Hallo Suriname

De grote oversteek.

We hebben het gehaald. Suriname in 12 dagen en 17 uur zeilen over de Atlantische oceaan bereikt. De eerste week gaat eigenlijk vlot voorbij. Gek eigenlijk dat je de hele dag best bezig bent met niet veel doen. Toch gaan de dagen vrij snel voorbij. We hebben wel wat moeite met de lange nachten. Ook omdat de wind steeds wat aan trekt op het moment dat het echt donker wordt. Zo hebben we een paar keer moeten reven in het donker. We zeilen meest met een reef in het grootzeil en de fok uitgeboomd aan de andere kant. Of wel melk meisje.

melkmeid

melkmeid

Toch hebben we regelmatig dat de zeilen een behoorlijke klap maken als ze even geen druk hebben. Dat geluid gaat door merg en been omdat we toch bang zijn voor materiaal schade. We moeten onderweg een wagen van een zeillat repareren.

wagentje repareren

wagentje repareren

De tweede week worden we toch moeier en gaan we ons eerder ergeren aan bijvoorbeeld dat we steeds alles vast moeten houden omdat de golven anders zorgen dat het aan de haal gaat. En vergis je niet hoe vermoeiend het is om steeds in de enorme herrie van de golven te zitten. Mooi, maar wel veel herrie. Zo krijgen we dus de tweede week af en toe een dipje.

We zijn heel trots op hoe we de reis hebben voorbereid en hoe goed dat eigenlijk is gedaan. We hebben heel goed gegeten en van de verse producten niets weg gegooid. Het brood bakken lukt ook prima maar de afbak broodjes die we op de Canarische eilanden hebben gescoord zijn ook een toppertje. Het enige wat we hebben gemist is een tweede fok zodat we het grootzeil op de giek konden laten liggen en met twee fokken uitgeboomd konden varen. Dat had de reis veel ontspannener gemaakt. Omdat onze vrienden van de Beau met kapotte verstaging terug moest heeft dat bij ons een soort van angst gegeven. Zorgen dat alles heel blijft is toch heel belangrijk.

De laatste dag varen we weer in ondieper water. Dat wil zeggen minder dan 200 meter. Het water krijgt een andere kleur. Groen in plaats van diep blauw. Hier krijgen we weer leven om ons heen. Een hele grote groep dolfijnen zwemmen rond onze boot. Het blijft toch een mooi schouwspel. Ook krijgen we bezoek van een witte reiger achtige.

Wat doet hij nou hier op de oceaan. Hij kan niet eens zwemmen. Hij lift met ons mee tot zo een 30 mijl uit de kust. Die zal het wel gered hebben. De wind neemt af en we moeten de motor aan zetten. We gaan om de beurt even afkoelen in het water. Lekker joh! Later zetten we weer alleen fok op want we hebben geen haast. Eindelijk hebben we de gelegenheid om te vissen. Na 15 minuutjes loopt de molen af. Beet! We halen hem binnen en zien dat er nog twee achter onze boot zwemmen. We vinden het best zielig dat die hun vriend nooit meer zullen zien, want de buit is een prachtige gladde vis met een geel staartje. We weten niet wat voor een vis het is (een gravally Jack horen we later).

DSC03534

Arnold houdt hem in bedwang met het echte vis doekt die we van Jantien hebben gekregen voor deze gelegenheid en ik dood voor het eerst van mijn leven een vis met een mes tussen de ogen. AAAhh, hij is helemaal niet meteen dood zoals ze mij dat belooft hadden. Affijn uiteindelijk sta ik op het achterdek een paar prachtige fileetjes te snijden uit het midden lijf. De kop en de staart gaan tenslotte weer terug de zee in. Dat wordt heerlijk eten!!

We komen in nog ondieper water. Onder de 75 meter. Nu zien we een vissers vloot varen. Hele oude vis kotters met sleepnetten. We maken een foto van een van hen en zij staan gezellig naar ons te zwaaien en ook foto’s van ons te maken. Trouwens, niet een schip heeft hier AIS.

IMG_9685

Het is donker als we de uiterton passeren. We hebben gelezen dat de aanloop ook in het donker geen enkel probleem is dus we gaan ervoor en met de radar bij gaat het prima. We melden ons bij Maritieme Autoriteiten Suriname. Grappig hoor. Zo een eind gevaren en dan gewoon in het Nederlands communiceren. We varen op de radar naar een anker plaats bij Alkmaar waar we om 5:30 uur het anker laten zakken. Na een binnenkomertje weer lekker samen te kooi. Mmmmmmmm

Om 13:00 uur gaan we weer ankerop richting Domburg. We moeten een beetje lachen want de rivier is net de Oude Maas met palmbomen. Ook krijgen we regelmatig een bui wat ook een soort van thuis gevoel geeft. We vinden het heerlijk en staan in de regen te ‘douchen’. Ook wordt Lovis lekker schoon gemaakt. We krijgen diverse telefoontjes die ons feliciteren met de overtocht. Nico en Jose vd Marel, Ma de Maa en Ronja met Lennard. Leuk dat er zo mee geleefd wordt. Later zien we ook de vele berichtjes via de Wats App. Zus Madelene heeft zelfs de vlag uitgehangen.

IMG_9724

Bij Domburg komt Gaby de Nederlandse manager van de haven ons tegemoet varen en wijst ons een mooring. Er klinkt muziek van af de kant. We voelen ons helemaal welkom. Vlug de bijboot oppompen en naar de kant. Gaby heet ons welkom en trakteert ons op een djogo. Een literfles Parbo bier. Zo drinkt men hier bier. Net als wijn. Fles in de koeler en glazen erbij. Heerlijk.

een djogo Parbobier.

een djogo Parbobier.

We gaan zitten aan een stamtafel en hebben volop aanspraak. Fijn weer onder de mensen. Na een paar uur gaan we terug aan boord de zelf gevangen vis bakken. Hij smaakt voortreffelijk!

heerlijke filet

heerlijke filet

Maandag 14-12-2015. We zijn om 8:30 al weer present want dat komt de auto verhuur. Voor €10,00 per dag hebben we de Toyota twee weken. Dat is toch geen geld. We gaan inklaren. Eerst naar MAS. We hebben voor de zekerheid andere kleding mee genomen want men moet netjes gekleed komen. Inderdaad, mijn rokje was te kort en ik mocht er niet in. Even omkleden en toen was het goed.

jurkje omgebouwd als lange rok

jurkje omgebouwd als lange rok

We komen in een kantoor met 6 mensen achter bureaus, maar er was er maar 1 die wat deed. De rest zat gewoon maar een beetje te kijken. Ze zijn wel uiterst vriendelijk. We hebben leuke gesprekken terwijl ik de formulieren in vul. 7 formulieren met heel vaak de zelfde vragen en dus antwoorden. Die worden aan elkaar geniet en gearchiveerd. Joost mag weten of er ooit nog eens naar gekeken wordt. Als we weer buiten komen stortregent het. Een meneer bied Arnold aan om met zijn paraplu mee te lopen naar de auto zodat Arnold mij dan kan oppikken. Daar gaan ze hoor samen onder de paraplu.

Stap twee is naar immigratie voor een toeristen kaart en dan naar vreemdelinge politie om ons paspoort af te laten stempelen. Het vlot eigenlijk lekker en ook weer bij het laatste adres hebben we leuke gesprekken. Zeilend van Nederland naar hier; Hoe is dat!?!

Nu de papierwinkel klaar is kunnen we even wat rond lopen in de stad. Een vrolijk mager mannetje staat zogenaamd op onze auto te passen en wijst ons het centrum. Hij is blij met de fooi van Arnold. Paramaribo is een stad vol met houten panden met waranda’s en balkonnetjes. De een nog meer verweerd dan de andere. Zelfs panden van het ministerie zien eruit als verweerde en oude panden.

een verfje kan geen kwaad

een verfje kan geen kwaad

We drinken nog wat op een terras en raken weer aan de praat met Paulus. Je hebt hier zo snel een praatje.

Geld pinnen is wat omslachtig. Je pint eerst euro’s en wissel die bij een wisselkantoor in voor SRD. Dan krijg je de beste koers. €1,00 is SRD 5,00. We gaan weer terug naar Domburg over de weg die helemaal verrot is gereden door vrachtauto’s met boomstammen. Mega kuilen in het asfalt. We komen ook nog over een brug waar over de dwars balken van het wegdek weer lange planken in de rijrichting zijn getimmerd waar de wielen van de auto’s over het dek rijden.

Bij de haven gaan we weer aan de stamtafel koffie drinken. Een tafel vol Nederlanders. OA Zeilers die hier 7 jaar geleden zijn gekomen en een man die hier 5 viskotters heeft. Het is weer erg gezellig.

 

4 Antwoorden op “Hallo Suriname”

  1. Erna en Joop

    Fijn weer wat van jullie te horen! Fijn dat de oversteek ook zo voorspoedig is gegaan.
    Had er af en toe toch wel wat kriebels van in m`n buik…..
    Jullie zijn weer in een andere wereld aan gekomen maar omdat je lekker Nederlands kan praten toch wel weer vertrouwd. En nu op naar de kerstdagen….. dat lijkt me ook wel apart in je korte broek……Liefs Joop en Erna

  2. Marjoke en Hans

    Hallo Arnold en Perry, Gefeliciteerd met jullie succesvolle overtocht. Wat fijn dat het allemaal goed gelukt is. Wat een avontuur. Wij vinden het heel leuk om er een beetje bij te zijn als we de verhalen lezen. Nog heel veel plezier! Fijne feestdagen en bon voyage.

  3. Gedien en Willem

    Fijn dat het zo goed is gegaan. Even een andere kerst dit jaar. Wel lullig dat jullie er niet bij zijn!
    Geniet ervan en we bellen .
    Hier zitten wel trouwens ook met tropische temperaturen van zo’n 15 graden in december.
    Veel plezier. Dikke kus van ons uit De Lier

Reacties zijn gesloten.