bedankt

Lieve volgers.

Bedankt dat jullie zo met ons hebben mee geleefd. Het was steeds weer leuk om de reacties te lezen en te horen. Wie weet komen we elkaar nog eens tegen en kunnen we er nog eens lekker over napraten.

 

laatste loodjes

We hebben lekker de tijd om hier in Scheveningen aan het idee te wennen dat onze reis er bijna op zit. Onze hoofden zijn best een beetje warrig. De reis is nog niet helemaal voorbij maar er moet toch echt aan de toekomst gedacht worden. Wat wordt straks ons inkomen, waar gaan we wonen, welke auto moet er gekocht worden: een zakelijke of een privé. Arnold is vooral bezig alle pc en laptops aan boord te updaten en dat valt tegen want ook hier valt het internet steeds weg.

Woensdag 10-augustus –nog 3 dagen- Zussen Mieke en Madelène en broer Pim met Esther komen even langs om even lekker te huggen. Iets waar onze familie dol op is en na zo een tijd is het extra lekker. ’s Middags komt de Morning glory met Jet en Saskia Scheveningen binnen. We gaan naar het haven hoofd om ze binnen te toeteren, want ook voor hun is het de eerste Nederlandse haven die ze aan lopen.

Donderdag 11 augustus – nog 2 dagen-het regent de hele dag en we komen dus ook niet van boord, maar ’s avonds komen Jet, Saskia en Elmar bij ons eten. Erg gezellig om elkaar weer te zien en te spreken. Elmar kwam van zijn werk, dus geen slippers, driekwartbroek en lekker los t-shirt….nee keurige schoenen, overhemd en jasje. Jaaa het echte leven komt echt dicht bij.

Vrijdag 12 augustus- nog 1 dag- het is gelukkig weer goed weer. We gaan naar de AH omdat daar de Heineken in de aanbieding is en halen voor de zekerheid maar wat bier aan boord. Ronja heeft gezegd dat er niet veel mensen op de haven zijn ivm vakantie maar er zullen vast wel een paar mensen een borrel op onze thuiskomst drinken. We gaan ’s avonds naar het Brouwcafe op de kade om onze laatste reisavond te vieren.

alle gasten vlaggetjes

alle gasten vlaggetjes

Zaterdag 13 augustus- de laatste dag- ik ben 7 uur wakker en begin aan de dag. Het is erg goed getimed om vandaag naar de zuid te varen want we hebben stroom en wind tegen. Zo doen we er lekker lang over. We gooien om 9.0 uur los. Het waait aardig en het is bewolkt. Gelukkig geen regen, maar Arnold is daar toch niet zo zeker van dat dat zo blijft. We beginnen met 20 knopen west en dat neemt later af tot 15 knoopjes. Lovis doet ook het laatste stuk weer prima. Een boot die met ons de haven verlaat is al snel zoek gevaren. Arnold weer schik! De maasmond is een lastig stukje zee met stroom tegen dus dat schiet ook niet echt op maar eenmaal voorbij de nieuwe maasvlakte kunnen we wat ruimen en gaan we weer als een speer. En jawel……de zon komt er ook nog bij. Wat een mooi stuk zo. We kijken naar het strand langs het Slijkgat. Dat blijft toch een erg mooi stukje Nederlandse kust. We roepen kust wacht post Ouddorp op(jemig, wat is het kanaal ook al weer). Dat klinkt toch wel weer heel vertrouwd hoor. Als of we niet zijn weg geweest. Er is vorige week nog gebaggerd dus er moet genoeg water staan. Erg diep is het niet.

Als we de laatste groene boei voorbij zijn horen we getoeter. Op het havenhoofd staan Cees en Anneke van de Beau ons binnen te blazen. Wat is het goed om die weer te zien zeg. En bij de sluis aan gekomen staan Arie en Alex ons toe te zwaaien in hun motor pak. Wat leuk ook om hen weer te zien. In de sluis kletsen we al wat over en weer en ondertussen hang ik de slinger op met alle gastenvlaggetjes waar we geweest zijn. Is leuk, dan zien ze dat we eraan komen. Tot de deuren opgaan van de sluis.

Ons laatste stukje van de reis……op naar Helius. Ineens een luid getoeter van af wel 15 versierde boten die achter de sluis ons op liggen te wachten. Wat ontzettend gaaf!!!! Op de boten zien we ook familie en droge vrienden (vrienden die niets met watersport hebben) zitten. Zelfs onze moedertjes zitten bij een van de boten aan boord. Ook voor die twee een enorme belevenis.

De Evening Tide (kennen jullie die nog? Die hebben we in Portimao gedoopt) vaart rond met een spandoek: ‘welkom thuis Lovis’. We kijken onze ogen uit. We leggen Lovis weer op de plek waar we ook lagen toen we voor de familie een vaarwel borrel hadden. De moeders kunnen zo mooi aan boord stappen en alle mensen rond de boot op de stijger en aan boord. Ronja en Lennard leggen hun Enjoy naast ons. Gezin is weer compleet.

Het is een onvergetelijke middag/ avond geworden. Heerlijk om iedereen weer te zien voelen en te spreken. Champagne wordt ontkurkt en gelukkig nemen vele gasten koude drankjes mee, want zo groot is de trouwe koelkast van onze Lovis nou ook weer niet. We eten ’s avonds in het clubhuis met een groep en er komen na afloop nog een klein groepje na borrelen. Om 3 uur zijn we echt helemaal total loss en gaan we te kooi. Het is het einde van onze geweldige reis. Een reis om nooit meer te vergeten. Toen we vertrokken hebben we bordje gekregen met ‘dream it-wish it- do it’.

WIJ HEBBEN HET GEDAAN.

prominent aan boord

prominent aan boord

Bijna rond

Woensdag 3-8-2016. We nemen de middag brug en varen een haventje verder. De brug staat afgeladen met mensen. We staat weer op heel wat foto’s.

 Scarborough heeft aan de kop stijger een diepe geul waar we kunnen liggen, maar de rest van de haven is behoorlijk ondiep. Ook de ingang kan je alleen 3 uur voor en 3 uur na hoog water in. We liggen hier wel leuk met een toeristische kade als uitzicht. De havenmeester zag mij ’s avonds het kantoor zoeken, maar omdat het hek dicht was ben ik onverrichte zaken terug gelopen. Daarom is de havenmeester naar ons toe gelopen om de sleutel van het hek te brengen. Aardig hoor.  We worden wakker met mooi weer, dus gaan we maar eens een stuk lopen. Er is ook hier een kasteel dus gaan we die kant maar eens op. Een leuke wandeling. Daarna gaan we naar de havenmeester die helemaal op de kop van de haven in een uitkijktoren zit en eten ons appeltje op een bankje bij de vissershaven. Plotseling gaat het regenen. Heee dat is jammer!

 Er staat een mooi windje en Arnold heeft weinig rust in zijn kont, dus gaan we Lovis vaar klaar maken om naar river Humber te varen. De warme maaltijd eten we ’s middags zodat we onderweg gewoon een broodje kunnen klaarmaken. Om 1500 uur kunnen we naar buiten. Het is een mooie zeil tocht. De aankomst is wat spannend op flink stromend water in donker ankeren. Het is allemaal goed gegaan. Het is wel een korte nacht want we moeten vroeg op om met tij mee naar Hull te kunnen varen. Als we door de sluis zijn en aan de stijger liggen gaan we eerst nog even wat bij slapen. ’s Middags gaan we de stad in. Het is best een leuke stad, maar ze hebben overal, in oud en nieuwe gedeelte de straten open gebroken. We lopen overal langs hekken en afgezette stoepen. Niet zo leuk statten. We eten een broodje bij de Subway, bezoeken de Tesco en gaan terug aan boord waar we lekker in de kuip wat drinken in het zonnetje. Het is vrijdag dus gaan we vanavond in de stad een pint drinken. Het is een gezellige drukte op straat. De locals zijn hier echt niet te verstaan. We lachen ons rot als iemand wat aan ons verteld en een van ons knikt  ‘yes yes’. Er is niets van te maken. Oh ja, een man verteld ons dat hij een tijdje in Schiedam is geweest. We bezoeken drie pubs en gaan dan terug aan boord.

Zaterdag 5-8-2016. Ga ik om 8.30 uur de haven betalen en varen we 9.00 uur met tij mee de rivier weer af. We willen terug naar Nederland, maar de weersvoorspellingen zijn niet meer zo goed. Het zou er op neer komen dat we met 25 tot 29 knopen wind, lagerwal, aan zullen komen bij den Helder. Lijkt ons geen fijn plan. We varen richting Boston want daar kan je ankeren, maar informeren tegelijkertijd even bij de havens oost van Boston of wij er met onze diepgang kunnen komen. Nee dus. Dat betekend dat we bij de geul naar Boston gaan ankeren. Het stroomt daar behoorlijk dus we slapen er toch wat onrustig op. De plek is eigenlijk prima, want met laagwater liggen we helemaal beschut. We gaan nog uit bed om de fok te wisselen voor de genua 4. Hoeven we dat niet te doen als het harder waait. We gaan 7.30 uur anker op en hebben een fantastisch mooie zeildag naar Great Yarmouth. Ondanks dat we op de kop stroom tegen krijgen gaan we nog steeds flink door. We zijn 12 uur laten binnen in de rivier. Niet slecht voor 85 mijl. Waarvan het grootste gedeelte stroom tegen was. We meren aan langs een museum boot maar verwachten daar gezeur over dus verkassen we naar de andere kant. We liggen nu langs en oude reddingsboot die aan een terrein ligt die afgesloten is. We moeten dus een beetje uitbreken om een wandeling naar de stad te kunnen maken. Het slot zit zodanig dat de pen net hoog genoeg op getild kan worden om uit het gat te tillen. Laat dat maar aan Arnold over.

havenhoofd Great Yarmouth

havenhoofd Great Yarmouth

De ruimte waar we als jacht horen te liggen is een kale damwand en dat zien wij niet zitten op zo een sterk stromende rivier. Yarmouth is een beetje vergane glorie. Veel winkelpandjes staan leeg, maar er is wel veel volk op de been. Het heeft bij ons niets losgemaakt waarvan we zeggen…..hier wil ik nog eens heen. We bekijken nog een keer het weer en hebben besloten dat we dinsdag ochtend vroeg vertrekken naar Nederland. We wisselen weer de fok en vieren onze maiden day/avond in Engeland. Het einde van de reis komt steeds meer in zicht.

mooi weer maar fris

mooi weer maar fris

Dinsdag 9 augustus staan we om 6 uur op en verlaten we de rivier om 7 uur. Het is een mooie dag en het grootste gedeelte kunnen we zeilen. De laatste 19 mijl halen we de zeilen neer, want ze slaan zo enorm. weinig wind buiten proportie hoge golven. Om 2300 uur Nederlandse tijd varen we bij Scheveningen tussen de pieren. We zijn weer in Nederland! Zaterdag 13 augustus is de bedoeling dat we Helius binnen varen.

vanaf Engeland even naar huis

De kust tussen Eymouth en Blyth is vol met ruïnes, kastelen en vuurtorens. Wat hebben de Schotten en Engelse veel historisch erfgoed. We passeren Holy island nog zeilend, maar dan moeten we helaas weer de motor starten. De stroom is behoorlijk want het is spring en de wind die we hebben is steeds op kop. De afstand is net te groot om te sukkelen. We willen niet in donker aankomen. Het wordt uiteindelijk 20.30 uur als we aan de kopstijger aanleggen. Blyth is een goede haven maar in de industrie en het dorp in de buurt is ook niks aan. Arnold maakt Lovis weer schoon en ik ruim de bijboot op. Die zullen we voorlopig niet gebruiken. Als ik de volgende dag het havengeld ga betalen kom ik in de yachtclub van Blyth. Een oude boot om gebouwd als clubhuis/restaurant/pub en havenkantoor. Echt heel gaaf. Poep chique. We gaan om 1500 uur los om met tij mee naar Newcastle te varen. Ook hier weer oude ruïnes aan de kust. Voor we de rivier indraaien krijgen we te horen dat Lo ( de echtgenoot van Arnold zijn moeder) is overleden. Daar hadden we al rekening mee gehouden. De rivier is helaas behoorlijk vervuild. We zijn net na 18.00 uur bij de Peters basin. We moeten daar door een smalle brug die over de sill ligt. Dat is altijd erg lastig als er stroming staat. Als de boot goed voor ligt even flink gas geven. Later gaat er een grote motor boot door. Hij wacht tot de stroom gaat kenteren. Vakmanschap hoe dat dan door zo een smal poortje gaat. De mensen hier zijn weer super gastvrij. Maandag ochtend hebben we druk met tickets regelen voor de reis naar Nederland ivm de begrafenis. Arnold zet de boot een stuk in de was. 

’s Middags gaan we naar de stad. We krijgen meteen een lift van twee gasten die van de haven komen. We lopen naar het centrum waar een hele hoge sokkel staat op een plein aan de Greystreet met daar op een beeld van mr Grey. Handig zo een herkenningspunt. We verkennen alvast de metro en bus tijden voor de reis naar huis. Verder wandelen we door de mooie oude stad die het zwaar te stellen heeft met de zeemeeuwen.

Hier geen duiven die de boel onder poepen maar onder de bruggen en in de vensterbanken en nissen van de oude panden zitten vele meeuwen te broeden en te poepen. Zo zie je dus ook panden waar ze netten voor de gevels hebben gespannen om zo de meeuwen niet de kans te geven om er een nest te bouwen. Verder is het vrij rustig in de stad want het is vrijdag. We komen nog wel bij een oude pub waar al volop bier gedronken wordt maar wij vinden het nog te vroeg. Er is ook een veldje in de stad bij een winkelcentrum waar een openlucht bioskoop is. Daar zitten volop mensen van alle leeftijden op bankjes en in het gras. Mooi plekje om ons ijsje op te eten en lekker mensen te kijken. Niet te geloven dat ze hier met blote armen, buiken, en korte broeken en rokjes lopen. Wij zijn erg blij met onze jas en lange broek. brrrrrrrr. We lopen via het kasteel, het treinstation, en het museum naar de rivier terug met al haar verschillende bruggen. Bij de milleniumbridge stappen we op de bus die voor de haven stopt. We treffen het dat de zon schijnt dus we kunnen lekker in de kuip wat drinken.

Dinsdag 26-7-2016 is was dag. Ik doe eerst een paar handwasjes en als het allemaal te drogen hangt ga ik Arnold helpen met Lovis in de was zetten. Wat knapt ze daar van op. Het was echt weer hard nodig, maar aan het einde van de middag ligt ze er weer mooi glimmend bij. Woensdag gaan we weer gezellig de stad in drinken wat bij een druk bezocht terrasje aan de rivier. Daar raken we aan de praat met Guido en Heleen die hier met fiets vakantie zijn en zij kennen Jet van de Morningglory weer. Opnieuw een ‘wat is de wereld klein’ momentje. We gaan eten bij een tent waar ze Englisch pi maken. Erg lekker en goed betaalbaar. Daarna met de bus naar de haven en ons voorbereiden op de reis morgen.

Donderdag 28-7-2016 gaan we rond 9.00 uur met de bus naar de metro en om 11.10 uur zitten we in het vliegtuig naar Nederland. Vrijdag is de uitvaart en zaterdag avond vliegen we weer terug. Voor we terug vliegen gaan we met Ronja en Lennard naar het zomer carnaval in Rotterdam. Als of we weer in st Maarten waren. Alleen wat frisser en de dames zijn hier toch wel een stuk slanker.

We zijn rond 2300 uur weer in Newcastle. Als we naar de bus lopen is het een drukte van ja welste. Allemaal stappende mensen. Mooie verzorgde dames met hoge hakken en blote armen en benen. We kijken onze ogen uit. En wat is de stad mooi by night met de verlichte bruggen en gebouwen.

Zondag 31-7-2016 verlaten we het gastvrije Newcastle. We varen met de fok de rivier uit en in de monding trekken we het grootzeil bij. Het is een mooi zeiltochtje naar Hartlepool met buien om ons heen maar wij houden het aardig droog. We gaan op anker achter de golfbreker. We liggen er prima met een mooi zicht op het plaatsje waar kermis is. We gaan alleen af en toe wat rollen als de vissers uitvaren, maar dat hoort erbij.

Maandag 1-8-2016 vroeg de wekker gezet want dan hebben we nog wind. Anders wordt het weer wind op kop en stroom tegen. Daarbij moeten we in Whitby aankomen met halftij anders staat er misschien te weinig water in de aanloop. We zijn precies op tijd want de wind draait op kop als we de havenhoofden passeren. Whitby is een heel toeristische havenplaats. Ook hier staat weer een eeuwen oude abby en een grote kerk.

eeuwen oude abby

eeuwen oude abby

We liggen buiten de brug maar moeten daar weg omdat de ligplaatshouder terug is gekomen. Als we zien dat een visser een plastic fles overboord gooit laten wij duidelijk weten dat hij zich dood moet schamen. Hij en zijn mede vissers kijken onze kant op met een blik van: ‘zijk niet man’.  waardoor wij eigenlijk nog bozer worden. GGRRRR!!!! We gaan toch maar de haven in met het nadeel dat we dan met de brug tijden rekening moeten houden maar het is niet anders. Het is dinsdag toch niet zo gunstig om verder te gaan dus we blijven twee nachten. We gaan een wandeling maken naar de abby. Het is een leuk kneuterig centrumpje aan de zuidkant van de haven. Er is ook weer een stoomtrein die voor de haven stopt.

Whitby vanaf de trap naar abby

Whitby vanaf de trap naar abby

Schotland door Crinan en Caladonian canal.

‘ Mull of Kintyre, the mist rolling in to the sea, my desire is allways to be here Oh Mull of Kintyre.’

Zondag 10-7-2016: Wat we dachten dat het een heftige dag zou worden blijkt een prachtige zeildag te worden. We hebben een heerlijke koers en de zee is onbegrijpelijk kalm. Je zou denken met veel stroom en de harde wind die er gestaan heeft heb je een hoge zee, maar dat is niet het geval. We hebben alleen veel vocht in de lucht dus we zien alleen maar zee en jammer genoeg lang geen land. We zouden Ierland, Man, Engeland en Schotland in een keer moeten kunnen zien, maar een kleine vijf mijl van Kintyre zien we land door de mist. Paul mc Cartney weet het heel goed te verwoorden. We gaan aan een mooring in Campbeltown. Een mooie baai waar de zee hondjes met hun kopje boven water komen en de dolfijntjes rustig rond de boot zwemmen. De volgende dag gaan we door naar het Crinan canal. Het is lastig zeilen. Veel windvlagen van 5 knopen tot 20 knopen wind. Wel is het helder weer en komt regelmatig de zon door. Nu zien we pas hoe mooi hier de omgeving is. Ruige bergen met vele tinten groen. (Helius, zo hoort een groene berg eruit te zien. Hahaha.) We gaan op anker buiten. Het is een rustige avond dus we liggen hier prima. We gaan dinsdag door de sluis. Na het betalen van de 143 pond mogen we door het canal.

Wat we niet wisten is dat we de sluizen zelf moeten bedienen. Dat is best hard werken, maar wel erg grappig. Het zijn kleine sluizen waar we met twee boten in kunnen en het verval is steeds rond de 2,5 meter. Als we op het hoogste punt zijn blijven we aan een steigertje liggen en krijgen nog twee boten langszij. We maken ’s avonds nog een wandeling naar een archeologische rots partij met ‘cups en rings’. Wij zien er niets aan maar het was een leuke wandeling. We varen door een heel mooi gebied en het is heel smal op sommige punten.

smal stuk Crinan canal

smal stuk Crinan canal

De tweede dag is ook weer een mooie dag en we hebben een leuke boot als sluis maatjes.   We blijven bij Crinan voor sluis 14 liggen naast ‘Stapper’. Een schots stel die hun boot in Nederland hebben gekocht. Lovis krijgt een flinke schoonmaak beurt want we liggen bij een waterkraan. Als ik de buurman vraagt wat hij van plan is de volgende dag, worden we uitgenodigd om bij ze wat te drinken en het tij door te nemen. Uiteindelijk blijven we er ook eten. Erg gezellig. 14-7-2016. We staan op tijd op want 8:30 uur draait de sluis……..zou zo moeten zijn. Daar zit niet veel haast bij. De sluis wachters (de zee sluizen worden wel bediend) komen pas 8:30 uur aan gelopen dus eer de eerste deur open gaat……..Dan hebben we nog een schipper die eerst naar binnen wordt gesluisd. Die doet er al en kwartier over om de sluis binnen te varen. Daar gaat ons tij!! We liggen dus pas om 10:15 uur buiten en gaan op de motor naar Oban, want er staat erg weinig wind maar verder is het mooi weer. Ik heb zelfs mijn korte broek aan. We zeilen een heel klein stukje. Bij Oban liggen we aan een mooring die niet voor gasten bestemd is maar we gaan toch maar even snel naar de supermarkt, eten en dan in de avond varen we door naar Eriska. We hebben die tip van ons sluismaatje gekregen. Het is inderdaad een idyllisch plekje aan een (gratis) mooring. En we hebben weer een stuk verder gevaren met goed weer en goed zicht op de prachtige omgeving met de vuurtorens en de rotsen en de vele eilandjes. Dat is maar goed ook

Want 15-7-2016 varen we de hele dag in de regen naar Corpach, iets verder dan Fort William waar het Caladonian canal begint. Het zicht is bar slecht, maar de sfeer niet. Arnold heeft de hele dag muziek op gezocht met het thema regen. Dat is nog best veel goede muziek hoor. Ik dans me warm in de stromende regen.

summer in Schotland

summer in Schotland

Als we bij de sluis komen gaat deze direct open en kunnen we naar binnen. Als het even droog is gaan we een wandelingetje maken naar de supermarkt en kopen daar een 3g kaartje voor internet, want hier hebben we regelmatig geen gelegenheid om wifi op te pakken. We hebben zelfs af en toe geen telefoon bereik. Arnold is weer helemaal onder de indruk van de gave stoomlocomotief die hier geregeld langs komt.

mooie stoom locomotief

mooie stoom locomotief

We doen het canal rustig aan. We gaan wel met de eerste trap sluizen mee. In dit canal worden de sluizen wel bediend. Het is niet druk. We liggen met nog twee andere bootjes in de sluis die een stuk groter is dan die van Crinan canal. Hier moet je met de landvasten in de hand naar de volgende sluis lopen. Een trap heeft vijf sluizen met ieder een verval van ongeveer twee meter. Het loopt prima en we gaan aan de andere kant van de sluis aan een stijger liggen. We hebben het precies droog gehouden. Achter ons ligt een werk boot waar we stroom van mogen afnemen. Dat is wel lekker, want de zonnepanelen doen hier helemaal niks!! En de kachel staat lekker de hele avond te blazen. Het weer is niet veel aan dus we houden het bij een klein wandelingetje. Zondag 17-7-2016 gaan we door tot Loch Ness. Loch Loggy en loch Oich zijn mooi, maar door het slechte weer zien we de bergen om het Loch niet zo heel goed. Dat is erg jammer. We hebben het te doen met de vele kanoërs die we zien gaan, maar ook wandelaars met hun hele hebben en houden. Dan hebben wij het aan boord erg best. We zien een zeilboot tegemoet komen met een Helius vlaggetje. Dat is leuk. Die zie je ook overal he die Helius leden. We hebben marifoon contact met de Liberty een victoir 1122. Zij gaan nog een rondje Engeland maken. Bij fort Augustus is weer een trap met sluizen naar Loch Ness. We blijven er voor liggen en gaan de andere dag er doorheen. We liggen naast een Noorse boot die ook maandag gaat. Na het eten maken we een ommetje door het dorpje. Kijken bij de Inua die aan de andere kant van de trap ligt maar ze zijn niet aan boord. Gaan met Nessie op de foto en drinken wat in de ‘Lock inn’.

niet bang voor Nessie

niet bang voor Nessie

Daar zitten we aan een tafel met motor fietsers. Gezellig wat kletsen. Fort Augustus is kneuterig en heel geliefd bij toeristen. Als we maandag door de sluizen gaan hebben we veel bekijks. We spreken een gezin dat ook op vakantie is. Een van de jongetjes blijkt een vriendje van Mauro te zijn van de Sailaway. Wat is de wereld toch klein.

Als we aan de andere kant zijn is de Inua weer weg. Die gaan we dus niet meer zien. Ik heb voor vertrek nog snel een was gedraaid en gedroogd want het washok was vlak naast de boot. Jammer dat de was niet echt schoon is geworden en zeker ook niet droog. De boot hangt dus vol met wasgoed, want buiten droogt het zeker niet. Het is de hele dag regenachtig.

’s Avonds maken we nog een wandeling langs de Abby en gaan in de hotelbar wat drinken. Daar is life muziek en dat is altijd leuk. Het is er ook gezellig druk. Als we dinsdag het meer van Log Ness overvaren hebben we heerlijk weer. We kunnen nu eindelijk genieten van de omgeving. Zo jammer dat we in de andere logs dit niet hebben kunnen zien wat we nu hier zien. We zitten zelfs in bikini!! We blijven hangen bij de laatste sluis serie van 4. Ze draaien pas de andere dag omdat de brug die erachter ligt niet meer mag draaien ivm spitsuur. We liggen hier prima en genieten in het zonnetje van ons biertje.

mooi weer op Log Ness

mooi weer op Log Ness

Na het eten lopen we naar de supermarkt die hier vlakbij is. Als we daarna aan de koffie willen in de kuip staan ineens Karin en Enno van de Inua aan de boot. Dat is leuk dat we die toch nog spreken voor onze wegen ons definitief scheiden. ’s Nachts worden we wakker. Nessie laat flink van zich horen in de vorm van onweer en bliksem. Als we woensdag morgen de sluizen doen regent het weer en dat blijft bijna de hele dag zo. We varen het canal uit en besluiten door te varen. We hebben eerst vette stroom tegen en we zien weer geen moer door het natte weer.

stromende regen weinig zicht

stromende regen weinig zicht

Het is veel motoren. We zien dat we ’s nachts wel wind krijgen en de andere dag weer niet dus gaan we de nacht door naar Aberdeen. We krijgen in de middag bezoek van een dolfijn die voor uren bij ons blijft. Ze maakt steeds allerlei capriolen: hoge sprongen, soort van schroeven spat met haar staart en zelfs even een keer ‘lopen’ met haar staart. Arnold zijn vriend!

Pas rond middennacht kunnen we zeilen tot vlak voor Aberdeen. In Aberdeen moeten we aan een damwand liggen zonder enige voorzieningen. Gelukkig kunnen we langszij een mooi slepertje. Als we horen dat we 34 pond moeten betalen om hier te liggen (ok je mag dan 5 dagen liggen, maar wij willen maar een dag) maken we weer los en varen verder. Geen slechte keus want het wordt aardig weer en we kunnen een groot deel lekker zeilen. We komen mooi op tijd aan in Arbroath wat het tij betreft. We liggen aan de kopstijger. Er liggen nog twee Nederlanders. Het is weer lekker weer en maken een rondje over het leuke haventje en het dorp.

haventje Arbroath

haventje Arbroath

We eten vis en chips aan de kade en drinken koffie op het voordek omdat daar de zon nog staat. Vanavond op tijd te kooi want we moeten nog een beetje bijtanken na zo een nachtje door. 22-7-2016 Lekker uitgeslapen en de dag rustig begonnen want het dock gaat pas om 13.30 uur open. Ik doe wat administratie en Arnold heeft zo zijn kluisjes aan de pc. We gaan 13.45 uur naar buiten want dan hebben we genoeg water onder de kiel. We gaan naar Eyemouth, een oude vissers haven die we precies op tijd aan lopen want er staat niet veel water in de haven. Onderweg zien we Jan van genten in formatie vliegen, papagaai duikertjes om ons heen duikelen en bij binnenkomst komt een hele grote zeehond ons groeten. Echt gaaf! We gaan niet aan de viseters pontoon liggen want dat is zeker te ondiep maar gaan bij een zeilboot langszij die in de visserijhaven ligt. Het is vrijdag dus moeten we wel even naar de pub. We spreken nog een jong Schots stel die wel aan het pontoon liggen. Zij willen ook twee jaar gaan zeilen. We vinden een pub aan de haven. We moeten denken aan de oude Harveys in Ramsgate met zijn lage binten plafond. Een enthousiaste Schot geeft ons een pint. Happy holliday’s Cheers!

Zaterdag 23-7-2016 worden we wakker met wat vissers boten om ons heen en in de haven kom heel veel meeuwen en een paar zee honden. Wat doen die hier in dit vieze water??? We vertrekken om 9:45 uur de haven. Havenmeester is er nog niet dus dat was een voordelig nachtje. We kunnen weer nog net de haven uit en beginnen buiten met stroom tegen en weinig wind. Later kunnen we wel zeilen maar kruisen en dat schiet niet echt op met tegen stroom. Zo verlaten we Schotland.

Island of Man

We staan vroeg op om de stroom mee te hebben naar Man. Het is een prachtige zeildag met goed zicht. We komen ’s avonds aan. De keersluis voor het dock is dicht en gaat om 1.00 uur in de nacht weer open. We genieten van de prachtige avond. Het gaat harder waaien dus gaan we naar binnen, anders is deze mooring een mooie plek. Het is een lastige kom om aan te meren. We zijn blij als we aan de muur liggen. We worden wakker met slecht weer. Wind en regen en erg koud!!! Ik ga bij het havenkantoor ons aanmelden. Zeer vriendelijke havenmeester. Een schipper geeft ons nog tips havens en we bespreken het weer. Het ziet ernaar uit dat we hier kort blijven want er komt veel wind aan uit de noord-west en daar willen we nou net naar toe. We mogen een box in als we willen. Dat doen we als we terug komen. Eerst gaan we met de bus naar Douglas om van daar uit met de oude stoomtrein naar Castletown te reizen.

We bezoeken het museum en gaan weer met de bus via Douglas terug. Het eiland maakt niet echt veel indruk maar dat zal komen door het weer. Bij terug komst gaan we de boot verleggen. We krijgen hulp van twee mannen aan de stijger die Lovis naar de stijger moet trekken omdat het net niet diep genoeg is. We gaan vroeg naar bed want we gaan inderdaad de volgende dag al weer vroeg weg op weg naar Kintyre.

 

Dublin

Zondag 3 juli varen we van Cork naar Cross haven. Het is een mooie dag. We meren eerst aan bij de cityquay. Daar gaan we het grootzeil repareren. Dat is een hele klus, maar het is goed gelukt.

's werelds oudste jachtclub

’s werelds oudste jachtclub

Even tussendoor naar de oudste jachtclub van de wereld en naar het dorp. Daar is een hele gave pub. Die pubs in Ierland zijn net kleine museumpjes. Het is erg druk. Het grote terras zit helemaal vol en binnen is het ook goed bezet. De pub schijnt een Hollandse eigenaresse. ’s Avonds als we klaar zijn met de reparatie gaan we aan een mooring liggen. Lekker slapen want de volgende trip is naar Dublin en dat is weer een nacht door.

Maandag 4 juli vertrekken we lekker op tijd. Het is een mooie dag en na 10.00 uur komt er een goede wind. Deze wind wordt weer sterker dus toch maar weer een reef gezet. Dat is maar goed ook want hij trekt zelfs even aan tot 32 knopen. Het laatste stuk voor we de kaap ronden is een rot zee omdat we daar stroom tegen wind hebben. Goed bericht is dat we bij de kaap stroom mee krijgen en die is daar serieus. Hier zeggen wij vaarwel Atlantische oceaan, Hallo Ierse zee.!!!

Als we bij Arklow zijn is de stroom op en is het eigenlijk gekkenwerk om door te varen. Dus het tij af geslapen in de haven van Arklow. Als we om 6.00 uur los willen gooien komt er een havenmeester aan. Dat waren 4 dure uurtjes slapen want we moeten gewoon voor de nacht betalen. Heel relaxed varen we naar Dun Laoghaire. Een grote haven kom net voor de stad Dublin. We zijn blij dat we de nacht niet door zijn gegaan, want het een rare zee die Ierse zee met haar vreemde stroom golven en vele vissers kannen in het water waar je niet in vast wil komen te zitten. De grote havenkom is vol activiteiten. Er wordt volop gezeild in groot en vooral kleine zeilboten. We laten ons anker vallen net naaste een mooring gebied. Zoals we al dachten worden we hier weg gestuurd. Het blijkt dat we helemaal niet meer in de kom mogen ankeren want aan de buitenkant worden we ook meteen weggestuurd. Dus gaan we buiten voor de muur liggen. Het is leuk liggen en met het tweede anker liggen we keurig op de zwell. We zien vele watersporten om ons heen: kano’s, zwemmers, roeiers, sup’ers, en er is een avondwedstrijd met zeiljachten. Op de kade muur speelt een fanfare. Allemaal op deze mooie avond.

vuurtoren naar Dublin

vuurtoren naar Dublin

De volgende dag gaan we naar stad Dublin. Even denken we dat Poolber een rot haven is met deining en vies water. Als ik in het clubhuis ga informeren of we binnen kunnen liggen en wat het kost trek ik al bij. De mensen zijn zo vriendelijk en we krijgen een box. Na de lunch gaan we naar de stad. Het was even zoeken naar de mooie plekken, maar we hebben ze gevonden. Jammer dat Arnold weer zijn hielen kapot heeft gelopen.

the Spire

the Spire

In het centrum staat een enorme ‘naald’ met statige gebouwen er om heen. Dit is aan de noord kant van de rivier.

Aan de zuid kant heb je nog meer oude stad. We nemen in een Pub alle info door die we verzameld hebben. En gaan naar Tempelbar voor een happie eten. Deze wijk is een en al horeca met de ene pub nog gaver dan de ander. We kijken onze ogen uit. Een familie restaurant met heuse Harley’s als decor, De Tempelbar zelf is groot met vele hoekjes en zitjes en ingangen. Dat maakt de pub erg tochtig en dat vinden wij niet fijn. Jammer want er speelt een goede band. In iedere tent is trouwens life muziek. Ook buiten staan muzikanten te spelen. Wij eten een broodje kebab omdat dat nog een beetje betaalbaar is en we nog graag bij de ‘Storehouse’ een pint willen drinken. Die kosten hier in de stad €6,80. Het is wel heel gezellig en we genieten dan ook volop. Als we terug gelopen zijn en weer bij de jachtclub komen is er nog volop leven. Er zijn avondwedstrijden geweest We gaan even binnen kijken en we worden meteen van harte welkom geheten. Als we vertellen dat we net een rondje Atlantic hebben gedaan worden we zelfs gefeliciteerd en worden we getrakteerd op een pint. Zo spreken we een paar mensen en gaan we na de pint toch echt aan boord. Lekker slapen.

De tweede dag gaan we meer de culturele kant van de stad bekijken. Het eerste suburbun railway’ van de wereld (1843) , National library, Trinity college, Dublin Arch die aan het begin van het stadspark staat en vele imponerende gebouwen. We lopen door de Graftonstreet wat ook weer een winkelcentrum is. Daar zijn volop straat artiesten. Van muzikanten tot dansers en een beelden groep.

De zon schijnt volop vandaag dus dat is volop genieten. Arnold is nu het lopen echt zat met zijn kapotte hielen, dus we pakken een bus terug. Helaas heb ik het laatste kleingeld opgemaakt en wil de buschauffeur geen briefgeld aannemen en moeten we dus de volgende halte weer uitstappen. Arnold is erg blij als hij weer aan boord stapt.

We bereiden ons voor door de boot weer vaarklaar te maken, want morgen gaan we Ierland verlaten. We hebben het enorm naar ons zin gehad. Om ons verblijf af te sluiten drinken we na het eten een irisch koffie in het clubhuis.

Oude forten, pubs, kerken en kathedralen, pubs, groene heuvels, pubs: Ierland!

Zondag 26-6-2016 zijn we in Baltimore gebleven. We hebben goed internet en ik moest een sollicitatie brief de deur uit doen. Dat is wel weer even wennen hoor. We maken wat praatjes met de buren. Amerikanen die thuis buren zijn hebben een boot gehuurd. Gezellige lui. Ook een local die tijdelijk aan de stijger ligt is een gezellige kerel die graag over deze streek verteld. Vooral de Fastnet kent mooie verhalen.

We maken ’s middags nog een wandelingetje en gaan einde dag op anker in de kom. We zien dan pas dat de Inua die we gesproken hebben tijdens de laatste oversteek ook hier ligt. Ze komen even later met de dingy terug van de wal en drinken wat bij ons en eten een pannenkoek mee. Erg gezellig.
Maandag zeilen we naar Kinsale. Het is mooi zeilen. Even hebben we weer veel wind, maar met een reef en vol fok doet Lovis het geweldig. We varen de rivier op en zien meteen een groot fort.

 

De boot waar de navtex over heeft gemeld dat die in de rivier op de bodem staat zien we ook. Die viskotter staat heel hoog. Een ‘even Apeldoorn bellen’ momentje.
We gaan op anker achter de bocht en liggen daar heerlijk rustig. De bijboot komt weer onderdeks vandaan en moet ons naar de kant brengen. Kinsale is een klein toeristisch havenplaatsje. Veel hotelletjes en pubs. We gaan nog even bij Inua aan die ook hier heen zijn gegaan. We blijven twee nachtjes op anker. De tweede nacht is wat onrustiger omdat er een vette wind over komt en we op stromend water liggen. Stroom tegen wind is altijd wat lastig.
We gaan woensdag morgen op tijd varen omdat we bij Cork stroom mee willen hebben. Het weer is niet best. Regen en koud. We hebben genoeg wind om alleen de fok uit te rollen. Gelukkig houdt het op met regenen. We komen met kentering bij Cobh aan en zien dat we daar aan een mooring kunnen.

Wat heeft Ierland een hoop cultuur zeg. Overal zien we kastelen, forten en prachtige kerken in het groene glooiende landschap staan. Cobh heeft een enorme kathedraal en het plaatsje heeft een Titanic memorial, omdat Cobh de laatste haven was die de Titanic heeft aan gedaan.

Een ander cruise schip, de Lusitania, is in 1915 voor de kust door een Duitse onderzeeër ten onder gebracht. 1198 van de 1959 mensen zijn verdronken. Cobh (toen Queenstown) betekende veel voor de reddingsoperatie. We liggen daar zo leuk aan de mooring met de stad voor ons aan de rustige rivier. We hebben deze middag ook weer een lekker zonnetje. We gaan met de dingy naar de kant. Daar komt een man naar ons toe en maakt een praatje. Zijn zeilboot ligt in Ria de Vigo. Hij had ons op AIS van zee zien komen. We bezoeken de Kathedraal en genieten van een pint in het zonnetje op een terras bij het monument van de Lusitania.


Donderdag varen we met de vloedstroom naar stad Cork. Het is een mooie route maar wel in een Iers klimaat. Miezer regen. Bij de stad liggen we aan een drijvende stijger. De stad is groot maar we hebben het er helemaal naar ons zin. Levendig centrum, mooie gebouwen, vriendelijke mensen. De gemeente stijger ligt vijf minuten lopen van het centrum met vele winkels en pubs. Het havenkantoor is van de Port of Cork. Een 200 jaar oud gebouw wat aan de binnen kant prachtig is. Strak wit met ornamenten langs de pilaren en zware donker bruine deuren en kasten. Vooral heel ruim!In de stad is er de beroemde ‘Englisch market’.

English market

English market

Een overdekte markt met mooie vers producten zoals vis groente en vlees. Vrijdag gaan we naar de Lidle. Wat een verschil met de Azoren. Daar Kan je bijna alleen 20cc flesjes bier kopen, hier in Ierland zie je alleen maar 1/5 liters. En ja hoor…. We hebben weer stroopwafels aan boord. Mmmmm. ’s Middags gaan we wat klusjes doen. We hadden wat kleine lekkages die bij de oversteek aan het licht kwamen. ’s Avonds gaan we naar ‘Olliviers’ een pub met elke avond life muziek. Vanavond is dat een 8 koppige reggae band. De sfeer is erg leuk. Jong en oud staan te dansen. Als er een onbekend maar lekker nummer gespeeld wordt staat de hele pub mee te zingen. Het blijkt een typisch Iers nummer te zijn die deze band in een reggae jasje heeft gestopt. Mooi he? Als de band stopt gaan we naar de overkant waar ook een muzikant meer Ierse muziek speelt. Jammer dat het er zo koud is. In de stromende regen lopen we terug naar de boot.

Laatste stuk oceaan.

 

 

Laatste oceaan oversteek.

Zaterdag 18-6-2016 vertrekken we om 9:00 uur onder luid (en een beetje vals) getoeter de haven van Angra do Heroismo. Na een innig afscheid staan Jet, Saskia, Janny en Martien ons uit te zwaaien op de stijger.

Jet Saskia Martien en Janny + Ierse buurman zwaaien ons uit.

Jet Saskia Martien en Janny + Ierse buurman zwaaien ons uit.

We zijn weer op onszelf. De ‘Suriname’ groep is versplinterd, ieder hun eigen weg naar het einde van deze reis. Wij mogen ons nog verheugen op het rondje Ierse zee en Caladonisch kanaal. We hebben iets miezer bij vertrek, maar al snel komt dat goed en hebben we een prachtig vertrek windje. Rond de middag hebben we even weinig wind en een slecht zeetje, dus zetten we motor bij, maar gelukkig kan later de code 0 erop en zeilen heerlijk de prachtige nacht in met een grote maan die ons van veel licht voorziet. In de vroege morgen gaat de code 0 er weer af en varen we met melkmeisje.

Zondag 19-6-2016 is prachtig weer tot einde van de dag. Er komt een koude front aan met bewolking en miezer regen die houd ook de maandag nog aan. Ik heb geen last van zeeziekte en dat terwijl ik geen pleister heb geplakt. Alleen is het happy hour rosétje niet goed gevallen. Dat doe ik dus niet meer op zee.

Dinsdag 21-6-2016 hebben we weer een prachtige zonnige dag. Het zeilen gaat niet altijd even gemakkelijk maar met zo nu en dan een zeilwissel en / of motor aan en zelf sturen komen we er wel. De weersvoorspellingen zijn ons gunstig gezind. De wind zal tot zeker zaterdag gunstig blijven en dan zijn we al een heel eind. Woensdag staan we weer paraat met de camera’s, want we hebben weer spuiters gezien. Drie keer zien we een ‘waterwolk’ omhoog komen, maar helaas geen walvis laat zich echt zien. We hebben ’s avonds een radionetje met Sailaway die onder weg is naar de Scilly’s en Septemberbleu die al een week onderweg naar Brest is. Leuk om hen weer te horen maar woensdag avond was het laatste contact wat al zeer moeizaam is gegaan.

Donderdag 23-6-2016 begint de dag met regen. De bewolking is gebleven maar gelukkig is het wel droog geworden. We hebben wel regelmatig even de kachel aan want het is koud. Ik heb nog VHF contact met een Deense tanker die richting Amsterdam gaat. Hij zal de stad hallo zeggen van ons. Dat blijft toch leuk om af en toe met zo een grote jongen te praten. Verder gebeurd er weinig bijzonders. We varen lekker door en de sfeer is prima.

mooie zonsopkomst

mooie zonsopkomst

Vrijdag is eigenlijk het zelfde. Bewolkte dag en de wind neemt wat toe, maar ook vooral de golven, want we komen op het continental plat. Van 1300 meter naar 275 meter diepte. We hebben 1 monster golf over ons heen gekregen. We hoorde een knal en lagen in een keer stil met massaal water over de boot. Even checken…….ja hoor de zonnepanelen en het anker zijn nog gewoon netjes aan boord. Pfff. We scheuren richting Ierland. ’s Nachts nog contact gehad met een Spaanse visser die voor ons een vissersboei heeft uitgegooid. Of we die willen vermeiden. Dat willen we zeker!!! Arnold heeft contact met een Noorse zeilboot ‘iuna’.

de beroemde fastnet rock

de beroemde fastnet rock

Zaterdag om 7 uur passeren we de beroemde Fastnet rock. En precies een week na vertrek lopen we de baai van Baltimore binnen. De havenmeester is zeer behulpzaam en we voelen ons welkom. We leggen Lovis eerst aan de buiten zijde aan maar we mogen ’s middags aan de binnenkant liggen van het pontoon dat alleen in de zomer ligt. Het is eigenlijk een soort van boot dat als stijger fungeert. We kijken terug op een super overtocht. Na de Lovis even lekker te hebben afgespoeld drinken we er een biertje op.

Baltimore is niet meer als een haventje met op de kade wat horeca en een buurt super. We nemen een pint in de pub die erg aan Bud en Oysters doet denken. Ineens is het helemaal vol. Er is een belangrijke rugby wedstrijd. Helaas verliezen de Ieren van de Africanen. Als we weer in de kuip zitten spreken we een Hollander die vraagt ons hoe we gevaren zijn. Hij komt hier al vele jaren en zegt ons dat we vanavond naar de pub moeten om mee te maken hoe dat leeft met life muziek. Dat doen we dan ook. We hebben meteen het gevoel dat we in de Ierse cultuur terecht zijn gekomen. Er is lekker veel volk op de been. Na een pint houden wij het voor gezien en gaan aan boord. Vanavond weer samen naar bed wat niet beweegt. Heerlijk!

 

Berichtje van de oceaan

Het gaat goed aan boord. We hebben alleen maandag een miezerdag gehad met weinig wind dus gemotord. Verder lekker zonnig met mooi windje. We vorderen gestaag in bikini maar wel uit de wind hoor, anders is het bar fris. ’s Nachts hebben we een prachtige maan die ons veel licht in de duisternis brengt.
Onze route planner geeft aan dat we de laatste dagen wat meer noorde wind krijgen dus sturen we veel noordelijker dan de rechte lijn zodat we op het laatst weer met ruime wind kunnen varen. Dat is wel knap om varen maar het betaald zich terug in snelheid en comfort.
Nog even en we zijn op de helft.