toch schoon onderwaterschip

14/15-8-2015 vrijdag en zaterdag           Culatra

Na het ontbijt ga ik met Jantien Arjan en Katrien Visser de strand wandeling naar Ferrol maken. Het is prachtig weer en langs het strand bijna geen wind. We drinken wat in de strand tent bij Ferrol en lopen weer terug. Arjan Visser komt hier al 20 jaar dus weet veel te vertellen over het eiland, de veranderingen, het weer en de zee. Leuk hoor.

Arnold is ondertussen aan het klussen aan boord. Hij maakt een schakelaar dat de boiler ook via de zonnepanelen kan worden verwarmd als we energie over hebben. Einde middag gaan we wat drinken aan de wal. Er staan best weer goven dus ik doe mijn gele regen cape weer aan. Jantien lacht zich rot als ze mij zo in de bijboot ziet zitten.

Zaterdag is het weer mooi weer, dus ga ik de naaimachine maar weer eens tevoorschijn halen. De laatste lierhoesjes worden gemaakt en ik kijk hoe de horretjes gemaakt moeten gaan worden. Arnold is bij de Rita aan het werk want de generator van Karin en Louis doet het niet goed. Arnold heeft wel de oorzaak gevonden, maar had niet de juiste spullen om het te repareren. Louis is allang blij dat hij weet wat er aan gedaan moet worden.

De wind trekt aan tot 23 knopen en er staan behoorlijke golven. Als we naar de kant gaan wordt dat een nat pak. Mijn gele cape gaat dit zelfs niet redden. Dan lekker een borrel aan boord. Joop van de Zeezot komt nog even aan met de dingy. Hij heeft trouwens een mooie kap tegen de golven. Zeezot heeft een tijd met Bull op gevaren. Oude bekende van elkaar, dus hij wil wel eens weten wie Arnold en Perry nu zijn. Altijd leuk. ’s Avonds komen Marco en Jantien met pizza’s aan. Hij had begrepen dat wij ook pizza’s wilden, maar wij hadden al gegeten. We nemen meteen afscheid want morgen gaan wij naar Isla Canela voor hopelijk te kunnen kranen.

16-8-2015 zondag            isla Canela

We vlotten lekker en om half 10 zijn we voor Ferrol. Het is een prachtige zeil dag. We zetten weer een keer de spi. Het is plat voor de lap en een hele vlakke zee. We varen met nog twee boten uit. Dat is toch leuk. Na een uurtje gaat de spi neer en gijpen we en de spi weer op. Als we uiteindelijk bij de andere boot de spi eraf zien gaan en de wind iets toe neemt, halen wij hem er ook af. Het gaat gelukkig allemaal helemaal goed. De haven ingang ziet er leuk uit met leuke bouw stijl van appartementen. We willen een mooring pakken, maar daar zit geen touw aan. Aan de ander mooring ligt een boot met een gezin die over een uur weg gaat. Tot die tijd laten het anker zakken. De Spanjaarden die de mooring verlaten roepen ons aan en de kinderen geven ons met hun bijboot de lijn aan. Dat is toch aardig! Weer een uur later komt de eigenaar van de mooring aan en vraagt vriendelijk en geduldig of hij daar mag liggen. Hij bied ons zelfs een touw aan om aan de andere mooring te maken, maar het lukt ons wel met een eigen landvast. We hebben niet veel ruimte maar voldoende.

’s Avonds gaan we met de bijboot naar Isla Cristina. Vette stroom tegen! We gaan naar de jachthaven daar. Afschuwelijk wat een concentratiekamp achtig gebeuren zeg. Overal hekken! We lopen naar het torentje waar wij op uitkijken vanaf de boot. Daar wat gedronken en lopen via de andere kant wat een soort wadden gebied is. Daar is iets meer leven in de brouwerij, maar het trekt ons niet. We gaan terug naar Lovis en zijn mooi op tijd terug, want daarna komt de visserij vloot los. Even bij kentering in de gaten houden of alle boten netjes mee draaien en dan slapen.

17/21-8-2015     Faro

De volgende morgen snel naar de haven voor het water te laag staat. We meren af aan de meld stijger. Wat een pech zeg. We kunnen hier wel kranen, maar het werk mogen we niet zelf doen. In Spanje moet alles door de werf gedaan worden. SHIT! Gelukkig was het gisteren een prachtige zeildag en kunnen we ook vandaag weer lekker zeilen, maar we willen nu wel eens het onderwater schip gaan doen. We gaan weer terug naar Portugal. Het is rustig weer en we zijn op tijd in Faro om het nog een keer te proberen bij Bruce. We kunnen komen. Als een gek de boot klaar gemaakt. Huik er op, schoten weg, stoot willen enz….Het kranen gaat nu wel goed. We blijven deze nacht in de kraan hangen. Ik ga snel boodschappen doen en Arnold gaat alvast een beginnetje maken.

We hebben drie dagen werk om alles goed te doen. Alle schelpjes eraf en al het plamuurwerk, hier en daar tar er op natuurlijk antfouling. onze boot is ook nog het decor voor een video clip. Een dame staat bij ons roer. grappig toch?

Woensdag avond worden we door Tom en Peter uitgenodigd voor een bbq. Dat is erg leuk. Even wat anders. Er zijn denken we wel zeker 10 boten die bewoond zijn. Die staan hier al maanden op de kant. Mensen krijgen zo wel een band met elkaar. Wij moeten er niet aan denken!!!!! Op de bbq spreken we ook Mike en Jeanette van de Dutch link. Zij staan hier al 3 maanden en wachten op een monteur. Zij is Nederlandse en hij Engels en hebben het rondje al twee keer gedaan. Tom is een Schot en heeft een nieuwe motor in zijn boot gezet. Daar heeft Peter mee geholpen. Peter (Engels) is de kok. Hij heeft zo veel vlees en vis gekocht, vandaar dat Tom wat mensen heeft uitgenodigd. We hebben heerlijk gegeten.

Donderdag maakt Arnold het plamuurwerk af en ik doe als de boot in de antifouling staat nog snel een was in de machine, die mooi in de warme wind tussen de bokken kan drogen. Rond 1700 uur gaat Lovis weer in de kraan naar de ‘loswal’ zodat we de stampels nog kunnen schilderen. Na het eten wordt Lovis ook boven nog helemaal flink afgespoten en dan zit het werk om 2200 uur erop. We zijn helemaal verrot.

Eén antwoord op “toch schoon onderwaterschip”

  1. Marianne en Wim Dijksterhuis

    Wat leuk om je blog te lezen! En allemaal zo herkenbaar. Het was enig om jullie ontmoet te hebben in Ferragudo. We hebben een leuke tijd met elkaar doorgebracht, waaronder onze boottrip over de Rivier de Arade naar Silves. Wij gaan jullie op dit blog volgen en wensen jullie een behouden vaart toe en geniet van jullie reis met volle teugen. Wij zijn hartstikke trots op jullie dat je dit doen! Veel liefs van Wim en Marianne Dijksterhuis

Reacties zijn gesloten.