Sao Jorge

5-6-2016. Wij zeggen om 12:00 uur iedereen gedag. De boten die naar Europa zouden gaan blijven tot dinsdag omdat er weer een lelijk laag aan komt. Wij zeilen in 3 uurtjes naar het volgende eiland. Met nog flinke golven en 20 knopen wind in de kont en een lekker zonnetje. Geen walvissen gezien, wel dolfijnen. In de haven staat de havenmeester ons al toe te zwaaien. Een enorm aardige en gastvrije man. De Pélagie en de Sailaway komen ook en drinken bij ons aan boord een borrel. ’s Avond eten we met elkaar in een restaurant Acor wat is aanbevolen door de haven meester. Het is er heerlijk, goedkoop en de bediening erg leuk. Na het eten gaan we naar het straatfeest. Het is een christelijk feest waarbij het dorp kaas, cake, rode wijn en juce uitdeelt. Wij worden ook bijna dringend verzocht lekker te gaan proeven van deze heerlijke kaas en wijn van het eiland. Ondertussen speelt er een orkest en geeft de dansschool diverse streetdance demo’s. Het is leuk om dit mee te maken. Terug in de haven is het een gezellig gekeuvel van vogels die in de rotsen nestelen. Ze maken een heel typisch geluid waar we helemaal vrolijk van worden.

6-6-2016 doen we op gemak. We gaan naar de supermarkt. Deze winkel verkoopt alles wat de eiland bewoners eventueel nodig hebben. Van complete keukens tot zaag machines, speelgoed en tuin benodigdheden, en natuurlijk de kruidenierswaren. Als we bij de wijn kijken krijgen we van een mannetje advies welke erg lekker zou zijn. Uiteraard nemen we die. Bij de slagerij kopen we een prachtig stuk rundvlees voor €3,00 de halve kilo. Ik denk dan aan de koe die in Faial tijdens het eten en voor het melken door de stier gedekt wordt en daarna weer door de boer op gemak terug gedreven wordt naar de wei. De echtheid en de rust…..wij kunnen jullie zeggen: Dat proef je!!!!!! Verder is het een onstuimige dag met veel wind, regelmatig regen en koud. We drinken bij Sailaway een borrel en blijven verder aan boord. Het wordt een onrustige nacht met behoorlijke deining in de haven.

De volgende dag gaan we verder achter in de haven liggen. Daar ligt Lovis veel rustiger. We hebben weer een lekker zonnetje dus na de koffie gaan we lekker in de korte broek naar de zuivel fabriek wandelen. Het is ongeveer 4 kilometer maar wel alleen maar klimmen. Halverwege begint het echter weer te betrekken en wat niet voorspeld was….het begint weer te regenen. KOUD!!!! We zijn blij om de fabriek te zien en naar binnen te kunnen. Binnen treffen we nog een Nederlands stel dat in Velas in een hotel overnachten. We doen de rondleiding met hun.

klaar voor de rondleiding

klaar voor de rondleiding

Met 80 werknemers is het een behoorlijke werkgever en ze streven er naar om alles zo lang mogelijk met de hand te doen, omdat ze geen arbeidsplaatsen willen schrappen. Dat is een mooi streven! We drinken na afloop een heerlijke cappuccino (voor €0,70) Buiten is het nog steeds guur dus we zijn blij dat we van de Hollanders een lift naar Velas krijgen. Terug in de haven is de Nightfly gearriveerd uit Horta. We drinken bij Warren en Maria wat aan boord. Zij zijn in 9 jaar de hele wereld rond gevaren en zijn ook aan hun laatste traject bezig. Even later zitten ook Hanneke en Nils er bij en de twee gasten van Warren en Maria. Erg gezellig.

prachtige vergezichten

prachtige vergezichten

8-6-2016 We hebben een auto gehuurd. We rijden het hele eiland af. Eerst naar de nw punt, Punta dos Rosais dan langs de noordkust naar Topo en via de bergen naar een paar plaatsen aan de zuidkust. Het is een prachtig eiland met zeer steile kusten vele kleuren groen. Ook hier komen regelmatig kuddes koeien tegen die door de boer op gedreven worden. De meeste auto’s zijn auto’s met zo een bakkie achter. Daar staan veelal van die ouderwetse melkkannen in met melk voor o.a. de kaas fabriek. We rijden over bizarre steile weggetjes naar plaatsjes beneden aan de kust. Faja das Almas is zelfs niet met de auto bereikbaar.

lopen naar het plaatsje

lopen naar het plaatsje

Het laatste stukje moet je lopen terwijl de auto op een 15% helling geparkeerd staat. We treffen het met het weer. Af en toe komt er een mistbank over, maar over het algemeen hebben we mooi helder weer met prachtige vergezichten. We sluiten de dag af met een bezoekje aan de supermarkt.

9-6-2016 nemen we afscheid van Sailaway. Zij gaan naar Sao Miguel. Wij moeten wachten op Morning Glory, want Jet d’r vriendin heeft wat spulletjes uit Nederland mee gebracht voor ons. Wij houden was dag en doen zo wat klusjes. Warren en Maria komen ’s middags een afscheid borrel drinken, want die gaan vrijdag 10-6-2016 terug richting zuid Engeland. Na het eten drinken we koffie op de kant en na nog een wandeling en een biertje terug aan boord.

in Horta op de Muur

Het weer is zeer wisselvallig met zeer regelmatig een bui en steeds behoorlijk wind. De dag met mooi en relatief rustig weer benutten wij door met een scooter het eiland te verkennen. We beginnen langs de zuidwest kust naar het westelijk puntje waar de vulkaan Capelinios is. Deze vulkaan is in 1958 uitgebarsten en heeft voor een bizar maanlandschap gezorgd. De vuurtoren die er al stond staat nu achter de vulkaan verscholen en terwijl de zee al 2/3 van het extra verkregen land heeft af gekabbeld.

vuurtoren in maanlandschap

vuurtoren in maanlandschap

Het is zeer indrukwekkend. We vervolgen onze weg en gaan naar de rand van de krater ‘Caldeira’. De weg ernaar toe is mooi maar hoe hoger we komen hoe mistiger het ook wordt. Ook de wind neemt toe dus we zijn blij met de regenbroek die we bij ons hebben. Het geeft ons warmte en ook de mist krijgt zo geen grip op ons. Helaas wordt het zicht al maar slechter en een maal op de top zien we niets. We hoopte dat de wind de mist zou doen weg waaien, maar dat gebeurde niet. We gaan snel terug en pakken de route naar de noordkust.

We willen naar Ribeiriha waar in 1998 een aardbeving is geweest en een vuurtoren staat te wachten op renovatie. Op de weg daar naartoe komen we een kudde koeien tegen die door de boer op gedreven wordt naar de melkplaats. Ondertussen snuffelt een stier of er nog een hitsige dame tussen loopt. Alles puur natuur. Mooi gezicht is dat.

koeien worden naar de melkplek gedreven

koeien worden naar de melkplek gedreven

We vinden de vuurtoren en een oude kerk die door de aardbeving ernstig beschadigd zijn. Ook bezoeken we natuurlijke zwembaden tussen de rotsen en tot slot een uitzichtpunt over Horta haven. Keurig op tijd leveren we de scooter weer in en bij terugkomst komen Cees en Ria van Uffelen eindelijk de beloofde champagne drinken op de goede overtocht. We hebben heel wat bij te kletsen en ervaringen te delen.

Ria heeft appeltaart gebakken

Ria heeft appeltaart gebakken

2-6-2016 gaan we bij Cees op de koffie want hij is jarig en Ria heeft een heerlijke appeltaart gebakken. ’s Middags ga ik ons vlak voor de muurtekening blauw maken waar ik de volgende dag de tekening over kan schilderen. Het is vandaag zonnig dus er wordt volop geschilderd rond de haven. Het is zo leuk om te zien hoe iedereen daar mee bezig is.

Er worden kleuren over en weer uitgeleend. Ik heb met een malletje ons logo geschilderd. Het resultaat mag er zijn. Mauro van de Sailaway nodigt iedereen uit om op de stijger een borrel te komen doen want hij heeft met mama Dominique een appel cake gebakken. Die is heerlijk!!

4-6-2016 maken we ons weer op om een eiland verder te gaan. Verschillende boten zijn van plan zondag te vertrekken naar Europa of zoals wij naar Sao Jorge. We gaan met Thorang-la, Mariele, Dubble Dutch, Morning glory Pangea ultima en nog een duitser Peter (een schipper die de laatste week van zijn overtocht zonder zijn roerblad moest zien koers te houden. Dat was een hell of a job!!!!) eten en naar café sport om Horta af te sluiten.

 

 

Pico

Zaterdag 28-5-2016 gaan we na het ontbijt eerst boten fatsoenlijk aanleggen, want de wind gaat draaien en weer stormkrachten aan nemen, dan hebben wij geen zin om de andere rij op ons kontje te krijgen. Als alles redelijk ligt gaan we de kom om lopen naar de ‘Oosterschelde’. We komen niet droog over helaas, maar eenmaal aan dek staan we weer droog. Leuk om weer eens op dit schip te kijken. We hebben er een keer een receptie gehad na een ABN Amro race naar Lowesoft. Na wat rond kijken en een kop koffie willen we terug, maar het giet dat het regent.

binnen op de Oosterschelde

binnen op de Oosterschelde

Gelukkig komt er na een half uur een busje nieuwe crew afzetten. We mogen met hem mee rijden terug naar de Marina. Dat is een gelukkie. Als het ’s middags eindelijk droog wordt gaan we naar de supermarkt. En we draaien de boot nog even om, want de wind komt voorlopig uit het zuiden, dan is het wel lekker dat niet de regen die gaat komen en de koude wind zo je deur in waait. De kachel staat de hele dag lekker te snorren. Wat een verschil met de Carieb hè? Daar hadden we geen kachel nodig.

Zondag gaan we de vloer open maken, want er was onderweg door een los getrild oliefilter motorolie gelekt. Wat een klus is dat om die rommel schoon te krijgen. Het is aardig gelukt. Wij zijn weer tevreden. Voor het eten hebben we een kade borrel met Morning Glory en Sailaway.

muurtekening Aluqueen

muurtekening Aluqueen

Dat is leuk, ik zie ineens de muurtekening van Wim en Marjan Dijksterhuizen met de Aluqueen. We zitten er vlak naast.

ferry naar Pico

ferry naar Pico

Maandag 30-5-2016: We gaan met een groep naar Pico, het eiland aan de overkant. Daar gaan we Walvissen spotten. Om 10:30 vertrekt de ferry en aan de andere kant staan de busjes ons op te wachten. Na een leuke rit van ruim een half uur komen we bij een schattige boulevard aan waar de whalewatchers aan zitten. We krijgen eerst een presentatie en na de lunch is het de bedoeling dat we de ribs (grote rubberboten) in gaan naar de walvissen. Helaas zijn ze vanmiddag niet op de radar te vinden, dus is de kans dat je er een ziet klein. Met nog 5 personen zien wij dan van de excusie af, want er staat inmiddels een fikse wind dus zo een boot tocht is alles behalve comfortabel. Wij gaan een wandeling maken naar het walvisspot huis terwijl de ander tevergeefs de zee afspeuren.

Whalespot house

Whalespot house

Ze hebben niets gezien. Niet eens een dolfijn!!! In en in koud en zout kwamen ze na bijna 3 uur terug. Echt jammer hoor, maar de natuur laat zich niet sturen. We nemen de ferry van 18:00 uur terug en inmiddels staat er weer vette wind. De golven slaan tegen de ramen van de ferry. Terug bij Lovis wordt er nog even goed de lijnen na gekeken, want vannacht gaat het stormen. Cees en Ria zijn ook binnen gekomen, maar zijn op anker gebleven. Zij durfden niet van boord om bij ons een champoppie te drinken op de goede oversteek.  Morgen dan maar.

Met de vloot op Horta

Donderdag 26-5-2016: Heerlijk uitgeslapen in een schoon bed met schone haren en een boot die stil ligt. GEWELDIG!!!! We roepen de marina op om een plek in de haven te vragen. Geen gehoor. (blijkt lunch tijd te zijn) maar een Canadese schipper vraagt of ze ergens mee kunnen helpen. Hij biedt aan mij op te halen met zijn dingy om mij naar het kantoor te brengen. Super aardig toch? Want wij hebben eigenlijk geen zin om onze dingy helemaal tevoorschijn te halen en op te pompen. Na dat ik ben ingescheept en ingeklaard sta ik op de kade en roep Arnold op met hand held marifoon dat ik nu nog een lift terug moet zien te vinden. Bied een Hollander spontaan aan om mij op te halen en aan boord te brengen. Later zullen we Nils en Hanna nog volop ontmoeten. Dit is toch zo leuk van dit zeilers leven.

De beroemde muurschilderingen van passanten

De beroemde muurschilderingen van passanten

Het is druk in Horta, maar we krijgen gelukkig een plekje aan de lange kade helemaal achter in de haven, vier dik. Prima plek. Gisteren is vlak na ons ‘Morning Glory’ op anker gegaan. Vanmorgen zijn ook de Saileway en Thorang-la aan gekomen. Het is nu nog wachten op Double Dutch en September Blue. We houden het in de gaten want ze zullen een warm welkom krijgen. Met z’n allen op de muur en zodra ze de bocht om komen toeteren en joelen en vooral zwaaien. Ik vind het een emotioneel gebeuren om elkaar hier na 19 dagen te omhelzen. Het schept een bijzondere band, dat kunnen we jullie wel vertellen.

Lovis wordt weer lekker zoutvrij gemaakt. Binnen en buiten, want alle hoezen en beddengoed is een klamme bende. ’s Avonds gaan we met z’n allen + Pangeas Ultima met Per en Bitte (zweden) Hanneke en Nils van de Pélagie en Jorg en Katrien van de Midnight sun (Duitesers) totaal 21 personen uit eten. Het is super gezellig. Na het eten nog even naar Café Sport waar we met Elmar de deur dicht doen.

Vrijdag is was dag. Arnold haalt de bakskisten leeg en spoelt alle lijnen en ik vermaak me bij de wasserette die gerund wordt door moeder en dochter. Dochter heel rustig en moeder heel hectisch ons in het Portugees duidelijk maken dat het erg druk is. Het zou een mooi adres zijn voor opnames voor ‘man bijt hond.’ Ik lach me gek om het vrouwtje.

feesie in Cafe Sport

feesie in Cafe Sport

Na een dag hard werken is een bezoek aan café Sport wel verdient. Life muziek vanavond. We maken er een groot feest van en spreken tegelijk veel andere mensen. Italiaan, Zwitser, Duitsers, Belgen, Engelsen, Braziliaan, en onder anderen crew van de ‘Oosterschelde’ de drie master uit Rotterdam. We zijn uitgenodigd om een bakkie te komen doen zaterdag ochtend. Tot morgen dan!

Oosterschelde

Oosterschelde

 

WE ZIJN ER!!!;;

Maandag 16-5-2016 hebben we tijdens het borreltje bezoek van wel 20 dolfijnen en zien we in de verte water op spuiten. Dat zou een walvis moeten zijn. We hebben hem niet gezien. Wat we ook volop zien zijn ‘Portugese oorlogsschepen’. Het zijn net plastic speelgoed visjes met een leuk roze/paars randje, maar het zijn kwallen met lange giftige tentakels.

Portugees oorlogsschip

Portugees oorlogsschip

En dan krijgen we van Elmar vd September blue de waarschuwing dat er een gemeen laag aan komt en dat wij moeten uitkijken dat we er niet in komen. We durven het niet aan om voor de depressie uit te gaan dus gaan we koers verleggen naar de zuid om het laag boven ons langs te laten passeren. Dat doen we 1,5 dag en dan weer de zelfde weg terug. Stompzinnig om van de Azoren af te motoren, want er staat hier geen zuchtje wind.

Wel prachtig weer. We bergen de bimini, verwisselen de ha fok voor de genua 4, zetten de dieselkannen zo veel mogelijk aan de komende hoge kant en lopen de Lovis nog even na. We worden niet blij van de gribbs die niet veel goeds hebben te melden. Het laag is van plan lekker boven de Azoren te bivakkeren. Hoe komen we daar in Gods naam. Het weer is nog steeds prachtig en ondanks de slechte weersverwachting is de sfeer goed. Ok we hebben af en toe een dip. We spreken af en toe een boot die we op AIS langs zien gaan. Dat is leuk.

19-5-2016 gaan we dus weer terug en varen met een puntje fok, want het mag niet hard gaan. Heel relaxed.

klein puntje fok

klein puntje fok

21-5-2016 zijn we weer waar we zijn ‘afgeslagen’. En wat een feest: ‘Lovis,Lovis hier Morning Glory’ Daar is in eens Jet op de VHF. We zijn weer bij de vloot. Sailaway, Thorang-la en Morning Glory varen vlak bij elkaar. Double Dutch en September blue liggen verder achter. Het is heerlijk om Jet op VHF te horen. Ze kan je echt opbeuren. Zij heeft een wether en route man op de wal; Chris Parker, waar ze iedere avond via SSB contact mee hebt. De info die hij haar geeft bespreekt ze in het radionetje met de vloot. Zo hoef je dus niet alleen je beslissingen te nemen. Dat is van grote waarde. Iedere ochtend ook weer even contact met elkaar hoe de nacht is gegaan. Nou, dat is bij iedereen vanaf zaterdag morgen vroeg wel een beetje hetzelfde. Heel vermoeiend. De golven die het laag heeft achter gelaten zijn enorm.

grote golven

grote golven

En ook de wind is stevig. Er staat zaterdag en zondag rond de 25-28 knopen wind. Ik word weer zeeziek en baalt daar enorm van. Arnold maakt zich zorgen dat als ik niet eet dat ik niet meer functioneer. Daar ben ik nog niet bang voor. Ik doe mijn taken zoals bijvoorbeeld reven aan de mast en op het voordek de fok een extra takeling geven bij de invoer van de pees. Verder is het liggend op de bank het comfortabelst en kost de minste energie. Want echt alles wat we doen (broodje smeren, drinken in schenken, naar de wc, enz) kost mega veel moeite en energie. We zijn jaloers op de octopussen. Wij zouden ook wel 6 armen willen hebben!!!!!

Maandag hebben we een dag met wat minder wind 16-19 knopen) maar wel nog steeds golven van 6 meter hoog. We hebben allebij wel onze dipjes. Dan zie je het niet meer zitten………maar we moeten door. Dan zegt Jet: ‘Ja ok het is wel pittig , maar er komt een einde aan en we zitten hier uit vrije wil. Wat zullen de biertjes straks heerlijk smaken op de kade. Ik kan niet wachten.’ We hebben diep respect voor onze optimistische Jet maar ook voor Joris van de Sailaway die met twee kleine kinderen het schip draaiende houd. Dominique is ook zeeziek dus Joris zeilt, kookt navigeert en houdt de kids zoet en blijft ook optimistisch. Alhoewel we wel de vermoeidheid in zijn stem horen. Wel heel leuk is dat er iedere dag via de radio een soort raadsel of opdracht gegeven werd aan de kinderen. Zo hebben ze wat om naar uit te kijken en iets te doen. Zoooo waardevol die radio communicatie.

Dinsdag komt het laag weer een beetje terug en krijgen we 25 tot 35 knopen wind die ook nog naar de noord draait. Jet en wij hebben zo hoog mogelijk gekoerst om zo de harde wind uit de noord wat ruimer te kunnen sturen. Dat heeft goed uitgepakt. Morning Glory, een first 375 kleinste bood en oudste schipper(se) vaart als een kogel. We houden haar amper bij. We kunnen daar wel weer van genieten. Sneu dat haar fok is gescheurd, maar er staat genoeg wind voor haar stormfok die ze al aan de kotterstag had klaarstaan.

We verwachten dat woensdag de zwaarste dag zou zijn, maar dat blijkt niet zo. We liggen veel beter op golven als dinsdag ondanks de harde wind. Oh wat zijn wij blij met het derde reef die we in Guadaloupe hebben laten maken. Lovis doet het geweldig goed.

Midden nacht komen we aan en we worden op de marifoon door de marina security opgeroepen dat we moeten ankeren en pas om 8 uur in de morgen om een plek in de haven kunnen vragen. Het is druk en best diep dus ankeren is dan lastig. Na drie keer ligt Lovis prachtig tussen de andere schepen aan 50 meter ketting. Na 19 dagen, 2600 mijl en 80 motor uren; Welkom in Horta. Jaaaaa douchen en dan een heerlijk biertje. We spreken Ronja aan de telefoon. Het is fijn haar stem weer te horen. Wat zijn wij blij dat we er zijn!!!!!!

bellen met het thuisfront

bellen met het thuisfront

Zo ziet het eruit op ons beeldscherm. Diverse route mogelijkheden uitgeplot met de windveren van de gribbfiles

navigeren met open CPN

navigeren met open CPN

Zo ziet Squid er uit. Je geeft aan wat voor boot je vaart en hoeveel wind je maximaal wil en bijvoorbeeld welke wind hoek je max wil varen. Squid rekent dan de route voor je uit.

Wat zegt Squid hoe we moeten varen???

Wat zegt Squid hoe we moeten varen???

 

Wat nou ‘ Azoren hoog!’

We hebben een fantastisch mooie over tocht tot nu toe. De oceaan is ongekend kalm en met een relaxed windje scheurt Lovis naar de Azoren. Wat doet ze het weer goed.
Dat was de eerste helft! nu het laatste stuk. Helaas, er komt een knoeperd van een depressie aan die gezellig boven de Azoren gaat hangen als wij daar willen aan komen. Dit welkomst commite hadden we liever niet gehad, maar dat Azoren hoog! Dat is nu eenmaal niet zo dus we gaan de vaart eruit halen, zuidelijker varen en misschien zelfs een bochtje terug om zo de tijd te doden voor normale weerscondities. Het is fijn dat we mail contact hebben met de andere vijf schepen waarmee we zijn vertrokken. Deze liggen ongeveer drie dagen achter ons. Kees en Ria van Uffelen zijn ook onderweg, maar die varen hopelijk voor hun zo achter het zware weer aan.
Nu is het nog heerlijk aan boord en de sfeer is top. We hebben eten en drinken en water genoeg dus we komen er wel….alleen een weekje later.

De eerste week zit er op!

De eerste week zit er op. Nog 100 mijl dan zijn we op de helft. We kijken terug naar een mooie week met goed weer. De laatste dagen met weinig wind dus de eerste kannen diesel zijn in de tank gestopt. Gelukkig hebben we genoeg bij ons. We hebben de eerste dagen lekker opgeschoten, maar dat is gecompenseerd met de donderdag en vrijdag, want die gingen niet hard. We vermaken ons prima met goede muziek en om de spieren soepel te houden staan we lekker te dansen in de kuip.
Nu hebben we weer wind en sleurt Lovis weer met 7 knopen over de atlantische oceaan. Soms zien we een cargo schip varen, en helaas zien we ook regelmatig rotzooi in zee. Wanneer gaat de mens eens inzien dat we zuinig moeten zijn op dit prachtige water. Onze vrienden zijn te ver weg  maar doormiddel van berichtjes via de ssb weten we dat het ook bij hen goed gaat.
Het ziet ernaar uit dat de reis voorspoedig gaat en dat ik iets te veel eten heb gekookt voor onderweg. Verhongeren gaan we zeker niet. Wel moeten we tijdens het eten een shirtje aan en ’s avonds zelfs een lange broek……het wordt koeler!

Eerste kwart van de oversteek zit er op!

We hebben de eerste kwart er op zitten. Zaterdag 7 mei klokslag 10 uur gaan we met nog 5 boten anker op. Dat gaat gepaart met luid getoeter. Iedereen vind het toch spannend. Vele weerberichten zijn vergeleken en met wether route planner gespeeld. De eerste dag hebben we meer wind dan voorspeld dus varen we met een reef. Nog voor de schemer invalt zijn we de andere schepen kwijt, alleen een Spanjaard zit nog voor ons.
Lovis doet het geweldig. Ze sleurt ons met gemak over de oceaan. Wij moeten wel weer wennen aan dat geschud en geschommel. Ik (Perry) heeft de eerste twe dagen ondanks haar pleister toch weer last van zee ziekte, maar dankzij de liefde en goede zorg die ik krijg van Arnold ben ik weer helemaal op de been.
We hebben 580 mijl afgelegd en 1 tanker en 1 tweemaster gezien. Een enkele bui maar overwegend goed weer met 10 tot 20 knopen wind. Het weer klopt best goed. We volgen de opgegeven route van route planner Squid die heel goed uitpakt. Verder houd goede vriend Walter vd Molen een oogje in het zeil. Hij kan thuis beter gegevens naast elkaar leggen omdat we hier op de oceaan niet zo goed internet hebben. Hier zijn we wel heel blij mee.
Nog +/-1640 mijl te gaan. We zijn er nog niet want er komt een periode windstil weer aan. We hebben gelukkig 300 ltr diesel bij ons.
Ook tijdens de oversteek zijn we te volgen. bekijk hier de kaart waar we de laatste positie hebben gezonden.

St Maarten, en dan……………Azoren we komen eraan!

We liggen nu een aantal dagen in Marigot bay en zoals we al verwachtte zien we hier weer volop bekende……maar we wisten niet dat we nog drie stellen uit Helius hier zouden treffen dat is verrassend.

We varen naar de dingy repair om iemand af te zetten, komt er een bootje aan gevaren die heel uitgebreid zwaaien. Als we dichterbij komen zien we dat het Cees en Ria van Uffelen zijn. Een stel uit Helius maar ook van Maasland waar ik ben geboren. We wisten dat ze weer na jaren terug zouden gaan naar Europa, maar dat we ze hier daadwerkelijk treffen is wel heel erg gaaf. We gaan ’s middags bij ze op de borrel in de Lagoon waar ze aan een mooring liggen. Dat wordt ook een lekker kippetje eten, want we hebben veel bij te praten.

bij Cees en Ria aan boord

bij Cees en Ria aan boord

Zondag gaan we met een paar boten naar de carnavals parade in Philipsburg.

carnaval

carnaval

Als we daar op het terrasje van Dutch cafe een kroket en frikandel gaan snacken komt er een gezin naar ons toe die mijn t shirt herkent (Sorry ik weet alleen nog dat hij Bas heet) zijn net lid bij Helius en zijn nu hier op vakantie. Leuk toch. We kijken onze ogen uit naar de parade. Of de dames zijn super slank of het is rollade parade.

Vele foto momentjes…..erg leuk. Toen het thuis front de foto’s zag waren ze wat jaloers. Bij de Theebuckers hebben ze het iets kouder.

We zijn precies op tijd terug aan boord, want er barst een flinke bui los. Als de wind dan plotseling 90 graden draait komt ons anker los, recht op September blue af. We houden de Lovis af, maar de ketting met duivelsklauw van September Blue wil niet los waardoor Elmar zijn anker niet direct kan vieren. Het lukt uiteindelijk zodat wij de schroef aan kunnen zetten en opnieuw kunnen ankeren. Het geeft niet veel vertrouwen. Elmar is echte waterrat en zwemt direct naar ons anker om te kijken of het goed ingraaft. Het lijkt goed, maar als we meer gas terug geven om vast te trekken slepen we het Rockna anker 10 meter verder met een flinke veur achter haar aan. We nemen een andere dropplek in de hoop dat daar het zand wat steviger is met minder schelpjes die naar wij denken de boosdoeners zijn. We zijn de komende nachten wel een paar keer gaan kijken als we wind en een bui aan horen komen want de schrik zit er behoorlijk in en Lovis wordt hier bepaald niet mooier van.

Maandag is Arnold volop bezig met de route voorbereiden. Hoe krijgen we de juiste info binnen op de oceaan om te zorgen dat we niet in slecht weer komen. De terugweg is heel anders als de heenreis. Terug hebben we volop te maken met allerhande weersystemen die elkaar beïnvloeden. Het is dus zaak om een route te zoeken met de beste wind. Het is iets trouwens waar iedereen hier mee bezig is. Heel veel van deze boten in de baai gaan naar de Azoren en zijn allemaal bezig met het weer.

We krijgen ineens bezoek. Erik en Lucien zijn hier ook op vakantie en zijn ook van wsv Helius. Ze dachten; goh zou grappig zijn als we de Lovis nu zien liggen……Oh kijk daar ligt ze. Ze worden aan boord gebracht door iemand die daar toevallig met zijn dingy bezig was. Het is echt zo gezellig om zo weer ‘oude bekende’ te treffen.

Zoals ik al zei, iedereen is bezig met het weer en iedereen hoopt op goed weer. Vele hebben opstappers. Die vliegen in en moeten weer binnen een bepaalde tijd op de Azoren zijn. Deze schepen willen toch op tijd vertrekken. De eerste Duitse boot ‘Traum tanzer’ wordt uit gezwaaid en uit getoeterd. Dat is wel leuk hoor. Als een boot vertrekt hoor je allemaal toeters. Goede reis!!!!

Wij gaan met Moorning Glory, September Blue, Thorang-la, Sailaway en Double Dutch als het goed is zaterdag vertrekken. Iedereen is druk met schip na lopen, boodschappen doen en inruimen, en soms hoort een doktersbezoek daarbij. Arnold laat nog een keer zijn oor nakijken omdat hij nog steeds last heeft. Die weet precies te vertellen wat er loos is. Grappig is dat hij de huisarts in Point-a-pitre waar Arnold al was geweest kende.

Met de groep waar we nu al een aantal dagen liggen en die ook gaan vertrekken naar de Azoren gaan we nog een keer met elkaar eten. het is heel gezellig.

zensation, sailaway Morning glory, septemberbleu. chara thorang-la en wij.

zensation, sailaway Morning glory, septemberbleu. chara thorang-la en wij.

We  krijgen plotseling bezoek van Peter en Ria va de Helena. Dat is super gezellig. Wij hebben ons bootje klaar gemaakt voor de grote reis en met de Helena eten we op de kant.Het volgende bericht zal vanaf de oceaan zijn.want morgen ……….dan gaan we !!!!!!!!!!