laatste loodjes

We hebben lekker de tijd om hier in Scheveningen aan het idee te wennen dat onze reis er bijna op zit. Onze hoofden zijn best een beetje warrig. De reis is nog niet helemaal voorbij maar er moet toch echt aan de toekomst gedacht worden. Wat wordt straks ons inkomen, waar gaan we wonen, welke auto moet er gekocht worden: een zakelijke of een privé. Arnold is vooral bezig alle pc en laptops aan boord te updaten en dat valt tegen want ook hier valt het internet steeds weg.

Woensdag 10-augustus –nog 3 dagen- Zussen Mieke en Madelène en broer Pim met Esther komen even langs om even lekker te huggen. Iets waar onze familie dol op is en na zo een tijd is het extra lekker. ’s Middags komt de Morning glory met Jet en Saskia Scheveningen binnen. We gaan naar het haven hoofd om ze binnen te toeteren, want ook voor hun is het de eerste Nederlandse haven die ze aan lopen.

Donderdag 11 augustus – nog 2 dagen-het regent de hele dag en we komen dus ook niet van boord, maar ’s avonds komen Jet, Saskia en Elmar bij ons eten. Erg gezellig om elkaar weer te zien en te spreken. Elmar kwam van zijn werk, dus geen slippers, driekwartbroek en lekker los t-shirt….nee keurige schoenen, overhemd en jasje. Jaaa het echte leven komt echt dicht bij.

Vrijdag 12 augustus- nog 1 dag- het is gelukkig weer goed weer. We gaan naar de AH omdat daar de Heineken in de aanbieding is en halen voor de zekerheid maar wat bier aan boord. Ronja heeft gezegd dat er niet veel mensen op de haven zijn ivm vakantie maar er zullen vast wel een paar mensen een borrel op onze thuiskomst drinken. We gaan ’s avonds naar het Brouwcafe op de kade om onze laatste reisavond te vieren.

alle gasten vlaggetjes

alle gasten vlaggetjes

Zaterdag 13 augustus- de laatste dag- ik ben 7 uur wakker en begin aan de dag. Het is erg goed getimed om vandaag naar de zuid te varen want we hebben stroom en wind tegen. Zo doen we er lekker lang over. We gooien om 9.0 uur los. Het waait aardig en het is bewolkt. Gelukkig geen regen, maar Arnold is daar toch niet zo zeker van dat dat zo blijft. We beginnen met 20 knopen west en dat neemt later af tot 15 knoopjes. Lovis doet ook het laatste stuk weer prima. Een boot die met ons de haven verlaat is al snel zoek gevaren. Arnold weer schik! De maasmond is een lastig stukje zee met stroom tegen dus dat schiet ook niet echt op maar eenmaal voorbij de nieuwe maasvlakte kunnen we wat ruimen en gaan we weer als een speer. En jawel……de zon komt er ook nog bij. Wat een mooi stuk zo. We kijken naar het strand langs het Slijkgat. Dat blijft toch een erg mooi stukje Nederlandse kust. We roepen kust wacht post Ouddorp op(jemig, wat is het kanaal ook al weer). Dat klinkt toch wel weer heel vertrouwd hoor. Als of we niet zijn weg geweest. Er is vorige week nog gebaggerd dus er moet genoeg water staan. Erg diep is het niet.

Als we de laatste groene boei voorbij zijn horen we getoeter. Op het havenhoofd staan Cees en Anneke van de Beau ons binnen te blazen. Wat is het goed om die weer te zien zeg. En bij de sluis aan gekomen staan Arie en Alex ons toe te zwaaien in hun motor pak. Wat leuk ook om hen weer te zien. In de sluis kletsen we al wat over en weer en ondertussen hang ik de slinger op met alle gastenvlaggetjes waar we geweest zijn. Is leuk, dan zien ze dat we eraan komen. Tot de deuren opgaan van de sluis.

Ons laatste stukje van de reis……op naar Helius. Ineens een luid getoeter van af wel 15 versierde boten die achter de sluis ons op liggen te wachten. Wat ontzettend gaaf!!!! Op de boten zien we ook familie en droge vrienden (vrienden die niets met watersport hebben) zitten. Zelfs onze moedertjes zitten bij een van de boten aan boord. Ook voor die twee een enorme belevenis.

De Evening Tide (kennen jullie die nog? Die hebben we in Portimao gedoopt) vaart rond met een spandoek: ‘welkom thuis Lovis’. We kijken onze ogen uit. We leggen Lovis weer op de plek waar we ook lagen toen we voor de familie een vaarwel borrel hadden. De moeders kunnen zo mooi aan boord stappen en alle mensen rond de boot op de stijger en aan boord. Ronja en Lennard leggen hun Enjoy naast ons. Gezin is weer compleet.

Het is een onvergetelijke middag/ avond geworden. Heerlijk om iedereen weer te zien voelen en te spreken. Champagne wordt ontkurkt en gelukkig nemen vele gasten koude drankjes mee, want zo groot is de trouwe koelkast van onze Lovis nou ook weer niet. We eten ’s avonds in het clubhuis met een groep en er komen na afloop nog een klein groepje na borrelen. Om 3 uur zijn we echt helemaal total loss en gaan we te kooi. Het is het einde van onze geweldige reis. Een reis om nooit meer te vergeten. Toen we vertrokken hebben we bordje gekregen met ‘dream it-wish it- do it’.

WIJ HEBBEN HET GEDAAN.

prominent aan boord

prominent aan boord