Vanaf de Atlantic, 1e kwart zit er op.

We hebben de laatste dag in de haven gelegen en daar ons klaar gemaakt voor de grote oversteek. We spreken op het terras nog andere zeilers die ook maandag vertrekken. Een grote driemaster uit Amsterdam (school at sea) en het charterschip Chronos waar we op Sal ook al een keer mee gesproken hebben. Ik ben benieuwd of we daar nog wat van zien.
Maandag 30-11-2015 
De laatste boodschappen worden gedaan en er wordt nog water getankt. Zo we zijn er klaar voor. Om 12:00  gaan we los, vlak achter de Beau aan. We beginnen niet helemaal lekker want het log doet het weer niet als we vooruit varen. Na een paar keer voluit achter en voluit vooruit komt hij gelukkig los. We zeilen de baai uit en genieten nog van  het mooie eiland san Antau wat we niet bezocht hebben. Het mag dan wel een mooi eiland zijn maar we hebben er wel lang last van. De wind is behoorlijk harder dan voorspeld en de zee heeft geen mooi golven patroon. Dan in eens is de wind op waardoor we een tijdje op de motor hebben gevaren. We moeten onze zeilen wel heel houden!
Uiteindelijk krijgen we een goede wind en zeilen we de nacht in. Op de AIS zien we Chronos en Regina Maris. Die gaan naar de Carieb dus een iets andere koers, maar ze blijven lang parallel met ons varen. We zijn in de nacht de Beau uit het zicht verloren. Zij konden veel meer voor de wind varen. Ook via de marifoon kregen we het niet voor elkaar ze te spreken. Regina Maris hoort alles wel en werkt als tussen persoon.  Hij geeft de posities door zodat we weten waar Beau vaart. Ook met Chronos hebben we nog marifoon contact. We zien die schepen nog heel lang op de AIS. Woensdag ochtend roep ik de Beau op via marifoon tegen beter weten in…maar wonderlijk we krijgen elkaar luid en duidelijk binnen. Snel coördinaten uit gewisseld. Beau vaart inmiddels 51mijl achter ons. Hij heeft een gebroken binnen wand en heeft het gelukkig proffesorisch kunnen repareren, maar er wordt nu alleen met fok gevaren anders komt er teveel kracht op het want. Zij gaan met een gangetje van 4a5 knopen richting Suriname. Wij varen gemiddeld 6a7 dus dan wordt de afstand vlug groot.
De oceaan is een groot speelveld voor vliegende vissen. Prachtig gezicht hoe tientallen blauwige vissen met haarfijne vleugeltjes  over het water scheuren en 100 meter verderop de golf weer induiken. Wat wel spijtig is, ze kunnen niet zo goed in donker kijken. Iedere ochtend liggen er wel een stuk of 4 van die vissen aan boord. Een was in de kuip gesprongen. Arnold was net naar binnen anders had hij de vis zo in zijn gezicht gekregen.
Bij ons gaat alles gelukkig voorspoedig. Alleen een bout was gebroken bij de bevestiging vand de Watt&sea en de radar steun. Arnold is handig en heeft goed gereedschap dus dat wordt gewoon onderweg weer keurig hersteld.Er is eerst wat spanning, want is toch heel wat hoor. Ik heb mijn pleister weer keurig achter mijn oor geplakt en heb ook nu weer totaal geen last. Ik doe alles: eten koken boekje lezen, vaten wassen logboek schrijven.het gaat allemaal goed. Het cardanische kook toestel is mijn grote vriend. Het is de enige plek waar je wat kan neer zetten zonder dat het om valt door de golven. Ik ben zo trots als een pauw op mezelf. Ook kan ik genieten van de oceaan. Nog wel, want 16 dagen alleen maar golven om je heen moet ik nog gaan beleven. Nu na de derde dag krijgt ook Arnold de rust en kan ook hij genieten.
We hebben het druk met het schoon houden van de Watt&sea . Het lijkt net of kleinduimpje ook van Mindelo naar Paramaribo is gegaan. Hij heeft geen broodkruimels achter gelaten maar allemaal waterplantjes die steeds achter de Watt&sea generator blijven hangen. Als we van koers veranderen en dus de zeilen om gezet hebben zijn er gelukkig bijna geen planten meer.
Donderdag 3-12-2015
we beginnen de dag met lekker zelf gebakken brood. Vandaag om 12.00 uur hebben we er een kwart op zitten.

2 Antwoorden op “Vanaf de Atlantic, 1e kwart zit er op.”

  1. Kitty en Sjaak Speijer

    Dag wereldreizigers, het is een prettig lezend verslag en we wensen jullie een veiligeoversteek. Wij liggen nog steeds aan de Hellingkade, nu met andere buren . De boot van Zeeman is weg.
    Op die plek ligt nu de boot van Henk van der Gaag. wordt op zaterdag gebruikt als cafe door zijn vrienden. Hij woont zelf in de Driemaashave…… Het schip de DELTA van mijn schooonzoon en dochter is verplaatst naar het drijvend steiger aan de Haringkade. Daarvoor in de plaats ligt nu de OESPATOES. Die lag daarvoor aan de Geerkade. Aan de Geerkade heeft de gemeente nu een drijvend steiger gemaakt voor passanten met schepen als de Lovis.
    Dus als je ooit nog eens terug komt dan heb je een gespreid bedje met stroom en water.
    Verder hebben we niet zo veel te vertellen als jullie. Maar dat is logisch natuurlijk.
    Tot de volgende ontmoeting op dit geweldige medium INTERNET.

Reacties zijn gesloten.