Woensdag 23-03-2016. We gaan naar Marie Galante, een eiland van Guadaloupe. Het is weer een pittige maar wel zonnige zeiltocht met veel wind en af en toe massief water over. Mijn zwemvest is zelfs opengesprongen. We hoeven net niet aan de wind. We gaan naar Grand Bourg. Een haventje waar de ferries binnen komen en het ankeren onmogelijk maken maar waar we een goed plekje langszij een zeilboot hebben aan de kop van een stijger. Deze haven is geheel gratis. Ook de locals die hier liggen betalen niets. Er is geen elektra en water moet je met kannen halen bij de vis markt. We hopen nog een vis te kunnen kopen maar de aanvoer is schaars en de groep mensen die wachten op een vis groot. Ronja en Lennard huren een scooter en verkennen het eiland. Het eiland is interessanter dan je in eerste instantie zou zeggen. Het heeft prachtige stranden. Goede vrijdag willen we met de bus wat van het eiland gaan bekijken, maar er rijden geen bussen op goede vrijdag. Ronja en ik komen langs de kerk waar het plein vol staat met mensen die een kerkdienst volgen. Het is ons niet duidelijk of deze mensen niet in de kerk passen of dat de dienst gewoon buiten gehouden wordt. We zien geen voorganger, alleen een auto met grote speaker en een misdienaar die een groot kruis vast houdt. Naast de biddende mensen is er wel gewoon markt met lekkere verse groente en fruit.

Zaterdag 26-03-2016 gaan we terug naar Poine Pitre. Even een valse start omdat er een wagen van het grootzeil stuk was maar dat hebben de mannen snel gefikst. Het is een prachtige zeiltocht met weer volop zon wat niet voorspelt is dus daar zijn we blij mee. Met twee reven in het grootzeil scheuren we naar de overkant. Waar we het anker weer laten zakken waar we hem ruim een week geleden ophaalde. Arnold moet om 1700 uur bij de auto verhuur zijn om de auto op te halen. Dat was nog een heel gezoek en gewandel, maar het is gelukt.

We gaan zondag 1^e paasdag de zuidkant van Basse Terre bekijken. Het is wat bewolkt en af en toe een spat regen, maar we kunnen doen wat we willen dus het is prima. De eerste wandeling die we maken is naar de 3^e waterval van du Carbet. De makkelijkst bereikbare. Nou dat was een wandeling van een uur met heel veel baggeren, glibberen en boomwortels zoeken. Geen fijne wandeling dus. Op het einde ga je stijl naar beneden met een touw als houvast en dan wordt je beloond met een prachtige woeste waterval en rivier versnelling. En toen weer glibberen en baggerend terug.

Bij de auto even bijkomen op z’n frans. Stokbrood, brie en paté. Tussen Grand Etang en de 2^e Carbet is nog een klein romantisch watervalletje. Deze is wat makkelijker te bereiken met haar goede trappetjes maar ook hier stukjes glibberen. Ronja en ik gaan weer het water in. Het is weer een betoverend plekje. Jammer dat de zon niet schijnt, want dan zal het helemaal prachtig zijn. We zijn klaar met wandelen en gaan vanuit de auto het mooie bos bekijken, zo door naar de west kust waar we bij een strandje stoppen om wat te eten. Het is een groot feest daar. Mensen hebben er een camping van gemaakt met dekzeiltjes en party tenten compleet met grote flats screens en muziek installaties. Dit is Pasen. Het strand is erg druk (wat je hier op de carieb niet vaak ziet) We gaan bij een grappig eettentje creools eten. De eigenaresse spreekt goed Engels en is een erg vrolijke dame.

Zo hebben we alles bij elkaar weer een mooi en leuk stuk van Guadaloupe gezien en beleefd. ’s Avonds is het borrelen weer aan boord maar nu wel met de gedachte dat het de laatste avond met elkaar is. Wat is het een leuke tijd geweest met gelukkig goed weer en een heel leuk ‘programma’. Veel gezien en beleefd, lekker met elkaar aan boord gelummeld, spelletjes gedaan en gewoon lekker samen zijn. Maandag willen we met de auto nog wat inkopen doen, maar gek genoeg zijn hier juist de winkels 2^e paasdag dicht en 1^e open. Ronja gaat nog voor een keer zwemmen achter de Lovis, de koffers worden gepakt na een laatste drankje aan boord gaan we rond 1500 uur richting vliegveld. Dag schatten, tot over vijf maanden.