Lanzarote

6 oktober is Arnold jarig. Vreemde verjaardag hoor. Ik heb een slinger voor hem op gehangen en verder is het een dag die in het teken staat van vertrekken naar de Canarische eilanden. Het is prachtig weer. De jongens van de Zeebink helpen mij nog even de mast in om de windvaan na te kijken want die geeft steeds veel te laag aan of draait niet bij weinig wind. Meteen een extra lijn in de top vast gemaakt als reserve stag bij calamiteiten. Het is vandaag rustig weer dus de zee kan lekker tot bedaren komen en vanavond staat er een beetje wind. We besluiten om dan ook vanavond te vertrekken. We hebben de Pinga Doce nog even bezocht en ik heb nog snel wat eten gekookt voor onder weg. Na het eten gaan we los en om 19.00 uur liggen we onder zeil. De code 0 staat er maar even op en al snel kunnen we gewoon met standaard tuigage zeilen. Windhoek van 90 graden 12 tot 19knopen wind en dat het hele eind. We worden voor Funchal nog even uitgezwaaid door een groep dolfijnen. Jammer dat ze niet zijn op komen dagen toen we met de familie aan het zeilen waren. We waren toen op de zelfde plek.

We hebben dus een tocht uit het boekje. Als je een wens zou doen hoe een oversteek er uit zou moeten zien dan is dat zo. Dat geldt alleen niet helemaal voor mij, want ik wordt weer zee ziek en kom er eigenlijk niet overheen. Dat betekend dat ik veel slaap en niet echt van de tocht kan genieten en vooral ook dat ik niet voor 100% kan functioneren. We hebben het er zelfs over of we wel door moeten zetten of dat Canarische eilanden niet het eindstation moet worden. We geven nog niet op! Arnold maakt mij wakker voor mijn wacht en laat mij licht kogels achter de boot zien. Plankton bolletjes dwarrelen door het water met af en toe een licht bol alsof iemand vanuit de zee met een zaklamp schijnt. Wij hebben dit nog nooit zo gezien.

Wat voor verstekeling was dit??

Wat voor verstekeling was dit??

Zoals gezegd hebben we optimaal weer en we zeilen een dag gemiddelde van 155 mijl. We zijn na 41 uur zeilen rond 12 uur in de middag in de ankerbaai van Isla Graciosa. Het is hier prachtig. Ik had niet verwacht dat een kale berg zo’n indruk kan maken. De baai waar we in liggen is ook een baai voor de dagtocht mensen die per catamaran of glassbottum boot worden gedropt op het strand en na een paar uur weer ingeladen worden terug naar de haven. Er valt dus lekker veel te kijken. We gaan lekker snorkelen. Het water is heerlijk en weer zoooooo helder. We zien dat het anker keurig in het zand ligt…..maar wel vlak naast een grote kei. Dat is goed gemikt! ’s Avonds gaan we wandelen op het eiland. Vulkaan steen, zand en distel planten. Dat is Graciosa.

zonsondergang bij Graciosa

zonsondergang bij Graciosa

De andere dag gaan we met de bijboot naar Caleta het havenplaatsje op het eiland. Het doet ons sterk denken aan Culatra. Kleine witte huisjes en alle straten zijn van zand. We zien hier alleen geen tracktoren maar jeeps. Als je een taxi wil komt er een Jeep voor rijden. Bij de fruitaria kopen we een meloen waar de verkoopster eerst een kleinstukje uit snijdt om te laten proeven.

Caleta weer een zanddorp

Caleta weer een zanddorp

Grappig. Het eiland moet het wel hebben van de toeristen. Zo spreken we op het strand nog een Spaans stel uit Madrid dat voor 9 dagen hier op vakantie is.

In de baai liggen verschillende boten op anker. De Zeebink met de jonge gasten komen ook binnen. Zij zijn uiteindelijk 7 oktober in de ochtend vertrokken en hebben er 7 uur langer over gedaan en veel moeten motoren. Zooo dan hebben wij het echt goed getroffen! Er licht nog een Nederlandse boot met een klein kindje, en verder nog 12 boten uit verschillende nationaliteiten. Een komt er uit Denemarken. Een klassiek bootje van ongeveer 10 meter met 4 personen aan boord. Het ligt te rollen op elk golfje wat de baai binnen komt. Als de bij boot wordt op gepompt is het ook zo een lief klein bij bootje waar je echt met twee personen hooguit in kan. Daarnaast ligt een Catatmaran van 50 foot. Wat een verschil. En ze komen er allemaal. Mooi toch!

10-10-2015 zaterdag      Graciosa- Arrecive.

Deze dag staat in het teken van ankeren!

We worden wakker met aardig wat wind die de baai in staat. Het is voorspeld dus we zijn er op voor bereid. ’s Nachts hebben we steeds het anker horen schrapen over de stenen. Hij is keurig op zijn plek gebleven. Sterker nog, als we om 9 uur weg willen gaan in de stromende regen, zit ons anker muur vast. Hij is kennelijk bij het draaien van de wind toch achter die kei gaan liggen die we naast het anker hebben gezien. Nu er geen zon staat is het niet te zien als Arnold een inspectie duik gaat doen. Ellende is dat Arnold wel de duik spullen heeft, maar niet zo diep kan duiken omdat zijn oren dan dicht slaan en niet meer willen klaren. We verzinnen verschillende trucjes, maar niets helpt. De Deense jongen komt nog met zijn kleine bijbootje langs om te vragen of hij kan helpen, maar hij heeft het zelfde probleem als Arnold. We gaan het vragen bij het jonge gezinnetje en ja hoor meteen raak Nicolaas is bereid om met onze spullen te duiken om een triplijntje aan ons anker te maken. Triplijntje is een lijntje wat het anker op een andere manier op haalt zodat hij als het ware terug kantelt achter in dit geval de kei vandaan. Hij komt al snel weer boven met de mededeling dat het de ketting was die achter een rots zat en niet het anker. Hij heeft de ketting mooi over de rots gelegd en de triplijn aan het anker gemaakt. Meteen maar even gekeken of zijn eigen anker mooi in het zand ligt. Ook geen probleem. We zwaaien blij naar elkaar als we het anker binnen hebben. Tot in Arrecife.

Nicolaas duikt naar ons anker

Nicolaas duikt naar ons anker

Als we de bocht om zijn zetten we zeil en hebben we ook weer zon. Het is heerlijk zeilen. Weer halve wind 14 tot 21 knopen. We krijgen weer bezoek van een grote groep dolfijnen. Er zwemmen wel acht stuks voor de neus. Geweldig gezicht. Lekker speels springt er af en toe een uit het water. En ineens zijn ze dan ook weer weg.

De ankerplekjes die we zouden opzoeken in Puerto de Naos is nu een grote marina geworden. De ankerbaai van Arrecife zelf is geen optie omdat de wind er vol in staat. We gaan terug en laten ons anker zakken in het kommetjes van Puerto Marmoles. We zien wel hoelang we hier mogen blijven……Niet lang, want al snel komt de politie op de kade zeggen dat we niet mogen ankeren maar de grote marina in moeten. We zeggen dat we problemen hebben en dat we twee uurtjes nodig hebben. Precies genoeg om de ankerbaai van Arresife te laten bedaren. Dat is inderdaad het geval. Als we om 1900 uur weer naar de baai varen (we zien nog een haaitje zwemmen) is het goed te doen en ankeren we en pakken we een mooring erbij. Het anker wil niet echt pakken op de keien. Later leggen we ook nog een lijn naar een roei bootje die hier ligt zodat we niet overdwars op de swelle liggen. Dat wordt lekker slapen hier. Om 4 uur in de nacht horen we steeds het anker spelen met de stenen. We halen het anker op en gaan alleen aan de mooring en het roeibootje liggen. Nu slapen we nog lekkerder.

De andere ochtend gaan we na de ochtendduik lekker buiten ontbijten. Nou lekker…. Het stinkt ineens enorm naar de diesel. Een visser aan de kade heeft een grote hoeveelheid olie in het water geloosd. Niet normaal! Die lui moeten leven van de zee en ze maken er zo een bende van. We zijn zo kwaad dat we de coastgard op roepen om dit delict te melden. Wonderlijk wordt er ook nog wat mee gedaan. Als snel zien we een politie auto langs de kade observeren en komt er een boot bij de visser langs zij. Het geeft ons een goed gevoel. Op de kade is er ook van alles aan de hand met een sloepje die te water wordt gelaten. Een groep mannen met gele t-shirts en gele petten en een groep mannen met witte t-shirts en blauwe korte broeken zijn volop in de weer. Als we even niet kijken ligt de sloep in het water en staat de mast met typisch grootzeil constructie erop. Niet veel later is de sloep onder zeil onder luid gezing van de bemanning met de witte t-shirts en blauwe broeken.

Wij hebben klusdag. Geen wind en regen. Waarom is het eiland hier zo dor? Die paar dagen dat we hier zijn hebben we al aardig wat regen gehad. Aan het einde van de middag gaan we naar de kant. Het is zondag dus een dooie boel in het centrum. We lopen naar de grote marina waar wel aardig wat leven is. We zien Nicolaas nog met de kleine en de opstapper. Die zijn in de haven gegaan. We eten een patatje met een biertje en pakken een wifi op. Om 20.00 uur zijn we weer terug aan boord en kijken we wat we de komende dagen gaan doen. Ook met oog op het bezoek van Ronja en Marit. We moeten we 22 oktober op Gran Canaria zijn.

12-10-2015 maandag: We doen rustig aan vandaag en gaan in de middag lekker zeilen naar Playa Blanca- Rubicon.

voor playa Blanca

voor playa Blanca

Mooie zeil tocht en we hebben een leuk plekje voor de boulevard van playa Blanca op anker. Glas helder water dus we zien het anker goed liggen. Alleen de triplijn moeten we even corrigeren. We eten binnen want het is helemaal niet zo warm. We doen ’s avonds eigenlijk niet veel.

Na een lekkere nachtrust worden we schommelend van de golven van de ferry’s wakker. Na het ontbijt gaan we de kant op. Een leuke boulevard waar leven is. Ja dus ook touristisch en dan is alles al gauw duurder. We drinken koffie en een frisje en uiteindelijk hebben we nog geen wifi code.

van af de boulevard zien we Lovis

van af de boulevard zien we Lovis

We gaan eerst, als we de Spar hebben verblijd met een bezoek, Lovis verleggen naar het kommetje bij haven Rubicon. Onderweg komt een jet ski vlak achter Lovis langs en heeft onze bijboot niet in de gaten die we slepen. Door de kracht van de jetski wordt ons sleep oog helemaal van de bijboot af gerukt. Als de jet ski de bijboot naar ons toe brengt vaart hij tegen onze romp aan. Arnold gaat met de bij boot naar het strand naar de verhuurder van de jetski’s terwijl ik met Lovis bij blijf liggen. Jammer…dat wordt weer een heel geregel.

We liggen met nog een Engelse boot voor de  jachthaven op anker. Leuke plek. We gaan ’s avonds naar de kant wat drinken bij een lounge terras met uitzicht op de baai en dus onze boot en de ondergaande zon. Prachtig!( zie foto begin ‘Lanzarote’.) ondertussen scoren we ook een wifi code zodat we weer vanaf de boot internet hebben. We spreken een Engels stel dat met vliegtuig hier gekomen is en ook zo geniet van dit moment. Even opscheppen dat onze Lovis een onderdeel is van hun geluksmomentje. Zo idyllisch plaatje.

14-10-2015 woensdag.

Vandaag is de schade aan de bij boot afgehandeld gelukkig. Zo kunnen we morgen naar Fuerta Ventura. Verder is het vandaag eindelijk de hele dag mooi zonnig weer. Daar genieten we dan maar van. ’s Middags gaan we een rondje lopen over het resort. Ziet er ook gezellig uit hoor. Het biertje drinken we gewoon lekker in de kuip, tussen de Optimisten die zeil les krijgen. Een mooie afsluiting van Lanzarote.

 

 

 

2 Antwoorden op “Lanzarote”

  1. Wilma

    Hallo Arnold en Perry,
    Ik zit nu op het stoepje voor de Oficina van de Puertos Canarios voor een internetverbinding. Jullie site gevonden en screen shots gemaakt zodat ik het aan boord van “Scorch” op mijn gemak jullie blog kan lezen.
    Het was een mooi gezicht, jullie aankomst hier gisteren. Eerst zagen we boven de pieren het tuig van een jacht, hoog aan de wind zeilend. Even later kwamen jullie de bocht om op grootzeil, keurig opdraaien in de wind en dan grootzeil naar beneden.
    Ik was plaatsvervangend trots en vertelde onze Canadian crew and British captain, “That’s the way Dutch sailors do it”.
    Wilma a/b van Scorch of Wessex.

  2. Peter Koetsier

    Mooie beschrijving van de mogelijke ankerplaatsen. Wij zullen de komende week die plekken ook gaan opzoeken (mits het weer het toelaat). We vertrekken morgen of overmorgen van Madeira.

    Groet, Peter en Ria

Reacties zijn gesloten.