We genieten van de gezellige mensen om ons heen tijdens het kerst diner. We zouden eigenlijk 2e kerstdag het binnenland in gaan, maar omdat het weer regenachtig is zien we het niet zitten en gaan we maar weer de windset een kans geven. Na 5 keer de mast in getakeld te zijn geven we het echt op. We kunnen dus geen windhoek en geen snelheid meer aflezen en dat is met al de voor de windse rakken die we hier te gaan hebben heel vervelend. Toch wil Arnold weg uit dit regenachtige land. We eten het tweede kerstmaal bij de Double dutch aan boord, en wij koken. Ook gezellig met Jet en Martien.

27 december gaan we een dag het binnenland in. Dat moeten we toch gezien hebben. We zitten 8:00 uur in de auto. Het is 170 km rijden over de prachtige route naar Atjoni.

De plek waar de hy-way stopt en alles per boot verder gaat. Het is net centraal station. Een wir war van mensen en goederen. Alles gaat die smalle korjalen in. Je ziet matrassen, koelkasten, gasflessen, kastjes…. Van alles. Het gaat allemaal de rivier op. Alleen al hier zijn is een belevenis. We gaan opzoek naar een schipper die met ons een rondje naar de Jaw Jaw wil varen. Het is de eerste stroom versnelling die je tegen komt rivier opwaarts. We vinden Yvon. Een jongen die ons voor SRD 300,- wil varen. Eigenlijk hebben ze met elkaar afgesproken om niet onder de prijs van Celientje te gaan zitten. Zij runt een resort bij de Jaw jaw. Dan zouden we SRD 500,-moeten betalen maar we hadden maar SRD 300,- in de knip zitten…….OK hij doet het daar voor. We moeten wel even wachten want de korjaal (een uitgeholde boomstam met 70 pk outboard motor) moet nog even van vele liters regen water worden ontdaan. We zien hem een stuk verder met emmers hozen. We stappen in met nog een knul die de schipper helpt.

In het begin is de rivier gewoon maar al snel komen de rotsen in het water. Yvon stuurt er behendig tussen door. Soms is het zo ondiep dat hij gaat versnellen en vlak voor de ondiepte gaat het gas los en de buitenboord motor wordt gekanteld zodat die de bodem niet raakt. Hoe verder in de rivier hoe meer obstakels. In de stromende regen scheuren we met 17 knopen ( ongeveer 30 km pu) tussen het oerwoud door. We zien mensen in de rivier hun vaten doen en de was en de kinderen zijn lekker er omheen aan het zwemmen. Het water is hier mooi helder en lekker warm. Als we bij een dorpje komen tegenover Jaw Jaw is het gelukkig mooi weer en worden we door de jongens rondgeleid.

Zeer primitieve huisjes met palmboomtakken op de daken. Overal zie je kleine en wat grotere hagedissen lopen. Muggen genoeg voor ze om te eten. Het is leuk om er rond te mogen lopen. We zien bij de kerk stroom kabels lopen. Elektriciteit komt van een generator, maar er is eigenlijk nooit stroom omdat er geen geld is voor benzine. We worden naar het resort van Celientje gevaren. Daar zijn we ‘op’ de Jaw Jaw. Wat een prachtige plek. En wat een spectaculair gezicht is het om al de korjalen (dus met die kasten en matrassen en locals)) de stroomversnelling op te zien varen. Vol gas naar een smalle doorgang waar de boot over de stenen schurend zij weg zoekt. We zien precies de opstappers van Jet (Klaas en Piet Hein) met hun vrouwen en een dochter langs komen. Die gaan voor een paar dagen de binnenlanden in en moeten ongeveer 2,5 uur varen.

De terug weg gaat snel, want we hebben stroom mee natuurlijk. En nu is het prachtig weer. Als we terug zijn is het een stuk rustiger in Atjoni. Veel boten zijn vertrokken. We danken Yvon voor de leuke tocht een gaan dan weer terug rijden naar Domburg. 17:00 uur zijn we weer in de River breeze waar we weer met een behoorlijke koppel aan de stam tafel zitten.

Maandag 28 december. We gaan naar immigratie om ons uit te klaren, want morgen gaan we vertrekken. Het is weer een drukte in de stad, maar we komen er wel. Ondertussen probeer ik iemand te pakken te krijgen die een tweede hands windset te koop heeft. Lukt niet, dus gewoon uitklaren en de stad weer uit. We doen nog wat boodschappen en eten Roti. Zo hebben we de Surinaamse gerechten die ik graag wilde eten gehad. Pom, pinda soep en roti. Gelukkig komen we onderweg nog een kraam tegen met groente, want dat is niet wat de Surinamer veel eet.

Het lukt ons om toch die tweedehands windset te kopen. Volgende uitdaging…….hoe komt hij hier. Diana van de September Blue is nu in Zoetermeer en komt 31 december naar Suriname. Goede vriend Chris Stouten is zo lief om de windset in Brouwers haven op te halen en bij Diana te bezorgen. Wat moet een reiziger zonder goede vrienden thuis en onderweg. TOP! Nu hoeven we gelukkig niet zonder windinformatie naar Tobago te varen.

We gaan huisje kijken bij Jelle en Netty. De ex zeilers die hier zijn gekomen met de zeilboot en nooit meer weg gaan. Hun Koopmans staat te koop en ligt naast ons aan de mooring. Ze hebben een stuk grond gekocht en zelf een huis gebouwd. Het is een leuk huis aan de rand van het bos. Jammer dat er geen aapjes te zien zijn want die hebben ze regelmatig om hun heen. Na de thee gaan we terug naar de River Breeze. Daar blijven we vandaag wat lang hangen. We moeten de auto inleveren, dus is het wachten op de verhuurder. We hebben het weten te regelen met Elmar dat Diana de windset voor ons mee neemt, Chris gebeld….maar we hebben ook op Jet gewacht, want die is haar vriendin gaan halen van het vliegveld en het is niet leuk als er dan niemand meer is. Uiteindelijk gaan we om 24:00 uur pas aan boord. Morgen uitslapen, want we gaan niet weg. We vieren toch oud en nieuw in Suriname. (tikkie illegaal, want we zijn al uitgeklaard per 29-12-2015. Ssttt)

29-12-2015. we worden beloont voor het blijven. Het is vandaag de hele dag mooi weer. Af en toe voelen we een spetter, maar dat mag geen naam hebben. Het waait ook behoorlijk en zo waaien de buien over. Dat betekend dat de zonnecellen ook vol kunnen laden en ik dus met de omvormer de naaimachine kan gebruiken. Ik maak een nieuw onder laken, want het oude is al gerepareerd met een zakdoek, omdat de gaten erin vallen. Verder wat verbouw en verstel klusjes. Ik zit de hele dag lekker buiten aan de kuip tafel te naaien. Arnold gaat bij de Hollandse vissers die we regelmatig bij Riverbreeze spreken een kijkje nemen. Een vissers familie uit Harlingen hebben hier 5 kotters heen gebracht en hebben hier nu een bedrijf met fabriek waar de vis vanaf de boot direct schoongemaakt wordt en diep in gevroren. Er werken zo’n 160 mensen. Het is een indrukwekkend bezoekje geweest.

Verder blijven we vandaag lekker aan boord. Een dag geen djogo kan geen kwaad.

30-12-2015 Arnold gaat vandaag bij Gerben, een van de vissers familie, wat klusjes doen. Voor mij wordt het was dag, want het waait en het ziet er naar uit dat we weer een redelijk droge dag krijgen. De was moet immers ook nog drogen. We sluiten de dag af bij River breeze en bespreken een boot om morgen naar Paramaribo te varen. Met oude jaar is het een gekke huis in de stad dus is met een auto gaan geen goed plan.

31-12-2015 Oude jaar. We stappen om 10.20 uur aan boord van de ‘veerboot’ die normaal naar Laarwijk aan de overkant van de rivier vaart.

We varen met 10 personen gezellig naar ‘de waterkant’ Paramaribo waar alle korjalen en pendelbootjes liggen. Het is inderdaad enorm druk en de auto’s staan in een mega file vast.

Dat hebben we goed gedaan. Hier is het overdag het grote feest. Om 11:30 uur beginnen ze met de eerste slinger van knallers. (hoe noemen ze die in Nederland? Miljoen klappers?) Die wordt door de straat gelegd en de politie zorgt dat de mensen vrij blijven van de knallers. De eerste gaat de bocht om. We zien door de enorme rook ontwikkeling dat de knallen naderen. Herrie is het al vanaf het begin. De sliert heeft zijn finale in een ladder. Dan gaan ze de volgende uitlopen in de volgende straat…….en zo de hele stad door. Een geweldige happening. Iedereen staat met oordoppen in. Er wordt dan trouwens verder helemaal geen vuurwerk af geschoten. Het klinkt misschien raar, maar het is veiliger als bij ons want dan moet je ogen op je rug hebben om alle gevaar te kunnen zien. Hier weet je precies waar je aan toe bent. Verder zijn er in de stad overal dj’s en bandjes en staan de auto’s met open kofferbak hun muziek te spelen. Die kofferbakken zijn compleet voorgebouwd met speakers. BIZAR!!!

Overal staan er kraampjes met eten, veel saté, en drinken in bakken ijs. Heel de binnenstad is een groot feest. Als we echt niet meer kunnen bewegen van de drukte gaan wij naar de Waterkant. Daar zijn Jet en Saskia ook met Piet Hein en Jeanette. We eten daar wat. (pinda soep was op dus nu soep van banaan en cassave. Naam ben ik vergeten) Ook hier muziek en wat dansende mensen. Stik vreemde komen naar ons tafeltje om goed nieuwjaar te wensen. Helemaal leuk.

Om 15:00 uur zijn we weer terug bij de boot en varen we terug naar Domburg. Martien gaat zijn vrouw ophalen die om 5 uur land, dus moeten we op tijd terug zijn. In Domburg is het druk op het pleintje met weer auto’s met harde muziek. Hindoestaanse muziek. We worden gevraagd om er bij te komen. Het is erg gezellig. Ze zitten aan de rum, maar wij houden het liever op bier. Ok dan dan wordt er een Djogo voor ons gehaald. Er staat eten op tafel waar we ook van moeten eten. Het is krokodil. Heeft een van de mannen zelf geschoten. Oh ja trouwens, er staan bijna alleen maar mannen op het pleintje. Wij zien helemaal geen vrouwen?…… Neeee die zijn aan het koken.

Het is beren gezellig en we praten met iedereen. Er is ook een Nederlander bij die terug is gekomen naar zijn roots. Het is mooi te horen hoe iedereen dit land beleeft. Er mankeert van alles aan. De regering maakt er een potje van, de Surinamers kan je geen verantwoording geven. De gene die willen werken, moeten wel altijd gestuurd worden, de SRD is enorm gekelderd, (laatste drie maanden 21% inflatie.) Chinezen nemen het land over, Ga zo maar door…….maar the place to be is……Suriname. ‘vergeet Nederland en blijf hier. Er is geen mooiere plek om te leven als hier’. Mooi he? En ook nu komt het weer ter spraken, dat de verschillende bevolkingsgroepen hier respectvol naast en met elkaar leven. De moslim bevolking hier in Suriname vinden het verschrikkelijk wat er in de wereld gebeurt onder de noemer ‘Moslims.’

We gaan even aan boord een klein tukkie doen en even lekker opfrissen voor we weer naar de River Breeze gaan voor het avond programma. We zijn met de jaarwisseling met een gezellig clubje en Gaby en Gerben hebben wat vuurwerk. Er is ook langs de rivier mooi vuurwerk te zien. Daar houden ze hier wel van. Om 2 uur gaan we terug aan boord. Het is een mooi afsluiting van dit bijzondere jaar geweest.

Het ziet er nu naar uit dat we 2 of 3 januari echt gaan vertrekken naar Tobago. We hebben hier een prachtige tijd gehad. Nu kijken we weer uit naar lekker helder water, snorkelen en zo een ochtend duik nemen. Eerst nog even 3 a 4 dagen zeilen, want het is 480 mijl naar Charlotteville-Tobago