gaan richting boot via Lagoinhas die 248 meter hoog is en vlak aan de kust naar Sao Pedro door naar Vila do Porto waar we langs de Continente gaan. Deze supermarkt hadden we nog niet gezien hier. Wat ons zorgen baart is dat we nog steeds geen afbakbrood hebben gevonden voor de terugweg. Dat wordt nog een uitdaging. Oh ja, op de Pico Alto zagen we iets typisch wat we niet konden plaatsen, maar toen we langs de Tempel reden herkenden we de trappen meteen.

Terug op de haven met een scooter vol zware boodschappen gaan we aan boord heerlijk in het zonnetje in de Kuip ons biertje drinken. We zien een stuk verderop de Matjas liggen, een j130 uit Nederland maar we weten even niet waar de de boot van kennen. Eten doen we binnen want als de zon achter de berg is koelt het af. Het was een heerlijke dag.

7-7-2023: vandaag slecht weer. Behoorlijk wind en veel buien. Ik ga een was draaien ( gaat hier stuk sneller als de vorige keer) en we gaan de plekken met roest te lijf met ‘rust Blokker’ halverwege de middag klaart het op en kunnen we buiten ons koffie en biertje drinken. Zie ik ineens Joannes staan praten met onze scooter verhuurders. Joannes is met Rita op Santa Maria komen wonen en heeft een  80 km wandel route aangelegd die je in 5 dagen kan lopen met steeds een omgebouwde hooischuur als trekkers hut. Dit was te zien bij Floortje naar het einde van de wereld. Het leek me vooral leuk om Rita te ontmoeten want zij is tandarts en werkt nu 3 dagen in de 6 weken als orthodontist in Sao Miguel. Ik had tegen mijn collega Laurien gezegd dat ik haar zou opzoeken en nu loopt ze zomaar hier over de steiger. Ik loop meteen naar haar toe om haar te groeten. Ze reageerde heel spontaan en zo hadden we een kort praatje en natuurlijk even op de foto. 

8-7-2023: vandaag gaan we met de scooter naar Anjos. Het is een echte zomerse dag. Het noordwestelijke badplaatsen met weer een natuur zwembad. Wat een prachtige branding.

We gaan even in het zwembad en eten wat bij de club en gaan nog even naar Praia het strand van onze eerste dag met wandeling. We wilden deze plek ook met echt mooi weer beleven.

Eerst nemen we het uitzicht punt en daarna het strand. Dat is zeker anders dan met regen achtig weer. We moeten op tijd terug zijn om de havenmeester betalen want we gaan morgen weer terug naar Sao Miguel. In de haven nemen we nog een duik met bril want langs de rotsen zien we veel mooie verschillende vissen, maar rond de boot helaas niks.

Na het eten boot alvast een beetje klaar maken. Santa Maria, we hebben enorm van je genoten!!

1-7-2023: vandaag tijd voor corvee. We draaien een was en geloof me, dat is een dagtaak. De machine staat namelijk in de andere marina waar we ook muntjes bij de havenmeester moeten kopen……alleen is die in het weekend niet aanwezig en moet je juist de muntjes bij onze havenmeester kopen. Even heen en weer lopen dan maar. Ok muntjes hebben we, nu even wachten tot er machines vrij zijn. Ok de twee draaitjes lopen. Ondertussen boodschapje doen bij de Pinge Dolce vlak bij. Arnold brengt de boodschappen aan boord en ik ga de droger vullen….. muntje er in….oh doet het nog niet, nog een muntje erbij….nog niet….moet er 3 muntjes in????? Nee nog niet, nog 1 te gaan…..nou, Arnold even bellen of hij bij de havenmeester langs gaat, want dit is niet de bedoeling. Een kerel van de Marina komt langs maar krijgt hem ook niet aan de praat. Uiteindelijk is de andere droger klaar dus gaat daar de meeste was in de rest droog ik wel aan de lijn aan boord. Na 45 minuten weer terug naar het washok waar mijn was lekker droog op me wachtte om opgevouwen te worden. En zo is er weer een dag voorbij. We spreken bij het washok een Nederlands stel met een klein meisje van 15maanden die een rondje Carieb hebben gedaan. Ze hebben ook met de Bojangles (boot uit Helius) op gevaren. Leuk toch?! Ook hebben we de bemanning van Steeling the winds gesproken. Stuurautomaat deed het niet en nu hopen dat er een monteur tijd heeft.

Arnold heeft de elektrische lier gefixt en aan een calamiteiten pomp een 12V snoer gemaakt. Ik ga weer aan de slag met de site. 

Einde middag gaan we bij Steeling the Wind kijken of we kunnen helpen met de stuurautomaat. Gelukkig was er al een monteur geweest, maar heeft niets gevonden en hij deed het weer. We worden uitgenodigd voor een drankje. Sorry de namen zijn we vergeten, maar ze komen van Israël. Zij is de eigenaar hij is een goede vriend. Haar vader is ook mee. Het is erg gezellig en na twee biertjes gaan we terug aan boord om te eten. 

s ‘Avonds gaan we weer naar het terras op de andere Marina waar weer een band speelt. Het was lekker druk en er hing een erg leuke sfeer. Voor ons stond een Portugees mannetje helemaal uit zijn dak te gaan op de covers van oa Stones, Bruce, Dire Straites, Pinkfloyd Eric Clapton Garry more enz. 

Na de laatste klanken van de band gaan we terug aan boord en lekker te kooi.

2-7-2023: rustig aan beginnen we de dag met een ontbijtje buiten gevolgd door een bakkie, waarna we op ontdekking gaan op loop afstand. Er moet een bijzondere botanische tuin zijn die makkelijk is aan te lopen. We lopen langs de achter rand van de stad langs de universiteit en nog een kleine stadstuin. We zien grote huizen staan die getuigen van een rijk verleden maar waar nu geen geld meer voor is voor de stukadoor. Verdrietig om te zien hoe zulke panden in verval zijn geraakt.

Wat wel leuk is om te zien dat heel veel huizen een beschermheilige heeft die in een tegel tafereel boven de voordeuren is afgebeeld. De tuin is inderdaad bijzonder. Als ik bedenk dat ik ooit een Araucaria in mijn vensterbank heb gehad…. Een beetje ielig plantje, en dat zo een nu hier staat, stam van bijna 2 meter doorsnee en 25 meter hoog. Maar de meest bijzondere was een Ficus. Niet te beschrijven, dus kijk maar naar de foto. 

We gebruiken een lunch in het tentje in het park. Verse jus , zelf gemaakte ice tea en heerlijke broodjes en salade .

We gaan via een ommetje terug naar de boot. Lekker lui lezen. Heerlijk. 

Arnold bakt pannenkoeken voor het avondeten en ik maak Lovis weer klaar voor vertrek. Morgen naar Santa Maria. We komen hier ws terug om van hieruit terug naar zuid Engeland te varen dus wat we nog niet gezien hebben doen we dan.

30-6-2023

Ja hoor, heerlijk geslapen. Na het ontbijt gaat Arnold een motor huren en ik maak een tas klaar voor de dag. Eindelijk het eiland verkennen.

We gaan eerst richting het plaatsje Vila Franco de Campo waar ook een jachthaventje is. Het is niet groot maar wel erg beschut tegen de deining van de oceaan. We nemen daar een lunch en gaan weer verder. We genieten van de huizen in vele kleuren gestuct met hun hekjes er voor al dan niet verroest. De wegen met de prachtige Hortensia die nu in vol ornaat ons toe wuiven.

De bossen hier zijn steeds weer anders van karakter waardoor geen stuk gaat vervelen. We rijden door naar het Lagoa das Furnas waar een mooie wandeling gaan maken. We komen al snel bij een eeuwen oude kapel wat een familiegraf is van eneJose do Canto die hier ook een botanische tuin heeft aangelegd. We gaan deze niet bezoeken…. Misschien op de terug weg ( niet wetende dat we uiteindelijk het meer rond wandelen).

We komen een diversiteit aan bomen te zien waarvan sommige mega zijn. Van bomen dieomgegaan zijn hebben ze houtsnijwerken gemaakt

Een van de high lights van Sao Miguel is de hete bronnen die getuigen van het vulkanisch oergeweld. Men heeft er potten in gaten in de grond met eten die door de Hittebron gegaard worden. De zwaveldampen die uit de grond komen zijn behoorlijk warm. Als we door lopen rond het meer zien we ook de oever daar borrelen.
We maken ons rondje af en gaan naar de motor, waar Arnold opmerkt dat zijn jas niet meer in de rugzak zit. Shit, dat is echt te koud! We gaan met de motor naar de fumerolen waar ik naar het picknickbankje loop in de hoop dat hij daar zou liggen. Gelukkig! We waren natuurlijk geobsedeerd door de vogeltjes die om ons heen wipte.

In Furnas zelf gaan we een koffie met pastel denate nuttigen en vervolgen onze weg richting de theeplantage waar vlakbij een waterval is. De theeplantage ziet er vanaf de weg bijzonder uit met haar terrassen zoals ze dat noemen. Het lijkt een grote trap van thee struiken. De waterval is behoorlijk mak. Onderaan waar we de motor parkeren is de bedding helemaal droog. De wandeling is kort maar wel heel leuk. Een vervallen watermolen staat er bij als een huisje van Hans en Grietje. We wanen ons door een heus oerwoud en komen bij de bescheiden waterval uit. Leuk dat we hem gevonden hebben.

Hoogste tijd om richting boot te gaan. We komen om 1900 uur weer bij de boot en nemen in de Kuip een borrel. Arnold maakt nasi en na het eten is de avond snel om. Koppie thee douchen en voldaan te kooi.

31-6-2023: we zijn lekker op tijd wakker en gaan om 9uur al op pad na onze buren een behouden vaart te wensen. De schipperse van ‘ Steele the wind’ is een bijzonder mooie meid met een geweldige uitstraling. Ik heb haar dan ook gezegd voor we weg gingen dat er ooit iemand het naar mij had geroepen en dat ik het nu tegen haar zeg:’ don’t ever lose that smile’ . Ze hebben de boot net gekocht (Sun odysey 50) en varen hem naar Malaga. 

Wij gaan weer op de motor richting Sete Cidades. Eerste stop voor een bakkie is bij de uitkijk bij Relva. Er staat een kerel de zee af te struinen met een verrekijker op zoek naar Walvissen. Communicatie met marifoon naar de bootjes op zee die waarschijnlijk toeristen aan boord hebben. Tot nu toe nog niets te zien. We gaan verder.

We willen wandelen bij Lagoas Empadadas. Jammer dat het mistig is. De wandeling is leuk maar de uitzichten……niks dan mist.

We gaan verder naar de twee meren, een groen en een blauw. Hopen dat we daar wel wat van mee krijgen. Al snel komen we uit de mist en krijgen we weer fantastische vergezichten over de dalen en hoge bergwanden. En ja hoor de meren liggen prachtig onder ons. Het verschil van kleur is niet heel goed te zien door de bewolking, maar het is prachtig.

We gaan voor een hamburger in het dorpje Sete Cidades, het dorpje aan de rand van de meren Lagoa Verde en Lagos Azul met haar typische Sao Miguel kerkje. Er staan op dit eiland denk wel honderd van dit soort stijl gebouwde kerken. Wit opgetrokken met donkere hoeken en een toren met grote boogramen. Je zit ze in ieder dorpje. 

We willen nog naar Capelas een oude walvis vaart haven aan de noord zijde van het eiland. Even een route op de mobiel aanzetten…….. gaat hij de kortste weg…. Komen we op een onverharde weg die vrij stijl naar beneden gaat. Ik besluit te lopen zodat Arnold makkelijker de controle kan houden. Ok witte weggetjes vermijden en op de oranje weggetjes blijven. Alles is uiteindelijk goed gegaan. Bij een korte tussen stop bij uitkijkpost zitten we tussen de nieuwsgierige salamanders die zich warmen aan het muurtje waar we op zitten. 

De ‘haven’ van Capelas was heel bijzonder. Geen betere kunstenaar dan moeder natuur. Wat de wind en de golven hier van de stijle wanden hebben gemaakt is meer dan kunst. Als we naar beneden wandelen bedenken we ons dat die walvisvaarders toch bikkels moeten zijn geweest. Niet alleen zouden wij voor geen prijs deze ‘haven’ aanlopen maar de waar die ze van de walvis over hebben na het ontleden moet ook die stijle helling op. 

We zijn voor deze dag weer voldaan van de vele mooie stekkies die Sao Miguel ons heeft gegund en gaan weer naar Lovis. Daar zien we dat de buren niet zijn vertrokken. We zijn benieuwd wat er aan de hand is. Gisteren was er de hele dagen monteur bezig geweest voor de generator die stuk was en de motor een beurt te geven en dat was gelukt. 

Arnold levert de motor in, ik ga weer twee dagen bij boeken en we nemen een biertje in de Kuip, eten het restje nasi van gisteren op met een soepje en doen een klein tukkie op de bank. Vanavond is het vrijdag avond dus tijd om een terras of kroeg op te zoeken. We beginnen bij de andere jachthaven boulevard waar een blues band speelt. Na twee Sagresjes gaan we ook even in de stad kijken. Nemen nog een bier bij een muziek café en gaan weer aan boord. Het valt ons op dat er dag en nacht bewaking op de haven loopt. Alsof we in Amsterdam liggen. Op de steiger aangekomen draait de motor van de buren. Ze vertrekken de nacht in….. drie personen zonder zwemvest aan, zonder navigatie verlichting en zonder AIS. We maken ons zorgen. 

We gaan wel meteen Lovis wat ruimte geven en op de vrijgekomen plek op de kop liggen. Als ze weer helemaal naar ons zin ligt zien we de steeling winds weer de haven in komen. We hebben het met onze leuke buurvrouw te doen, maar wij blijven wel liggen.

Na een mooie overtocht zijn we woensdag morgen 3:30 uur in de morgen aan gekomen in een op zijn zachts gezegd zeer oncomfortabele haven. Uiteindelijk een plekje gevonden naast een schip aan de kade bij de werf. Hier kunnen we wel slapen. Rest van het verhaal volgt nog.

Ik wordt wakker en bedenk me dat ik nog gehaktballen wil braden. Dus ik ga meteen aan de slag. Arnold doet nog een motor check en we strekken nog even de benen naar de vuilcontainer en gooien 10:45 uur los….keurig op schema. In de kom doen we het 3e reef voorbereiden en gaan 815 mijl richting het westen. Het wordt een rustige overtocht maar relatief weinig motor uren. We komen weinig tegen, af en toe een schip soms in de verte dolfijnen en af en toe een zeemeeuw. Het is comfortabel aan boord. We eten prima en alles gaat voorspoedig. Onderweg halen we weerberichten op via iridium…is satelliet telefoon waar we ook wat belminuten op hebben. Ronja, Pim en ma worden verrast door een belletje van ons op de oceaan. Blijft toch bijzonder die techniek. 

We slijten verder de dagen met lezen, heerlijk voor  ons uit staren hopen dat we walvissen zien en natuurlijk slapen.

Wat een geluiden hoor je in zo’n zeilende boot: krakende lijnen, stuurautomaat watt&sea, en ….ja wat hoor ik nu….. het nespresso apparaat dat op de golf beweging een piepje geeft alsof er een ventieltje leegloopt. Het gaat niet weg als we een keer koffie hebben gezet…. Na een halve dag wordt ik het zat en kijk ik of het geluid weg gaat als ik hem een kwartslag draai. Wat blijkt… is het niet het apparaat maar een sluiting van een vest dat aan de kapstok hangt aan de andere kant van de wand. Ook weer opgelost.

De eerste twee nachten toen ik de wacht van 2400 uur in ging zag ik in de sterrenhemel een soort verlicht trappetje. Dat duurde een seconde of 10 en ze loste op alsof de touwladder was opgehaald. Zou dat een reeks afgevuurde satellieten zijn geweest van Ian Musk?

We hebben meerdere keren een verstekeling in het gangboord gehad. Een slak achtig visje wat waarschijnlijk met een golf aan boord is gespoeld. 

De nacht 25/26 juni ging niet vanzelf. Weinig wind en grote golven maakt het lastig comfortabel te varen maar vooral om Lovis te sparen. Dat slaan van het grootzeil gaat door merg en been. Arnold besluit tijdens zijn wacht koers te veranderen naar een strook met meer wind. Die bereiken we 4 uur later, dus terug gijpen en met melk meisje varen we wel comfortabel met 13-14 knoopjes wind weer de goede richting op. 

Zo starend over de golven, Arnold ligt te slapen, heb ik niks anders te doen dan mijn gedachten te laten gaan. Ik denk terug aan de vorige oceaan reis, waar ik mijn moeder, zussen en broer op bezoek kreeg op Madeira. Wat ben ik toch een bevoorrecht mens dat ik dit allemaal mag doen en beleven want zo heb ik ook mijn voorraad prachtige herinneringen iedere keer weer aan kunnen vullen waar ik zo vaak nog aan terug denk. Zo ook nu weer, starend over de golven. 

De laatste dagen zijn wat rumoeriger. Nog steeds prachtig weer maar wel lastige zee dus gaan we afkruisen. We hebben op de kaart hulplijnen gezet om een idee te hebben wanneer we het beste kunnen gijpen. Een keer een stuk eerder omdat we moesten uitwijken voor een visser.

We weten dat het laatste stukje onder het eiland pittig kan worden…….nou dat was zo 26 knopen in de kont … de stuurautomaat kom het niet hebben dus heeft Arnold zelf gestuurd. Om 3:30 komen we behoorlijk moe aan in Ponta Delgada waar de deining van de oceaan recht naar binnen kwam. Wat een afknapper. De hele haven deinde en rukte, we konden niet blijven staan maar op de knietjes anders vielen we om…… niet te doen. We maken weer los en gaan bij de werf aan de kademuur liggen Langs een grote boot. Dat ging veel beter. 

Ons binnenkomertje hadden we in een andere toestand willen drinken. Zo lang gevaren voor dit!!!

28-6-2023 heerlijk geslapen maar wel met een knoop wakker worden omdat we niet weten hoe we komen te liggen. Onze buurman Patrick van Antwerpen vond alles prima en hielp ons met wat extra lijntjes. Dat gaf ons moed. Lovis wordt verwend met een flinke schoonmaak beurt want dat heeft ze verdient en na de lunche ga ik bij de haven autoriteiten melden. Onze buurman en wij moeten daar weg ivm de kraan die daar op de kade staat. We krijgen een box in de zelfde kom en gaan verkassen. Met heel veel zorg leggen we Lovis aan 7 lijnen met en zonder rekkers en zijn uiteindelijk tevreden met de plek. 

We gaan de stad in. Eindelijk echt de benen strekken, drinken wat op een terrasje en komen langs Tasca, een restaurant wat goed te boek staat, want ze stonden in de rij voor een tafeltje. Na een half uurtje mochten we aan tafel. De bediening was echt gezellig en werkte met humor.

Na een heerlijke vis en ananas cake toe weer terug naar de boot. Lekker tukkie doen dachten we….. is onze buurman gearriveerd en blijkt dat onze zorgvuldig aangebrachten landvasten waren verzet. Nu lagen we helemaal niet meer goed !!!!! We moesten onze landvasten niet kruisen met die van hem dus de havenmeester heeft het veranderd. Woest waren we en zijn gelijk weg gevaren want we hadden die middag een vrij rustig stukje in de andere kom gezien. We gaan daar heen, maar die boxjes waren echt te klein. Het was inmiddels ook behoorlijk gaan waaien waardoor het er niet gerieflijker op werd in de haven. Uiteindelijk weer terug naar de kom waar we al lagen en in een box gegaan waarvan we eerst dachten dat het te smal was. Het paste precies en we zijn weer blij zoals Lovis onder de omstandigheden ligt. Lekker douchen en hopelijk lekker slapen.

20-6-2023: Arnold begint de dag met een ochtend duik en maakt meteen de helft van het onderwaterschip schoon. Brrrrr!!! Na het ontbijt klaar maken voor vertrek.We gaan met de bijboot naar de tanksteiger waar we aan de kant willen. Ook deze steiger heeft securety dus moeten we wel een kleine bijdrage betalen …….€26,-!! Om je een idee te geven, bij de vorige haven kwamen we ‘s avonds aan dus hoefden we die dag (nacht) niet te betalende moesten inclusief water stroom WiFi €27,00 betalen. Maar goed, we willen toch echt Porto gaan bezoeken. Met de taxi rijden we naar de bijzondere brug die door de zelfde architect is ontworpen als de IJfeltoren. We lopen naar de overkant en genieten van de sfeer, de oude straatjes met verroesten Franse balkonnetjes, bladderend stucwerk de muzikanten die je overal in de stad hoor spelen op de gitaar, saxofoon, trompet……van alles. De eeuwen oude stad met gigantische kathedralen, of andere gebouwen, met of zonder tegeltjes tegen de buiten muur. Het CS is indrukwekkend met haar tegel vertellingen rondom de aankomst/ vertrekhal.Na de lunche willen we naar het gedeelte van de stad met de winkels. Een leuke Tuc Tuc bestuurder rijdt ons naar Rua Santa Catarina en zet ons af met de mededeling dat we een koffie met pastel de nata ( verser krijg je ze niergens )MOETEN gebruiken op de hoek bij Rue Formosa, vlak bij de overdekte markt. Het is inderdaad de moeite waard.

We scoren een kurk tasje die ik wilde een jurkje en korte broek en lopen weer richting de rivier om over het hoge gedeelte terug te lopen naar de Port huizen kant waar we een terras pakken voor een Super bok. Ik weet het dat is geen Port maar wel een heerlijk Portugees Biertje. Na wat gegeten te hebben wandelen we terug naar de jachthaven en varen we weer naar Lovis.

Het was een prachtige dag.

21-6-2023: Arnold begint de dag weer in het water. We moesten voor een hotelboot Lovis iets ophalen. Toen kwam er plastic in de schroef. Arnold krijgt het er gelukkig uit en gaat meteen het onderwaterschip helemaal schoon maken. Na het ontbijt het weer bestuderen en komen tot de conclusie dat we het best morgen om 1100 uur vertrekken voor de Azoren. Dat betekend vandaag weer voorbereiding treffen voor de overteek .de boodschappen worden gehaald in een supermarkt, 15 minuten lopen maar wel helling op die categorie 20%was. Het dorpje bij de jachthaven was erg schattig met keurige huizen in tegels gehuld. Wasrekken met schone was naast de BBQ waar vis op het rooster wet gedraaid, maar waar het supermarktje lang dicht was tussen de middag. Zat waarschijnlijk ook te lunchen bij de vis grill.
terug aan boord maken we meteen aanstalten om anker op te gaan. Er staat een pittig windje tegen dus het gaat niet hard met de dingy langszij .

In de haven van Leixoes bleek de motor over verhit. Wat is dat nu?!!eerst de bijboot opruimen zo kon de motor eerst afkoelen, want ergens lekt de koelvloeistof. Het reservoir was leeg en het lag allemaal voor de motor. Gelukkig het lek gevonden. Ik ga weer wat eten voor bereiden voor de oversteek. Pfffff wat is het heet binnen.Na het eten wat we pas om 20:30uur deden… het motor probleem oplossen.

Alles opruimen, en vaat gedaan is het tijd voor een wijntje en dan te kooi. Morgen naar de Azoren.

We slapen lekker uit samen in een kooi? en gaan vandaag klusjes doen. Provider bellen hoe het zit met ons internet. Lijkt erop dat dit met een sisser afloopt. Haven meester betalen en verkassen naar andere box waar we langer kunnen blijven liggen en de site weer bijwerken. Moet weer inkomen hoor. Arnold tankt de diesel af…. 60 liter weer is dus inderdaad 2 ltr per uur. Na de lunche gaan we naar de boulevard. Meteen kijken waar de supermarkt is en of er een tankstation is om onze nu lege jerrycans te vullen. Prachtig weer en het strand is spectaculair met haar enorme branding.

We scoren een ijsje… dan is het pas echt vakantie… pakken een koffie op terras , doen een klein boodschapje in de supermarkt en gaan terug aan boord. Lekker in de Kuip een biertje en eten. We FaceTime en met Ronja Lennard en Stef die nu in IJmuiden op het strand zaten. Als we klaar zijn met eten gaan we de router weer uit de achterstal halen om te kijken wat er met de simkaart aan de hand is.

Uiteindelijk lukt het Arnold weer om de boel aan de praat te krijgen.

19-6–2023: de dag is snel om. We beginnen met de router antenne weer boven de radar te plaatsen en daarna gaan we diesel halen. Een can op een onderstel van een boodschappen karretje en een op de step. Meteen ook weer een supermarkt bezocht. Bij de slagersafdeling kipfilet in dunne plakjes laten snijden…. Dat kon hij zo meesterlijk. Terug aan boord, blij dat we er weer waren, water getankt en gelunched en klaar maken voor verkassen naar Porto. We spreken de buurvrouw die solo zeilt. Waarop Arnold zegt :are you crazy ! Antwoord ze met : no i am a french gril.. mooihè!

het is vandaag wat bewolkt weer met af en toe een bui. We varen half drie op het fokkie naar Porto. Ankeren vlak bij de jachthaven bij een Lagoon. Blijven aan boord om te kijken hoe het gaat want er is stroom tegen wind dat is altijd even opletten. De rubberboot wordt klaargemaakt. Na het eten gaan we met de dingy naar de stad. Whow!!!!! Wat een mega stroom staat er op de Douro we komen er amper tegen in!
Tussen de punters leggen we aan en drinken een zelf mee genomen koffie. Blijkt dat we aan een steiger van de roeiers liggen. Snel weg halen, want die roeiers waren blij dat ze er waren. We waren lekker vlug terug, bij Lovis en hangen

We waren lekker snel bij Lovis en hangen de bijboot in de carieb stand( naast de boot boven water) en …. Ik zei het al ….. zo een dag is snel voorbij. Morgen gaan we Porto echt bezoeken.

Tijdens de korte stop kon ik weer met verse spullen gaan koken en na het eten gedoucht en weer los. Even…. Eigenlijk heel even gezeild. We komen bij de cape weer in vette mist maar die is thv Auldeney gelukkig weer opgetrokken.

Wat zijn wij blij met de radar. Het blijft wel behoorlijk vochtig in de lucht. Het wacht lopen komt weer in het ritme. Er gebeurt verder niks. Om 1100 varen we weer de mist in
13-6-2023:En zo vordert de dag. Veel op de motor in een kleine wereld. Als we Canal duFour naderen ( en canal de helle…. Hier moet je bij slecht weer dus niet zijn) besluiten we om bij L’Aber Ildut naar binnen te gaan om te tanken en weer het tij af te wachten. Gelukkig trekt de mist wat op. Dat tanken kost wat moeite en veel euro’s(140 liter A €1,95)maar het lukt. Meteen ook ons vuilnis weg gebracht en langszij een vriendelijke Franse mr met een Pogo gaan liggen. Douchen, even een wijntje en om 23:00 te kooi tot 5uur. 
14-6-2023: om 6 uur varen we al buiten en zetten meteen zeil. Eerste stukje motorzeilen maar al snel wordt de code 0 uitgerold. Het gaat in het begin niet hard, maar later trekt de wind aan naar 15 knopen en gaan we weer op de fok verder. We zien regelmatig de 8knopen snelheid…..zo kennen we Lovis weer. Het wordt een prachtige dag. We genieten met volle teugen van het zeilen en de springende dolfijntjes om ons heen. Dit maakt de dag van gisteren weer goed. Arnold heeft een muziek lijst aan gezet met van alles wat. Evergreen top 1000. Helemaal goud! Wat minder makkelijk gaat is het slapen. De code 0 is weer uitgerold, maar die kraakt en steunt wel behoorlijk. We zullen toch niet het monotone geluid van de motor nodig hebben?….

15-6-2023: Gelukkig gaat het slapen de tweede helft van de nacht goed. Als Arnold mij uit mijn diepe slaap haal om 6 uur moet de zeilen worden opgeruimd. Wind helemaal op. Hij vertelde dat de anologe verbindingen van de B&G computer van slag was geweest. Onze barometer gaf ineens veel lager aan. Nou dat zou betekenen dat we in een storm zouden zitten en dat is 6 tot 12 knopen wind niet bepaald. Zoals zoveel storingen worden opgelost even aan en uit en alles was weer zoals het hoort.
We moeten ook weer wat uurtjes de motor aan want de wind is op maar die krijgen we gelukkig weer terug. Eerst motorsailen en rond 1500 uur zeilen we heel rustig. We hebben geen haast en het is comfortabel aan boord. Om 18:30 uur krijgen we weer een groep dolfijnen om onze boeg. Fantastisch!

De wind gaat ruimen dus code 0 zorgt voor meer actie. Lovis trekt er weer lekker aan. De wind trekt om 2200 uur aan zodat de code 0 weer vervangen wordt voor de fok. Het zeilt geweldig. 
16-6-2023: we doen ook veel hazenslaapjes tijdens de wachten want het is rustig om ons heen. Het is een prachtige dag. Wel motor aan in de middag. Het duurt lang voor we kust zien maar we hebben wel al vroeg internet dus ons routertje hoog ophangen boven de radar werkt goed…….. dachten we. De berichtjes die we binnen kregen en het weer wat we ophaalde was niet van de kust maar waarschijnlijk van een cruiseschip. Onze router heeft zonder dat we het door hadden dus geroamd. Die ontdekking maakt onze avond en nacht niet gezellig. Onze provider heeft ons waarschijnlijk afgesloten omdat we boven ons limiet zitten……. We zijn bang dat deze 500mb wel eens tussen de €5000,-en de €10.000,-kunnen gaan kosten. Morgen maar bellen. 

We besluiten niet in Spanje te stoppen maar direct door te gaan naar Porto. We zitten nu nog in onze wacht ritmes en het gaat lekker. De catering is nog steeds top! we eten heerlijk en de voorraad kast/koelkast geeft nog steeds. Er komt iedere dag iets anders uit het combuis, van andijvie stampot tot Hellow Fresch menuutjes en het brood wordt op smaak gemaakt met het tosti ijzer.

We gaan straks bij Porto lekker de tijd nemen.

Het blijft rustig gaan. Wat we kunnen zeilen doen we en verder op de motor. De dolfijnen zorgen regelmatig voor een mooi schouwspel………zelfs als we al onze pinger die ons moet beschermen tegen orka’s over boord hebben hangen. Hmmm daar hebben we dus niet veel in. Arnold heeft nog even met Ronja aan de telefoon gezeten. Fijn haar even te horen.

We sluiten onze trip zeilend af tot in de haven van Leixios/ porto. Even gas omdat er net een passagiersschip naar buiten komt zodat we in de luwte van de Dam geen deining meer hebben en lekker af kunnen tuigen. Om 2100 uur liggen we in een box en gaat de motor na toch wel 84 uur de motor uit. Precies 7 dagen en 12 uur onderweg en al helemaal in Porto. Dat is toch top!!


Verstuurd vanaf mijn iPhone!

Naar de Azoren 

8-6-2023: thuis alles aan kant, auto volgeladen en onze laatste werkdag voor 3 maanden, nog even de buurvrouw gesproken en we gaan.

9-6-2023: lekker al aan boord wakker worden. Na het ontbijt laatste spullen uit de auto waaronder een nieuw toilet. Arnold gaat die monteren, ik ga voor de laatste boodschappen op pad.

Om 1200 uur komen ma met Hans, Erna, Ronja Lennard en Stef lunchen, want die gaan we ook 3 maanden niet meer zien. Dick gaat voor ons speciaal een half uurtje eerder opstarten…..zo lief. Heerlijk op terras qualety-time gehad. 

‘Smiddags nog wat laatste dingen gedaan Ab kwam nog langs voor een bakkie en om 1700 weer naar het clubhuis. Nog een keer voor 3 maanden genieten van onze maten maar vooral van Stef die ook nog op de haven is met Ronja. Dat is wel een ding hoor…. Als je opa en oma bent geworden.

Na het eten iedereen een dikke knuffel en dan is het tijd om los te gooien. Ab, Connie Ronja en onze Stef stonden ons uit te zwaaien. Daar gaan we dan. Nog even iets in de koelkast zetten….en daar lag een lieve groet van de Janx.

In Stellendam gaan we aan een visser liggen. Nog een theetje en te kooi.

10-6-2023: we hebben onrustig geslapen. Waren veel te vroeg wakker, dat is jammer. We varen 8:45 uit. Het is prachtig weer dus al snel smeren en bikini aan. 

Het wordt eigenlijk zelfs te warm. Jammer dat er ook heel veel ongedierten op zee zijn. We hebben geen schaduw plekje dus creëren we er een. We varen met spi, maar die blijkt niet het eeuwige leven. Daar vallen ineens diverse scheuren in. Die is op. Het wordt een trip met heel veel motorsailen. Inde nacht heb ik wel prachtige lichtgevende zee. Verder moeten we nog inslingeren want we hebben amper op zee gezeten dit seizoen. 

10-6-2023: we hebben onrustig geslapen. Waren veel te vroeg wakker, dat is jammer. We varen 8:45 uit. Het is prachtig weer dus al snel smeren en bikini aan.

11-6-2023: we hebben steeds weer iets wat stuk gaat. De elektrische lier slipt terug, navigatieverlichting voorop doen het niet meer en Arnold kwam tot de conclusie dat het externe antennetje van iridium het niet doet. Hij krijgt hem moeilijk aan de praat wat hem behoorlijk irriteert.

Verder doet Lovis haar ding….. varen, maar echt zeilen wordt het even niet. Weinig wind en op kop dus veel motor bij.

12-6-2023: We komen lekker in het ritme van het wacht draaien. Ik (Perry) heb van 6-9;12-15;1800-2100;2400-3 uur wacht dan kan Arnold slapen en andersom. Dat lekkere ritme zit hem eigenlijk in het slaap ritme … dat gaat Arnold nu ook goed af. Ik slaap altijd goed. Er gebeurt niks spectaculairs. Ik voel me ook best goed. Kan redelijk eten dus kortom…. Het gaat lekker. Ok het zou wat vlotter mogen gaan. We gaan de stroom niet halen bij cape le Haege dus gaan we een tussen stop maken om het tij af te wachten.