Het is rustig in de haven van Cherbourg. De Rajac kunnen we gek genoeg niet vinden. We gaan lunchen, boot afspoelen en binnen weer op orde brengen. We hebben steeds meer de behoefte om richting huis te gaan. Morgen ziet het er best goed uit en we besluiten om morgen richting Oostende te varen. We kijken wel hoe ver we komen. We kijken of de supermarkt open is, dat was niet zo, maar vinden wel een buurtsupertje die onze lekkere ham heeft, komkommer en lekkere kersen. Genoeg om in Belgie te komen. We lopen een rondje stad. Nemen een een bakkie bij een koffie tentje en gaan terug aan boord om lekker in de Kuip in het zonnetje ons biertje te drinken. Er ligt een cruiseschip van Tui aan de kade maar toch is het niet druk in de stad. Als we langs de grote kerk lopen zien we dat hij open is. Dan moet ik altijd even binnen kijken. Bij de boot zien we dat we weer buren hebben met een Belgische vlag. Zij vertelde dat Dintelmond hun thuis haven is.
We genieten van het mooie weer en de boten die in en uit varen. Ik ga voor twee keer koken en zorg dat We morgen nog 1 keer een nacht door kunnen. Vanavond op tijd te kooi.
14-15-8-2023: wekker om half 6 en 6 uur los. Mooi op het tij rond Barfleur. De eerste 72 mijl van de 210 kunnen we prachtig zeilen. Eerst met de fok en al snel code 0.
Het is genieten van de mooie zonsopgang. We krijgen vandaag rustig weer met zo’n en af en toe een bui. We zien de Solveig die we voor de Zilveren zwaan bij Guernsey zagen liggen voor ons varen op de Ais. Ook de Rajac is weer in beeld. De Seine baai is een druk vaarwater dus we hebben wat te kijken en op te letten. Ik krijg nog een heel klein vogeltje onder de buiskap maar die ging meteen weg toen ik hem op de foto wilde zetten.
De nacht is ook opletten geblazen. Er varen hier behoorlijk wat vissers zonder AIS. Dus met de radar bij checken of er niemand vaart. Ik heb een keer moeten uitwijken voor een visser. Arnold zet er in zijn wacht een fok bij en zo komen we precies met het laatste stukje tij cap griz nes om. Met buitjes in de lucht begint de nieuwe dag. Solveig vaart door langs de shippinglane wij gaan via Duinquerke. We zie Hein varen, een Nederlands baggerschip die toen wij nog aan de Merellaan woonden volop bij ons onder het raam door ging om zand te zuigen voor de nieuwe Maasvlakte. Voor Graveline hijsen we grootzeil bij en zetten melkmeid. Dit gaat goed tot Duinkerke daar wordt de fok ingerold en code 0 uitgerold.
De zon schijnt het is prachtig weer geworden. We douchen op het achter plechtje en genieten van de tientallen boten om ons heen. Ik tel er zo wel 80. De genakers scheuren om ons heen. Dat zijn we niet meer gewend. Arnold maakt weer een heerlijke lunch met afbakbrood in onze airfryer. Wat een uitvinding!
In Oostendekomt de havenmeester ons tegemoet varen en geeft ons een boei. Als we door varen zien we een bekende onze lijnen aanpakken…. Paul Vermaas!
Op de een of andere manier zien we Paul en Marian bijna ieder jaar. Als we de boot hebben afgestald gaan we bij hun aan boord onder het genot van een biertje flink bij kletsen.
16-8-2023 blijven we lekker in Oostende. Altijd vakantie gevoel hier. Tafeltje besproken bij den Artiest voor vanavond en verder heel de dag genieten van het prachtige weer. We hebben het buiige weer toch maar weer mooi ontvlucht.