17-8-2023: Oostende is altijd leven in de Brouwerij. Ik ga lekker bij de bakker verse broodjes en de beroemde puddingbroodjes halen die we lekker in de Kuip gaan eten. We doen rustig aan. Na de koffie gaan we onze boodschappen aan boord halen, gaan weer lunchen en Paul en Marian uitzwaaien. We zien ze morgen weer. Oostende is wel een andere haven geworden zeg. De overkant wordt volop hoge appartementen complexen gebouwd waardoor het pontje heel vaak vaart. Jammer dat die voor veel golfgang in de haven zorgen maar het hoort gewoon een beetje bij deze haven. De haven meesters helpen je met de lijn door de mooring rijgen, dat was bij Robert wel anders. Hoe meer geklooi hoe mooier hij het vond. Simon (Robert zijn opvolger) is volgens ons wel aangenomen op het volume van zijn stem. Het blijft een mooi schouwspel als er weernieuwepassanten binnen komen.

We gaan de stad nog even in maar doen een biertje in de kuip. Om 1900 uur zitten we bij den Artiest, waar we heerlijk gegeten hebben en waar we ook nog wat contact hadden met tafeltjes om ons heen. Traditie getrouw gaan we voor de koffie naar het Botteltje en voor het biertje naar muziek cafe Lafayette. Het uitgaansstraatje is wel kleiner geworden valt ons op en voor de deur was het wel lekker druk maar weinig jonge lui. We zijn niet zo lang gebleven.

18-8-2023: We gaan op de vismarkt tongetjes kopen die we vanavond in Blankenbergen gaan bakken voor ons en Paul en Marian. Na de lunch gaan we Lovis vaar klaar maken. We krijgen een pittig tochtje. voorspelling kruisen met 16 knopen. In werkelijkheid is het 18 tot 21 knopen op kop. Lovis doet het goed met een reefje en na 1,5 uur blazen we Blankenbergen met hoogwater binnen. We worden vriendelijk welkom geheten door de havenmeester van de Noordzeezeilers. Het is inmiddels dicht getrokken maar de temperatuur is goed. Paul en Marian komen rond 1700 uur aan boord. We drinken een borrel en Arnold gaat de tongetjes bakken die we lekker in kuip kunnen eten. Airfryer ziet nu een keer patat in plaats van broodjes. Het is allemaal heerlijk.

Om 2300 uur gaan we te kooi. Morgen weer terug naar Hellevoetsluis.

19-8-2023: We vertrekken 1,5 uur voor laag water anders kunnen we Blankenbergen niet uit. Dat betekend dat we veel stroom tegen hebben, maar anders werd het zo laat. Het is prachtig weer, maar weinig wind. We motorsailen het hele stuk en zijn op tijd bij de Goeree sluis van 1900 uur. We hebben zelfs het geluk dat we om 18:30uur al de sluis in mogen omdat er een beroeps door moest. Het is een sluis vol. Veel boten onderweg naar de vestingdagen. Wat een verrassing dat Ronja met Stef op de sluis stonden. Heerlijk om ze weer te zien. (stom he, maar ik heb geen foto van ze gemaakt)

Het is weer fijn om terug te zijn in onze Helius haven. Ronja Lennard en Stef komen aan boord en later Gert Jan. Veel bij te praten. Verder dit weekend bij de vestingdagen heel veel vrienden en bekende gesproken. Het is een mooie afsluiting van deze fantastische reis.

Het is rustig in de haven van Cherbourg. De Rajac kunnen we gek genoeg niet vinden. We gaan lunchen, boot afspoelen en binnen weer op orde brengen. We hebben steeds meer de behoefte om richting huis te gaan. Morgen ziet het er best goed uit en we besluiten om morgen richting Oostende te varen. We kijken wel hoe ver we komen. We kijken of de supermarkt open is, dat was niet zo, maar vinden wel een buurtsupertje die onze lekkere ham heeft, komkommer en lekkere kersen. Genoeg om in Belgie te komen. We lopen een rondje stad. Nemen een een bakkie bij een koffie tentje en gaan terug aan boord om lekker in de Kuip in het zonnetje ons biertje te drinken. Er ligt een cruiseschip van Tui aan de kade maar toch is het niet druk in de stad. Als we langs de grote kerk lopen zien we dat hij open is. Dan moet ik altijd even binnen kijken. Bij de boot zien we dat we weer buren hebben met een Belgische vlag. Zij vertelde dat Dintelmond hun thuis haven is. 

We genieten van het mooie weer en de boten die in en uit varen. Ik ga voor twee keer koken en zorg dat We morgen nog 1 keer een nacht door kunnen. Vanavond op tijd te kooi.

14-15-8-2023: wekker om half 6 en 6 uur los. Mooi op het tij rond Barfleur. De eerste 72 mijl van de 210 kunnen we prachtig zeilen. Eerst met de fok en al snel code 0.

Het is genieten van de mooie zonsopgang. We krijgen vandaag rustig weer met zo’n en af en toe een bui. We zien de Solveig die we voor de Zilveren zwaan bij Guernsey zagen liggen voor ons varen op de Ais. Ook de Rajac is weer in beeld. De Seine baai is een druk vaarwater dus we hebben wat te kijken en op te letten. Ik krijg nog een heel klein vogeltje onder de buiskap maar die ging meteen weg toen ik hem op de foto wilde zetten.  

De nacht is ook opletten geblazen. Er varen hier behoorlijk wat vissers zonder AIS. Dus met de radar bij checken of er niemand vaart. Ik heb een keer moeten uitwijken voor een visser. Arnold zet er in zijn wacht een fok bij en zo komen we precies met het laatste stukje tij cap griz nes om. Met buitjes in de lucht begint de nieuwe dag. Solveig vaart door langs de shippinglane wij gaan via Duinquerke. We zie Hein varen, een Nederlands baggerschip die toen wij nog aan de Merellaan woonden volop bij ons onder het raam door ging om zand te zuigen voor de nieuwe Maasvlakte. Voor Graveline hijsen we grootzeil bij en zetten melkmeid. Dit gaat goed tot Duinkerke daar wordt de fok ingerold en code 0 uitgerold.

De zon schijnt het is prachtig weer geworden. We douchen op het achter plechtje en genieten van de tientallen boten om ons heen. Ik tel er zo wel 80. De genakers scheuren om ons heen. Dat zijn we niet meer gewend. Arnold maakt weer een heerlijke lunch met afbakbrood in onze airfryer. Wat een uitvinding!

In Oostendekomt de havenmeester ons tegemoet varen en geeft ons een boei. Als we door varen zien we een bekende onze lijnen aanpakken…. Paul Vermaas!

Op de een of andere manier zien we Paul en Marian bijna ieder jaar. Als we de boot hebben afgestald gaan we bij hun aan boord onder het genot van een biertje flink bij kletsen.

16-8-2023 blijven we lekker in Oostende. Altijd vakantie gevoel hier. Tafeltje besproken bij den Artiest voor vanavond en verder heel de dag genieten van het prachtige weer. We hebben het buiige weer toch maar weer mooi ontvlucht.

9-8-2023:Het is een hier leuk wakker worden. Er is volop leven, zeilklasjes achter de rubberboot naar buiten waar de jongetjes hanig gedrag hebben naar de meisjes op de andere zeilboot, er komen volop boten voorbij die van en naar zee gaan en het strand begint ook druk te worden. De bijboot wordt weer geïnstalleerd en we gaan de rivier op om te kijken hoever we door kunnen. Dat is nog een heel stuk en daar liggen we toch iets rustiger als er wind van zee komt.

We eten ons broodje op bij de Jetty van de kano verhuur en duikers. Het is er een leuke drukte. Als we de lunch op hebben varen we naar het strand, trekken de boot op het droge en gaan kijken of er in het dorpje een winkel is. Die hebben we gevonden. Met het hoogst nodigen terug, want het was er wel erg duur, gaan we weer terug naar Lovis. We gaan verkassen naar een mooring verder op de rivier. Het is goddelijk weer. . Vanuit de Kuip genieten we van de kajakken, suppers zeilers en andere watersporters. Arnold gaat aardappeltjes bakken voor bij de kippenpoten. ‘S avonds blijven we ook aan boord want er is hier verder geen horeca te bekennen.we worden wel getrakteerd op vuurwerk .

10-8-2023: We zijn op 2/3 van onze tijd. Wat hebben we de afgelopen twee maanden veel gezien en beleefd. Het is bewolkt maar niet koud. Na het ontbijt gaan we naar de noord oever voor een wandeling. We trekken de bijboot een Jetty op en volgen een route. Die gaat eerst naar de riviermonding langs het strand. Een prachtig uitzicht over de typische Bretonse kust.

We drinken onze koffie met uitzicht op een baai waarna we door gaan door bosjes en mais velden zo weer terug naar onze bij boot. Een mooi rondje. Terug bij Lovis eerst lunchen en daarna de rubberboot op dek binden want vanavond gaan we met het late tij naar Roscoff. Dan hebben we een mooie wind.

Na het eten vertrekken we met prachtig weer. Eenmaal in de riviermonding moeten we een reef zetten. We worden ingehaald door de bewolking. Dat is jammer want het is verder prachtig zeilen. Hoge wal dus geen golven en ruime koers. Het wordt wel een git zwarte nacht met regen. We komen om 00.45 uur in de haven die heel vol ligt. We meren uiteindelijk lang een visser aan en zien morgen wel of er iemand plaats voor ons heeft gemaakt.

11-8-2023: We worden met regen wakker en gaan een vrijgekomen box in. Na het ontbijt gaan we naar de havenmeester en naar het nabij gelegen dorp om boodschappen te doen, want Lovis is behoorlijk leeg. We kunnen weer in de kuip onze lunch eten. Arnold gaat de boot lekker afspuiten en ik de boodschappen opruimen en binnen wat schoonmaken. verder een tutteldagje. Arnold gaat nog even bij de Zilveren zwaan een praatje maken. Zij gaan vanavond naar de kanaaleilanden want hij heeft een hekel aan de wekker. Wij gaan boven op het terras nog een koffie doen. Het is een mooie rustige avond. Het wordt ‘s avonds wel fris hoor.Dan optijd te kooi want morgen gaan we verder.

12-8-2023: het mooie weer lijkt op en we zijn er aan toe om naar huis te gaan. De wekker staat op half 8 en 8 uur gooien we los. Er zou een mooi windje naar Jersey staan. Dat blijkt later niet zo te zijn want er staan meer golven dan wind en koers is te ruim. We gaan het ook op tij niet halen dus we gokken dat de harde wind meer naar het noorden zal mee vallen en verleggen koers naar Guernsey. Dat was een goede want we gingen als een speer. Om 20:00 uur liggen we aan de buiten steiger waar we ook de Zilveren zwaan weer lag. We komen er niet aan toe om ze te spreken

13-8-2023: Half 5 op want we gaan met het ochtend tij naar Cherbourg en de race van Alderney moet je respecteren. We nemen het vroege tij omdat we dan kunnen zeilen want ‘s middags zou er geen wind staan. We zetten pas na cape la Hague grootzeil bij en motoren tot daar met fok bij want de golven waren groter dan de druk in de zeilen. We varen gelijk met Rajac ook een Nederlands zeiljacht de kom in. We besluiten de haven in te gaan om zo een beetje aanspraak te hebben en het zou gaan regenen dus dan is op anker minder geslaagd. We gaan in een box naast een andere Nederlander. Die gaan helaas weg zodra wij aangemeerd lagen. 

6-8-2023:we hoefden geen wekker te zetten want vroeg weg had geen zin. Nicolas de over buurman die we gisteren de mast in hebben gelierd zou onze sleutel inleveren zodat we niet helemaal naar het havenkantoor hoefden te lopen. We hebben geen zin meer om te wachten en gaan rond 10:00 los. Dat betekend dat we rustig aan moeten doen om uiteindelijk in de oostelijke stroming te komen. Eerst hebben we op kop maar zo weinig dat we motoren. Pas ‘s avonds krijgen we een prachtig rustig lopend windje en kunnen we zeilen, Het blijft comfortabel aan boord. Het is een prachtige nacht vol sterren en een maan.

7-8-2023:In de ochtend is de wind geruimd zodat we de code 0 op kunnen zetten…… oh nee toch niet want als hij net staat komt er een bui over, niet veel regen maar wel meer wind. Nog even inrollen maar een paar uur later kan hij toch uitgerold worden. Zo zeilen we tot dinsdag de wind op is en we motorsailen met alleen grootzeil op. Maandag op dinsdag nacht is ook weer prachtig. Bij de schemering, ik lag al te kooi roept Arnold: Per!! Een heel groot beest! Echt een hele grote vis!! Ik spring mijn kooi uit en zie aan stuurboord op 100mtr van ons vandaan heel rustig een enorme rug bovenwater komen en weer zakken. Is dit een Orca?? We weten het niet. Aan bakboord zien we ook zo een rug op komen en weer neer. Het lukt ons niet om het op beeld te krijgen. We zien hoe relaxed ze door het water bewegen en hebben niet het idee dat het de agressieve orca’s zijn. Jammer van hun reputatie anders hadden we alleen maar genoten van het moment. Nu moesten we eerst van de schrik bekomen voor we konden zeggen WAUW eindelijk Wales om de boot gehad. ( we denken pilot Wales).

Er is nog iets wat ik moet vertellen over de vorige oversteek. ‘S nachts hadden we hele bijzondere plankton verlichtte zee. We zijn gewend aan golf bewegende licht strookjes maar op de oceaan was het alsof er een hele boel sterren uit de hemel in het water waren gevalen. Prachtige lichtpuntjes die me tegemoet schitterden.Dit keer bijna geen plankton.

Zorgelijk was wel dat we deze oversteek best veel rommel in zee hebben gezien: jerrycans, palet, blikjes stukken plastic, kratje ….en dan zien wij maar een heel klein gedeelte van de oceaan.

Wat zijn nu onze dagelijkse routines? : om 9 uur komt Arnold uit zijn laatste slaapje en ontbijten we met cruesly en yoghurt. 1100 uur koffie en om 1300 uur gaat de airfryer aan voor de broodjes. Er wordt ‘s middags nog een tussen slaapje gedaan. Om 16:00 uur wordt er diverse fruit gesneden en verorberd en om 1700 uur happy hour biertje met chips. Om 1900 uur zitten we aan de warme maaltijd. Ik doe één tukkie daarna Arnold waarna om 2100 uur de wachtjes weer in gaan. Tussendoor lezen we, proberen we een weerbericht binnen te krijgen (meestal rond 12uur) en kijken gewoon voor ons uit.

8-8-2023:Als we de kardinale boei ter hoogte van Ile de Sein/ Raz de Sein naderen krijgen we last van een slechte zee. Het stroomt daar behoorlijk waardoor de golven een vervelend patroon krijgen. Dit blijft eigenlijk zo tot aan canal du Four waar we de rivier l’aber Benoit in sturen. Vlak voor het donker wordt scharrelen we tussen de rotsen naar de moorings in de rivier. Er komt nog een zeiler die een rondje zeilt met een houten boot die je veel bij Fallmouth ziet. Later als we aan de mooring liggen komt hij voorbij gezeild groet ons en gaat op zeil ook aan een mooring. Prachtig gezicht. Met een biertje proosten we op een mooie overtocht.

4-8-2023:We gooien om 7 uur de trossen los en varen de mooie Ria van Viveiro uit. Zodra we de bocht om kunnen zetten we zeil. Ook komt al snel het zonnetje door. Dat wordt een mooie zeildag. Ook de maan laat zich nog een tijdje zien. We kunnen veel zeilen met halve wind. De golven zijn nog wel flink maar Lovis glijdt er mooi overheen. De hele route zien we de kust. Het eerste stuk zien we herkenbare stukjes die we met de trein hebben gepasseerd maar na Ribadeo is het genieten van de ruige kustlijn en de hoge bergen die daarachter boven alles uit komen. Het is een stuk van 90 mijl dus we hebben de hele dag werk en komen rond middernacht aan in de jachthaven van Gijon. Om 1:00 uur gingen we na een biertje douchen en te kooi. We hadden allebei wel de deining in ons lijf.

zaterdag 5-8-2023: natuurlijk gaan we weer eerst de gribbs bekijken of en hoe we zondag kunnen vertrekken. Het ziet er wel weer anders uit, maar we gaan er toch voor. Onze vriend Albert heeft ook nog gekeken en zag ook de mogelijkheid. We zijn nu eenmaal geen lefbekken die met harde wind de oceaan of de golf willen trotseren. Na het ontbijt heerlijk in het zonnetje naar de havenmeester ( de jongens in het havenbootje hebben ons al vrolijk begroet,) en daarna wat boodschapjes doen. We hebben niet zo veel nodig. Terug aan boord wordt de rubberboot weer onderdeks gestouwd en helpen we de over buurman zijn mast in om de wartel van zijn genua te fixen. Geen elektrische lier dus we hebben onze gym weer gehad. We gaan een wandeling maken naar het strand. Het is nu half tij dus konden we nog over het strand pootjebaden maar met hoog water staat het water tot aan de muur.

Er is een muurschildering hoe het er vroeger uit zag. Mooi gedaan. Terug aan boord nemen we een biertje en ga ik koken voor de komende dagen en Arnold gaat weer de nieuwe Gribbs na lopen. Het is weer anders maar we kunnen nog steeds gaan. Het begint te regenen. Maar na de koffie kunnen we toch nog bij de livemuziek gaan kijken.

We herkennen op het plein van de muziek de bar waar we vorige keer cider gedronken hebben. Leuk om daar weer binnen een biertje te doen. Het miezert vanavond wat een mooi effect heeft op de lucht show. Het is een Spaanse show band die er een leuk feest van maken. Het was een mooie afsluiting van Spanje. Morgen gaan we de Golf over.

Het lijkt overal in Europa wat te zijn met het weer. Of veel te heet en bij het thuis front erg nat en veel wind. Bij ons is het heeeerlijk. (klinkt tegenstrijdig als je bedenkt dat we wachten op een weer venster) Mooi zonnig weer met een windje aan deze kant van de Golf van Biscay. We gaan de rubberboot weer installeren en roeien naar het strand. We willen een wandeling maken naar een deel wat we gisteren gezien hebben toen we langs gevaren waren met Lovis. Het lijkt een leuke wandeling te worden maar hij stopt abrupt. Dan maar terug.

We kopen een stokbrood en en bakje smeerkaas en gaan heerlijk op z’n Frans op het strand van het stokbrood genieten. Het is goed uit te houden op het strand. Terug aan boord hangen we de buiten boord motor ook aan de dinghy zodat we na het eten naar binnen kunnen om te kijken bij de rivier en de jachthaven. We willen eigenlijk een stuk met de rubberboot de rivier op varen morgen maar dat gaat lastig worden om bij hoog water de geul te vinden. We lopen een rondje gaan nog even bij het trein station kijken en gaan weer terug aan boord.

maandag 31-7-2023 gaan we naar het stadje . Alles is nu open dus ziet het er anders uit. We gaan op zoek naar een ethernet kabel want de router doet raar. Die vinden we vrij snel. We drinken wat op een pleintje en gaan dan een wandeling maken door het bos. Het is een flinke klim en we moeten over prikkeldraad van een boeren land om het pad te kunnen vervolgen wat dicht gegroeid was met prikkel struiken, dus was het weer een avontuur.

Het pad eindigde bij een hele oude kerk en daar achter is een terras bij een kroeg die het interieur heeft van een onderzeeboot. . Erg gaaf gedaan. Als we terug lopen naar de bijboot komen we langs een supermarkt waar we wat boodschapjes doen. Terug aan boord ruimen we de motor weer op de zee reling en de boot op het voordek want morgenochtend gaan we de haven in. We genieten van ons drankje in het zonnetje en harde wind maar die is als een föhn. Het is een prachtige avond met een volle maan. Als we te kooi gaan horen we een herrie……was het een trauma helicopter die standplaats heeft in de commerciële haven. . Daarna is het lekker slapen achter ons anker.

dinsdag 1-8-2023. We puzzelen weer of we we een keer naar Frankrijk kunnen oversteken. Er is een klein gaatje op vrijdag nacht 2300 uur vertrek. Komende dagen blijven checken. Voor nu geven ze de komende twee dagen veel wind op dus gaan we de haven in. Het is een klein poortje tussen de twee pontoons dus lastig aanvaren. Het is wel een leuk plekje met leven om ons heen. Veel Fransen. Het begin van de dag is af en toe een tuttel buitje, maar na de lunch wordt het weer prachtig weer. We gaan naar de commerciële haven om te kijken of daar een winkel is die antennesteunen verkoopt. Het was een hele tippel met een adres als resultaat…. Vlak bij de jachthaven. Hij heeft er een. Terug aan boord nemen we een duik en een biertje. Na het eten halen we de router antenne naar beneden om de ethernetkabel te testen. Na de koffie gaan we kijken of er al muziek in de stad is want er is een groot podium opgebouwd. Maar helaas… dan maar naar onze onderzeeër kroeg.

Na twee biertjes lekker aan boord. Het waait flink maar het is zeker niet koud. Dat wordt lekker slapen.

woensdag 2-8-2023: We hebben de wekker gezet want vandaag gaan we met de trein naar Ribadeo Het wordt een dag met erg veel wind dus is gewoon lekker zitten en kijken in een trein top. Het spettert nog als we van boord gaan maar verder blijft het de hele dag droog. Het is echt leuk. De trein rit en het stadje.

Er is gezellig veel volk op de been. We kijken bij de jachthaven en constateren dat we in Viveiro beter liggen. De trein rijdt niet vaak dus na de lunch gaan we weer richting station om de trein van 1500 uur te halen. Onderweg probeer ik een typisch soort schuurtje op de foto te krijgen, zodat ik kan onderzoeken waar ze voor dienen. Langwerpig op palen waar ze nu vaak de auto onder zetten. (Het zijn dus graan schuurtjes maar waarom ze deze vorm hebben weet ik niet).

Terug aan boord is het heerlijk in de Kuip. We zetten de WiFi antenne weer terug en drinken ons bakkie en biertje. Terwijl Arnold pannenkoeken bakt belt fam Quak. Heerlijk om ons gezinnetje weer even te zien en te horen. We blijven verder deze avond aan boord.

Donderdag 3-8-2023: We gaan weer puzzelen of er een mogelijkheid is om te vertrekken. We gaan in ieder geval niet morgen avond oversteken. Het maakt de sfeer aan boord steeds meer gespannen. Zeker nu we een dag hebben met veel buien waardoor we eigenlijk niets ondernemen, behalve de supermarkt en de wasserette. We spreken Mieke om Frans te feliciteren met zijn 65e verjaardag en praatje pot met Ronja en Albert. Verder lezen we dag door.

Morgen gaan we naar Gijon. Hopelijk kunnen we de oosten wind op halen. We hebben wel weer zin in een stuk zeilen.

De komende dagen staan in het teken van het weer in de gaten houden. Die Golf van Biscay is wel een dingetje. Twee keer per dag vergelijken we de modellen en rekenen we uit wanneer we bij Camaret sur Mer uitkomen, want daar zit steeds het probleem. Er staat steeds zo veel wind bij Brest en de Engelse zuidkust. We geloven er niet meer in dat we daar nog terecht komen.
Trouwens nu met de Brexit moet je van te voren op een site je aankomst in Engeland op geven door een reisplan in te geven. Dat had ik gedaan, maar bij La Curonja op die zelfde site het weer gecanceld. Gaat de telefoon, we dachten meteen dat het de zeilmaker was die nieuws had, maar nee….. de autoriteiten van Engeland vroegen zich af waar we bleven. Die hadden dus kennelijk de annulering niet gezien.

We willen ons de laatste dagen ook vermaken dus gaan we op tijd de rubberboot in en willen de rivier op gaan varen. Twee uur voor hoogwater rivier op en dan weer terug moet lukken voor diepgang. Koffie mee en gaan. Komen we halverwege de Ria zien we aan de kant branding suppers. Leuk dachten we, maar we wisten niet dat die branding zich zou uitbreiden over de hele breedte van dat stukje van de Ria. We konden ook niet vinden waar het geultje lag. Uit eindelijk eieren voor ons geld gekozen en maar terug naar Lovis waar de koffie overigens ook prima smaakte. We waren wel helemaal zout en nat dus maar even een soppie maken en aan de lijn met alles. Dan gaan we lekker wandelen. We gaan nu de andere kant van Sada op en wandelen parallel met de kust. Een prachtige route met steeds beneden tussen de kliffen een strandje.

Het was een mooi rondje voor ons en bij terugkomst bij de vis afslag pakken we een terrasje. Grappig, omgeving is hier dus industrie, maar hier wel terrasjes. Terwijl bij het strand niets te beleven is.We zien dat er voorbereiding wordt getroffen voor een bandje die vanavond gaat spelen. Daar gaan we naar toe. Na een drankje terug naar Lovis want de was moet naar binnen en we nemen een duik. Meteen het onderwaterschip weer schoon gemaakt en op het achterplechtje gedoucht. Daar knappen we van op. Terwijl ik begin met koken komt politie te water langszij voor routine check. Het waren gezellige lui en alles was goed.
Arnold gaat weer met de weersmodellen in de weer. Blijft lastig! Squid wil ook weer niet meewerken. Uiteindelijk gaan we rond 2200 uur de rubberboot weer in naar het terras met livemuziek. Het was een echte Spaanse band en je zag de localls allemaal mee zingen. Wat die Spanjaarden niet hebben is smaak voor sfeer inrichting. Binnen leek het of je onder tl verlichting zat en het klonk er enorm hol. Buiten stond een tocht windje maar naast het glas ging het goed. Was weer genieten. Na twee biertjes gaan we weer naar Lovis terug.

Het gaat nog goed en we komen droog over. Eenmaal op bed zet de wind en de golven door die het de rubberboot achter de Lovis niet makkelijk maken. We besluiten anker op te gaan en de haven in te gaan. We willen lekker kunnen slapen. Met een enorme kleiklomp op het anker ( Lovis lag dus als een huis) leggen we aan en gaan weer te kooi.

28-7-2023: Even naar de havenmeester om te gaan betalen want we liggen nu in de haven. Ik heb geteld: 640 passen. Dit loopje heb ik vandaag diverse keren gedaan dus ik kom wel aan mijn passen.We kunnen vandaag de code 0 ophalen. Reparatie ziet er goed uit! Zoals het er nu uit ziet ( wat een gepuzzel is dat toch) kunnen we morgen de Golf oversteken. Dat betekend we weer alles klaar maken. Rubberboot onder dek, slijtage plek op grootzeil extra stickers geven, en nog even een wasje draaien, want dat kan hier goed, macaroni koken voor onder weg en boot na lopen. Het is drukkend warm met veel buien in de lucht maar we houden het droog. Om 20:00 uur zitten we eindelijk aan ons biertje met meteen maar de pizza erbij. We graanoogst tijd te kooi. Morgen vroeg op.

29-7-2023. Arnold kijkt eerst de gribs weer na en ziet dat het het iets harder gaat waaien. Het is net aan maar het gaat. Tot 28 knopen bij aankomst is meer dan ons lief is maar dat kan net. We maken 7:00 uur los en varen in de drizzel de baai uit. Eerst nog even op de motor. Het wordt weer een hobbelige reis. Arnold is weer niet fit (toch spanning) en gaat nog even liggen. Als we om 1300 uur de broodjes gaan eten krijg ik ze weer moeilijk weg en ga na een half broodje ook even liggen. Arnold haalt nog een keer de laatste gribs op en ziet dat het weer verslechterd is. We krijgen een soort herhaling van de vorige poging en ook nu besluiten we het toch niet te doen. 30 knopen bij Brest vinden wij te veel. We verleggen koers naar Ria de Viveiro. Het moet nog wel even in dalen en Arnold heeft het er moeilijk mee want we krijgen de komende 2 weken geen kans meer zoals het er nu uit ziet. het ene lagedrukgebied na het andere vormen zich bij Ierland wat ook het weer bij Brest bepaald. Gelukkig hebben we nog tijd genoeg.

Bij Viveiro komen rond 20:00 uur aan. Het is een prachtige baai en we laten het anker vallen voor het strand. We gaan hier gewoon weer genieten.

Het was een mooi plekje maar toch verkassen we na het eten omdat we tussen twee boten vol jonge lui liggen ( wij zijn ook jong geweest dus gaan niet zeuren dat wij een goede nachtrust willen) en er lag olie in de hoek waar we lagen. De havenmeester vond het geen probleem en bood zelfs zijn excuses aan dat hij ons daar had neer gelegd. 

We spreken weer Nederlanders op de steiger. Een vader en dochter gaan het rondje Carieb doen en  Ivo en Annemarie  die vertrokken zijn en wel kijken hoe en waar ze gaan. Annemarie heeft ook de pech dat ze zeeziek wordt dus was blij te horen dat ik er ook last van heb en wel op de Carieb ben aangekomen.

In de Stad zijn kasteelfeesten aan de gang. Op het grote plein waren kinderactiviteiten en in de straatjes hingen middeleeuwse vlaggen en kraampjes met item gerelateerde kleding en snuisterijen, er wordt met een boor aardappel door een rasp gehaald om chips van te maken en er worden overal barbecueën op gestookt met van alles. Het is erg druk, iets wat wij niet meer gewend zijn maar wel van genieten. Met de deining in onze benen lopen we een rondje stad. Het is weer bijzonder dat ook A Curona een eigen karakter heeft met haar hoge oude gebouwen met gevels die een soort inpandig balkon vormen voor de binnen muur. Allemaal kleine raampjes met witte kozijntjes veel met houtsnijwerk. Ook is er veel groen en veel beelden, wat zou betekenen dat deze stad historisch wel belangrijk is geweest. Ik zal me daar nog in moeten verdiepen.

Terug aan boord wat eten, niet te ingewikkeld, douchen en op tijd te kooi. Heerlijk tegen elkaar in een boot die bijna stil licht. Mmmmm

25-7-2023: lekker uitgeslapen. Als we uit bed komen kijken we tegen een knoepert van een cruiseschip die vannacht is aan gekomen.

Jammer dat Arnold zijn darmen van slag zijn. Rustig aan beginnen maar. Het weer is nog even regenachtig maar na het ontbijt kunnen we toch op zoek naar een supermarkt die open is. Het is namelijk een nationale feestdag dus alles is dicht. We vinden een Froits waar we het hoogst nodige weer inslaan. Maar weer geen afbakbrood. Inmiddels is het prachtig weer, Ik geniet onderweg van de gevels waar ik al over geschreven heb en de straten. Het park is gezellig druk en door de cruiseboot is het weer in de stad behoorlijk druk. Na de lunch aan boord, we hebben Annemarie en Ivo nog even uitgezwaaid, gaan we nog een keer een rondje via de buiten wal. Wat is dat toch dat we weer die zee willen zien.

Na een drankje op een terras in de stad lopen we weer langs de ‘hippie’ markt terug naar de boot en Scoren nog een zomer jurkje. 

Terug aan boord water tanken en los. Vannacht gaan we voor anker voor een strandje tegenover de stad. Het is weer een prachtige avond, dus helemaal vakantie gevoel.

Woe 26-7-2023: Arnold is op tijd wakker en wekt mij om naar Sades te gaan. Daar zit Cadenote, de zeilmaker die 7 jaar geleden onze spinnaker heeft gerepareerd. Kijken of ze wat kunnen met de code 0. Het bizar hier dat er wel 20 visboten op een klutje aan het vissen zijn. Ze kwamen nu allemaal binnen varen. Het is voor ons maar 12 mijl dus om 10 uur stond ik bij de zeilmaker en ging Arnold  even tanken, want we lagen aan de tanksteiger. De zeilmaker zelf was er niet dus worden we terug gebeld over de kosten. 

Arnold was klaar met tanken en lag een stuk verderop in de haven waar we de rubberboot maar weer eens in bedrijf stellen. Het is inmiddels prachtig weer dus na de lunch gaan we buiten de haven voor anker. We hebben mooi zicht over de Ria met aan het einde de bogen brug en meer oosterlijk de hoge rechte brug. Rond ons strandjes en kinderen die zeil les krijgen in optimisten en splashes. Het is leuk liggen….ok jammer van die irritante jet ski’s wat hier wel een plaag is maar…..een kleinigheidje houd je altijd. 

Achter de Cadenote is de Carrefour market. Dat is lekker makkelijk boodschappen doen. En ja hoor……AFBAKBROOD GEVONDEN! Joehoeoe. 

Als de boodschappen allemaal weer in de (koel)kast liggen kunnen we bij de zeilmaker langs want ze had siësta. Ze kan hem repareren (het hele achterlijk vervangen voor een strook + afzetrand) en ze vindt het de moeite waard dus gaan we ervoor. Vrijdag is hij waarschijnlijk klaar. 

Nu we toch op de kant zijn willen we een gezellig terrasje pakken in het stadje. Laten we het zo zeggen, voor alle nautische zaken is dit een top plek maar voor de gezelligheid moet je hier niet wezen. Na een behoorlijk rondje geven we het op en gaan aan boord ons biertje drinken en eten. De lucht is helemaal dicht getrokken maar met een vest aan kunnen we prima buiten ons broodje hamburger de luxe eten.

18-7 gaan we weer de zee op. Vlak voor vertrek geven we het nog even via een wats app door aan vrienden en familie. Waar veel op gereageerd is. De eerste dag blijf Sao Miguel in ons zicht. Zo mooi ook dit eiland vanaf zee! Er vaart nog een Franse zeil boot met ons op verder is er op ons beeldscherm geen enkel schip…..ook geen grote klasse A ais boot ver van ons vandaan, te zien. 

Wat we wel zien zijn  grote groepen dolfijnen. Kleintjes die speels tuimelend op ons af komen maar ook  groter die heel relaxed af en toe synchroon hun vinnen laten zien. 

HÉ! Daar zie ik een water waas uit de zee omhoog komen. JA zeker weten daar nog een keer. Zou het dan toch nog gebeuren…..Zooo dat is een grote dolfijn die steeds helemaal uit het water komt! Jaaaaa het is geen dolfijn die uit het water komt het is de staart van een walvis. Arnold heeft hem vol in het vizier van de verrekijker als DE staart nog een keer op komt voor de walvis zijn duik in het diepe neemt. Het was niet zo dichtbij Maar we kunnen nu eindelijk zeggen: we hebben een walvis gezien!

Ok einde dag is ons mooie Sao Miguel uit zicht en volgen de dagen met alleen golven. We pakken de draad weer op met wachtjes draaien. Arnold haalt iedere dag met de iridium het weer op, het route advies van Squid en geeft zijn positie door op deze site. Dat gaat enorm moeizaam. Het zou een lastige route worden omdat we tussen twee weersystemen door moeten gaan om niet te veel wind en vooral niet te hoge koers te krijgen. 

18 en 19-7 zijn mooie zeil dagen maar de oceaan laat haar grillige kant zien. Grote golven maken het leven aan boord als een behoorlijke sportieve bezigheid en bij mij gaat het helaas weer mis. Wat een tegenvaller dat ik toch weer zeeziek wordt.
De code zero heeft ook weer goed haar best gedaan en we rollen haar weg voor de avond zodat we rustig de nacht in gaan. We hadden gehoopt hem de volgende morgen weer uit te rollen dus met deze ruime koers laten we hem een keer opgerold staan………Dat hadden we beter niet kunnen doen want ‘s nachts trekt de wind wat aan en wordt ik wakker van geklapper. Op dat moment roept Arnold me dat er gereefd moet worden, maar het geklapper was de code zero die toch wind wist te pakken en waarvan het achterlijk gescheurd is. Als de donder naar beneden om de schade te beperken. Later zien we dat er ongeveer 7 meter gescheurd is daar waar de zeil maker hem deze winter nog heeft gerepareerd. Moeten we nu ook al afscheid gaan nemen van onze code zero?!

Op 20-7 moeten we al hoger aan de wind dan ons lief is en Lovis wordt op de proef gesteld. Wat een geklap en gebonk over die golven….. Het gaat door merg en been!

Als Arnold 21-7 weer zijn info binnen krijgt (wat enorm veel energie kost met zo’n stampende boot) blijkt dat de vooruitzichten alleen maar minder goed worden. We krijgen 22 knopen wind bijna aan de wind…!!met deze golven…. Niet te doen! En dan nog zo’n tuthola die zee ziek is……We gaan koers veranderen. We gaan naar A Curonja. Meteen is het weer lekker zeilen. Het viel ons op dat we iedere avond zeggen: Wat een mooie avond weer. Nu moet ik nog opknappen. Dat lukt redelijk, maar ik krijg de positieve Vibe maar niet terug. Ook deze route wordt niet gemakkelijk en we zullen moeten afkruisen om het slaan van de zeilen tegen te gaan. Al met al is het geen tocht die we noteren in het boekje van de mooie tochten.

Wat hebben we nog gezien onder weg. In eens ligt er voor ons een grote rode bol waar meestal een lobsterkooi onder hangt…..nou die is wel afgedreven want het was er 4031mtr diep. En we zien een gele rubberboot drijven. Gelukkig geen mensen erop die zwaaiend vragen om een lift. 

Bij de shippinglane bij Finistere hebben we drie keer een vrachtschip op geroepen met de vraag of we koers mogen houden. En alle drie zeiden, dat zij wel koers verleggen. Ze gingen alle drie achter ons langs. Mooi toch? Het is wel weer wennen dat er meerdere boten om ons heen zijn waar we rekening mee moeten houden. We moesten zelfs een storm rondje maken voor een Franse zeilboot die voorrang had! De laatste dag hebben we weinig wind veel deining/golven dus dan maar zeilen bergen en op de motor de laatste 30 mijl want we willen de rest echt heel houden. De bocht na de vuurtoren krijgen we de deining mooi achter ons en gaat het laatste stuk heerlijk. 
In de stadshaven staat de havenmeester ons al te verwelkomen en geeft ons een mooie Box.

13-7-2023: Arnold brengt de auto terug en ik ga even lekker schoonmaken en opruimen aan boord. Arnold is wat later terug want hij is bij  Hans, van de Dulle Griet waar we naast lagen in Santa Maria langs gelopen. Hans zijn vader is naar Nederland terug omdat er een goede vriend is overleden vandaar dat ze nog niet zijn door gegaan. Verder der dag rustig aan. Ik heb de site weer bij gewerkt. Rond 1700 komt Hans, een biertje doen. Het was gezellig.

14-7-2023: Het is tijd om te gaan bestuderen wanneer we het beste terug naar Engeland kunnen zeilen. Nou, dat was eigenlijk vanmorgen, dat was het perfecte weerplaatje voor ons, maar zover zijn we nog niet. We merken wel dat we er allebei een beetje nerveus van zijn. Misschien dan dinsdag. Zouden we nog spullen uit Nederland naar ons kunnen sturen? Ronja heeft het geprobeerd maar DHL geeft weinig kans. Jammer, nu zitten Ronja en Lennard met 26 afbakbroodjes, twee zakken krentenbollen en nasi en saté mix zakjes. Komt ook wel weer op. Verder rustig aan. Wasje gedraaid en opgehangen. We hebben ook definitief besloten niet nog een ander eiland te bezoeken, dus dan kan de diesel alvast afgetankt worden en het motor check rondje gedaan worden, is dat alvast maar klaar. Arnold is nog even de waterlijn wezen schoon maken want die gaat nu weer een klein beetje aangroeien.

S avonds naar de Baja do Anjos waar weer de blues band speelde. Dit keer toch maar eens een cocktail geprobeerd. Was erg lekker. Na de toegift weer aan boord. 

15-7-2023: we hebben weer een scooter gehuurd en gaan nog een keer de Sete Cidades bekijken en de wandeling Serra Devassa  (Prc5smi 5km) maken die de vorige keer in de mist was. We zijn blij dat we dat gedaan hebben want nu hadden we prachtig zicht. In het begin nog even een klein beetje miezer maar dat kwam goed. Hele leuke afwisselende wandeling met ups en downs en mooie dicht begroeide paden afgewisseld met juist weer uitzichtpunten over kleine kratermeertjes. Het was vandaag overal erg druk.

We wilde nu de Sete Cidades in het verlengde zien en hopen dat vandaag de kleuren groen en blauw duidelijker waren. Toen we bij het bekende (foto) punt kwamen vonden we ook meteen het enorme grote hotel wat gebouwd is en nooit van de grond gekomen is waardoor het nu als een groot spook gebouw erbij staat op het meest bekende toeristische punt van Sao Miguel. Niet te begrijpen.

Het blauwe meer was ook vandaag niet heel duidelijk blauw, het schijnt hier ook een stikstof probleem door de koeien te zijn, waardoor de algen ook in het blauwe meer komen. 

Dan nu een nog niet ontdekte plek voor ons, Lagoa do Fogo. Ook zo’n grote toeristen trekpleister dat ze de auto’s niet meer kwijt kunnen. Ze hebben nu de wegen ernaartoe voor huurauto’s afgesloten. Je kan dan verder met een shuttlebus. Wij waren met de Scooter dus wij konden zelf door rijden. Wat geweldig rijden zo een rustige weg. En het eindpunt was machtig mooi. Je kon ook nog naar beneden wandelen naar het meer maar dat hebben we niet gedaan.

Het was er druk want er was net weer een bus leeggelopen en we wilden nog de wandeling van 7,6km gaan maken tussen Fogo en Lagoa (Rota da Agua- Janela do Inferno- prc37smi). We willen het liefst routes die rond gaan en niet een heen en weertjes, dus daar zoeken we ze op uit. We lopen eerst over een breed boeren grindpad met af en toe een groep koeien aan een voerbak die zo aan de melk machine gaan die hier met een kar naar de wei gaat. Het lijkt een saaie wandeling te worden tot we bij een tunneltje komen; 40mtr lang en 1,50 hoog. Even met de telefoon bij schijnen! Aan de andere kant staan we ineens in het bos met allerlei irrigatie kanaaltjes van het riviertje af. De wandeling gaat over aquaductjes over trapjes op en neer, onder de aquductjes door langs en over het riviertje. Er is nog een afslag naar een waterval, maar die laten we even voor wat het is. Het is een betoverend mooi stuk. Als we het laatste tunneltje van de 4 die 70 mtr is door zijn staan we ineens weer in het boeren land. Dan volgt helaas nog een lang saai stuk naar de scooter. Van de  7,5 km is ongeveer de helft super gaaf en de andere helft super saai.

Blij dat we bij de scooter zijn gaan we weer via de zuidkust richting Lovis. Toch weer wegen gehad die we nog niet gezien hadden. Zo ook de stranden die lekker druk waren ten oosten van Ponta Delgada. Om 1900 zaten we moe maar vol van al het moois wat we gezien hebben aan ons Sagresje aan boord.

16-7-2023: de wandelingen van gisteren zitten Arnold nog flink in de benen dus die heeft het heel rustig gehouden met zijn boek. Ik de gebruikelijke Corve dingetjes, boodschapjes, handwasje, alvast wat kip braden en vacuüm trekken( ik kan alleen maar grote verpakking vinden) en aan de site werken. ‘S middags gaan we een keer naar het zoute zwembad in de haven. Het was er gezellig druk en lekker mensen kijken blijft een leuke bezigheid. Terug aan boord met Squit in de weer. ( een programma die helpt wat de beste tijd en route is om terug te varen) Dat viel in het begin wegvegen maar we hebben het aan de praat. Dinsdag is nog steeds geen verkeerde keuze. Morgen weer een keer kijken.

‘S avonds gaan we naar de Dulle Griet. Hans zijn vader (ook Hans) is vandaag weer aan boord gekomen en morgen gaan ze naar het volgende eiland. Na een drankje wensen we ze een mooie tocht. Wij nemen nog een biertje bij de live band bij Bajo de Anjos als afsluiter van deze weer heerlijke dag.

16-7-2023: vandaag rustdag. Arnold heeft zijn benen beloofd niet veel te lopen vandaag. Hij leest ik doe wat handwas, de site bijwerken en een boodschapje. Einde middag gaan we naar het zouten zwembad bij de haven. Lekker mensen kijken na een duik is toch een heerlijke bezigheid. Terug aan boord gaan we met Squit kijken wanneer we terug kunnen zeilen. Dat ging niet meteen goed maar uiteindelijk hebben we de parameters in het programma goed staan en het juiste weer model te pakken die lang genoeg vooruit kan kijkende een ‘best time of leaving’ te zien met de daarbij te verwachten wind. Het ziet er nog steeds uit dat we dinsdag ochtend vertrekken.
17-7-2023: Morgen gaan we hoogstwaarschijnlijk vertrekken dus dat betekend boodschappen doen en koken.

Na alle inspanning gaan we voor de laatste keer bij de havenmeester betalen. Het was een leuk ‘ vaarwel’ en uitchecken bij de douane. We wisten niet dat we dat ook moesten doen toen we naar Santa Maria waren geweest dus de administratie klopte niet meer. Dat duurde dus iets langer. Voor de laatste keer gaan we na opgeknapt te zijn de stad in weer eten bij Tasca. Even geduld want er staat een rij voor de deur wachtend op een tafeltje.

Onze bonte avond hier vieren is echt leuk! Op het ‘wacht’ terras spreken we nog een stel wat aan het eiland hoppen is. Mooi dat iedereen die hier is of geweest is alleen maar enthousiast kan zijn over de Azoren. Morgen gaan we de Azoren met pijn in ons hart verlaten. We zien elkaar weer hopelijk bij zuid Engeland.