Na een pittige zeil tocht met behoorlijk wat wind en wat stroom tegen komen we aan in de Rupertbay van Dominica. Het is leuk om weer terug te zijn. We bootboys zijn weer vriendelijk en willen buiten op zee al weten of we een excursie willen doen. Na de derde keer ankeren en met de fortress erbij liggen we weer als een huis, maar wel enorm te ‘klokken’ op de deining. Het is zondag dus de bbq die georganiseerd wordt door P.A.Y.S. (een groep bootboys die voor veiligheid in de baai zorgen en je overal mee van dienst kunnen zijn) is weer op de wal. We willen er dit keer heen, maar het is zo druk dat we nergens meer kunnen zitten. Dan maar een happie eten bij de Turtel. Na de heerlijke maaltijd gaan we toch even bij de bbq kijken. De bootboys van P.A.Y.S zijn er natuurlijk ook en we hebben een leuk gesprek met Alexis. Hij wil volgend jaar getrouwd zijn met een Nederlandse vrouw. Daar mee gaan reizen en uiteindelijk naar Dominica terug gaan. (dus ben je een vrijgezelle jonge vrouw……..hahah) Ronja en ik dansen wat op het strand, maar het bier is op dus de mannen hebben het gouw gezien. We nemen een afzakkertje aan boord en gaan een schommelige nacht in.

Maandag 21-3-2016. We gaan we vroeg op want Ronja en Lennard hebben ons uitgenodigd voor een trip over de Indien River. Arnold blijft aan boord. Hij heeft te veel te doen. Wij zitten 7.15 uur in de rubberboot naar de rivier waar Julius ons al op wacht. De Indien river, hier woonde vroeger de indianen, is een prachtig beschermd mangrove bos waar je alleen mag peddelen. Met motor varen kan je zelfs gevangenisstraf opleveren of EC2000,- wat ongeveer €630,- is. Het is er dus muisstil. We horen de vogels ontwaken, zien jonge reigertjes huppen langs de oever en grote krabben nemen hun ochtend zonnebad.

De bomen vormen een waar kunstwerk.

We komen langs ‘the witch house’ van ‘Pirites of the Carabien 2’ en er hangt nog een skelet in de bomen. Verder is het een en al schoonheid van de natuur. Het is een prijzige trip maar de moeite waard. Ronja en Lennard, bedankt.

Dinsdag hebben we een auto gehuurd. Arnold heeft bij de politie waar hij een rijbewijs heeft gehaald voor dit eiland, gevraagd of de wegen al weer open zijn na storm Erika. Volgens hem kunnen we het eiland weer rond rijden, met wat omleidingen. We gaan eerst naar een waterval.

Even in de auto de bui afwachten met een kopje koffie en dan na een korte wandeling even zoeken en ja hoor, daar kan Ronja eindelijk in een waterval poedelen.

Wat een geweld geeft dat water en wat een wind komt daar bij vrij. Enorm gewoon. We rijden verder, doen een klein boodschapje in de stad en rijden de zuidelijke route van het eiland. Langs de weg stoppen we even bij een kleine kiosk voor een lunche hapje.

Altijd leuk zulke local hapjes. Biks is hier een soort oliebolletje en geen veevoer. We zijn zwaar onder de indruk wat Erika teweeg heeft gebracht. Hele stukken berg zijn naar beneden geschoven en hebben voor enorme baggerhopen op de weg gezorgd.

Na een paar omleidingen over nood bruggen en door kleine dorpjes (15%helling) en door een rivier komen we op een punt waar we echt niet verder kunnen. ‘Onmogelijk! De weg is totaal weg gevaagd een stukje verderop’, krijgen we van een locals te horen. Zelfs te voet is het een hele onderneming. Ze laten een kei zien die in de rivier licht, die is door de regen val naar beneden komen zetten, daar zijn de stenen van de Drentse hunnen bedden kleintjes bij. Een van de mannen is zijn huis door de aardverschuiving kwijtgeraakt. We rijden weer terug en pakken de Jacko water val nog even. Die is echt aan de weg. Een trap naar beneden en je hebt een waterval voor je alleen. Hier nemen we alle vier een duik. Helemaal leuk! We vervolgen onze weg dwars over het eiland. We leveren net voor donker de auto in en maken onze laatste EC’s op bij de Turtle.