st Vincent en De Grenedines -1-

We gaan dinsdag naar het volgende eiland Carriacou wat ook bij Grenada hoort. Het is niet zo een lekkere zeil dag, op het stuk tussen de eilanden na. We komen in de stromende regen aan. Met bakken uit de hemel. Als het weer een beetje opklaart zien we wat leven bij de andere boten. Het is een mooi baaitje met behoorlijk wat boten, maar niet zo druk als bij Prickly bay. Woensdag 20 Januari gaan we naar de stad met de bus om uit te klaren. Het is een soort van hoofd straat met meer restaurantjes en gesthouses dan winkels, maar het is wel lekker levendig. Het gaat eigenlijk redelijk voorspoedig bij custom en immigreation. We moeten wel een paar keer heen en weer tussen de twee kantoren. Bij Custom zit een aardig mevrouw die moet lachen als Arnold mij wat aandacht geeft. Zij is bijna net zo dik als het kantoor groot is. Pffff.

We eten een lunch bij een restaurantje met free wifi, dan kunnen we vanavond aan boord het laatste stukje zelf gebakken brood op eten. De bus terug komt net te vroeg want ik heb net geen verse groente en fruit kunnen kopen. We moeten lachen als de buschauffeur onder weg twee keer stopt om iets te kopen. Een keer mais van de BBQ bij twee rasta mannen en een keer brood bij een bakker die zijn brood aan het uitladen was.

Terug bij de baai gaan we nog even op een terrasje wat drinken voor de wifi code. Die het helaas aan boord niet zo goed deed.

Donderdag 21 januari maken we de boot weer vaarklaar. De rubberboot legen van het vele regenwater wat er vannacht en gisteren is gevallen en op het dek, want we gaan vandaag 10 mijl verderop naar de Grenedines; Union. Het is een prachtige zeiltocht naar een even prachtige baai. We worden welkom geheten door een schildpad. Wat is dat gaaf. Er zijn hier pelikaan achtige vogels en enorm helder water. Tim komt met zijn bootje langs en nodigt ons uit voor een BBQ bij het restaurant. We zijn lekker vroeg dus we gaan meteen naar de kant en we gaan wandelen naar Clifton waar we kunnen inklaren. Het is een wandeling van 1,5 uur volgens Tim, maar het is 2 uur. Eerst stijl de berg op over een soort van rivier loopje die droog is. Boven vinden we de hoofd weg. We worden beloont met prachtige uitzicht punten. Het water wat stuk slaat op de coraal reefs en de knal blauwe tinten van de zee.

We zien de andere eilandjes van de Grenedines liggen, want het is hier allemaal korte afstanden. We moeten inklaren op het vliegveld. Het is hier echt Carieb met geschilderde huisjes en restaurantjes en muziek uit de spaekers. We willen in het dorp nog wat inkopen. We slagen met brood (was niet lekker) maar als we nog voor vers willen gaan zien we een bus die ons naar Chatham bay wil rijden. Het is even schrikken als we moeten afrekenen. EC 40,- dat is zeker 3x zo duur als op Grenada. Later horen we bij het strand tentje dat een taxi EC 150,- kost. Whow!!! We drinken een biertje en vragen wat de BBQ ons eigenlijk gaat kosten. EC 70,- pp! We schrikken van het prijsverschil. Gisteren hebben we in Carriacou voor EC 30,- gegeten en een biertje erbij……met z’n tweetjes. We bedanken, want dit vinden we echt te duur. We eten wel aan boord. We zijn ook de enige gasten, dus erg gezellig is het dan ook niet. We rekenen de biertjes af……ja hoor ook twee keer zo duur als op Grenada.

Vrijdag gaan we de fok repareren. Het venstertje was verteerd dat hebben we met de hand vervangen. Ook bij de pees zat een scheurtje waar de inloop ophoud. Het heeft ons een hele dag gekost. Wel tussendoor even gezwommen. Er komen vandaag wel wat meer boten en vooral catamarans. De schildpad laat zich ook weer zien. We krijgen hem niet op de foto helaas. We hebben vandaag weer net als gisteren een mooie zonnige dag maar wel met regelmatig flinke rukwinden. Het lukt ons wel om de fok netjes in de tas te krijgen. We laten voorlopig de 4 op de roller zitten.

Als de klus geklaard is gaan we zwemmend naar het strand. Grappig hoe er kleine krabbetjes zich ingraven als het water aan komt en meteen weer naar buiten komen. Die beestjes kunnen hard lopen!!!!! We wandelen het strand af en gaan even lekker aan de pelpinda’s op ons badlaken.

Zaterdag varen we naar Clifton bay. We zouden er even het vuilnis afgooien en wat boodschappen doen zoals brood en vers. Er is zo een leuk fruit marktje en het ziet er goed uit. Dat alles hier zo duur is komt door de taxes. Een supermarkt meneer zat er zich erg kwaad over te maken. We willen een Grenedines vlaggetje scoren die ik ook van Grenada heb. Koste ec10,– hier 25,– dan maar geen vlaggetje. Als we de buit binnen hebben gaan we terug aan boord. Het is een mooi stekkie met kitesurfers die om on heen scheuren. We hebben net besloten om te blijven, zien we dat de Beau anker op is gegaan bij de Cays. Als we die nog willen zien moeten we er eigenlijk wel achteraan. Dus snel kamp op breken en naar Canouan waar de Beau en de Hullu Poro liggen.

We brengen bij Cees en Anneke een Carieb lager en een Parbo biertje. Die hebben zij gemist. Het is een leuk weerzien. Tot etenstijd bij ze zitten bijkletsen. De andere dag spreken we Lia en Remco van de Hullu Poro. Een stel uit ’s Gravenzande en met de boot bij Hellevoet. Klein wereldje toch. We gaan met z’n zessen wat drinken bij het resort. Ziet er super uit en is gezellig.

Als we afrekenen horen we ineens een doffe klap…..valt er twee meter van ons vandaan een kokosnoot uit de boom. Wow, die moet je niet op je hoofd krijgen. ’s Middag gaan we snorkelen bij een rots partij waar we dicht bij liggen. Dat is erg mooi. We zien veel verschillende vissen, een soort slang kronkelen en de bodem is al gaaf met weer grote zeesterren en rots partijen en coraal. Om 1700 uur komen de Beau en Hullu Poro bij ons op de borrel. Erg gezellig. Zij gaan uiteindelijk bij het resort eten, maar wij eten aan boord. Ook bak ik weer een brood, alleen is die niks gerezen. Dat is balen. Er komt een motorboot de baai van 138 meter lang. Echt niet normaal!!! Er lag al een super mooi en super groot (60ft) zeiljacht. Dat komt allemaal van de cayman eilanden. Hoe bedoel je belasting paradijs.

Maandag komen de andere boten ons gedag zeggen. Die gaan verder, wij gaan terug. Het zou vandaag een rustige dag worden dus kunnen we mooi bij Tobago Cays liggen. Daar is het paradijslijk mooi en lig je tussen de schildpadden. Snorkelen is daar top, maar je ligt tussen een reef die weinig beschutting geeft en het blijkt helemaal geen rustig weer te zijn. We hebben zelfs nog 26 knopen gezien. Dat zien we niet zitten, dus zeilen we heerlijk door naar Carriacou waarvan wij weten dat je daar heel goed ligt met veel wind. Het is met alleen grootzeil met een reef en zo’n 100 graden windhoek heerlijk zeilen. Als we net ons anker laten vallen komt er een boot ons voorbij met zeil nog op die pakt zijn mooring die vlak bij ons anker ligt. We kunnen geen kant meer uit, want anker op gaat niet want die boot ligt boven ons anker. Onze ketting komt nog tussen zijn roerblad. Arnold gaat helemaal over de rooie en die schipper werkt alleen maar meer tegen. Ik begin een charme offensief, bied mijn verontschuldigingen aan en vraag of hij aub ons even de ruimte geeft om het anker op te halen. Dat helpt. Arnold is nog steeds des duivels, maar ik weet hem zijn mond te snoeren. Als we later op ons nieuwe ankerplekje liggen komt de schipper zijn excuus aan bieden voor zijn gedrag. Arnold doet dat wederzijds en er worden weer handen geschud. Zo hoort het.

We gaan roeiend naar de kant, want we liggen zo dicht bij de kant. Het is hier weer heerlijk liggen. Als we op de kant zijn begint het nog even flink te regenen, zodat nu het zout ook lekker van het dek af is.

Het is heerlijk liggen in deze baai. Ik breng mijn was bij de wasserette dus dat is een makkie dit keer. We gaan even een wandeling maken. We komen bij een achteraf gelegen strand waar we ee jongen tegen komen die net een grote kreeft heeft gevangen. Bij het strandje liggen honderden schelpen op een hoop.

Zulke grote waar je de zee in hoort stromen als je hem tegen je oor houd. Als we terug lopen komen we langs een kotje. Klein armoedig hout kotje maar als we naar binne kijken zien we een 60 inch flat screen tv. Paste maar net aan de muur.

We hebben redelijk internet dus Arnold is veel met de pc bezig. Veel gedownload en dingen uitzoeken al voor de terug tocht over die grote oceaan. Dat is leuk, de Chronos komt binnen, maar we hebben niet de gelegenheid ze te ontmoeten, want ze zijn er maar een avondje. Dinsdag en woensdag waait het flink dus liggen we hier vorstelijk. We eten een keer aan de kant bij de lazy turtle.

Leuk tentje waar veel duikers komen. Donderdag varen we terug naar Grenada st. George town. Daar begint de sailing week. Het is lekker druk in de ankerbaai. Het mega jacht van 138 meter ligt hier ook voor de deur en de Chronos. Nu kunnen we wel even Nico groeten. We krijgen een rondleiding over het schip. Gaaf hoor. Prachtig charterschip!

We liggen erg leuk hier wat het wedstrijd veld vaart hier vlak bij. We gaan ‘s morgens even wat boodschapjes doen en ‘s middags naar het strand van Grand Anse. Als we terug komen drinken we even een bakkie thee, zien we de nieuwe achterburen wel heel dicht bij ons liggen. Dat ligt niet aan hun (we geven ze eerst wel de schuld) maar wij zijn aan het krabben. Bij het ophalen van het anker blijkt er een grote kei op de schop te liggen. Het valt nog niet mee om die er af te krijgen. Uiteindelijk liggen we weer goed, maar durven deze avond niet naar de kant. Eerst afwachten of het anker goed op haar plek blijft.

Zaterdag morgen is er weer voldoende licht om de bodem te zien en kan Arnold met snorkel het anker inspecteren. Die ligt nu uitstekend! We kunnen weer van boord. Jammer dat de sailing week festiviteiten nu bij een andere haven is. Geen party meer in deze baai. Ik heb een missie op de markt. Op zoek naar gastenvlaggetjes. Ik scoor er weer een van Antiga en van Grenedines heb ik een grote zakdoek gekocht die ik verbouw als vlag. We gaan bij een Nederlands stel op de borrel. Jean en Linda, Nederlanders die wonen in Australië, varen een Catamaran die ze te koop hebben gezet.

Zondag gaan we met de bus naar Dragon bay om daar bij de onderwater sculpturen te snorkelen. De bus was eigenlijk vol maar een inzittende zei kom er maar bij. Er werd wat geschoven met de bil maten zodat het ging passen met 20 man in een Toyota bus. Geweldig. We komen bij een klein strandje waar een leuke bar staat. De eigenaar is erg vriendelijk. We mogen bij hem na het zwemmen douchen en hij past op de tas. Het is hier prachtig snorkelen. We komen eerst over een reef met koraal en vele vissen en om de hoek van de baai is een soort beelden tuin onderwater.

Een man aan een type machine, jezus met zijn armen naar boven gespreid, een zee meermin, een vrouw op een krukje, en een hele cirkel met mensen. Het is erg indrukwekkend. Er schijnt ieder jaar een beeld bij te komen om het interessant te houden.

Maandag 1 februari gaan we eerst naar de vismarkt waar we weer een mooi tonijntje kopen met zorg gefileerd. Ook wordt er wat vers spullen kopen.

Daar na anker op naar dragon bay waar we willen gaan liggen met Lovis omdat bij de baai ernaast, Flamingobay een heel mooi reef schijnt te zijn wat ook prachtig is om te snorkelen. Maar er staat zoveel zwell dat het niet fijn slapen wordt en er staat een mooi windje dus gaan we snel de boot zeil klaarmaken. Het is een prachtige zeil dag naar onze vertrouwde Terryl bay op Carriacou. Het was wel donker en het viel best tegen om een anker plekje te vinden, maar het is gelukt. Dan smaakt de tonijn voortreffelijk..