We worden wakker met regen. Wat regent het veel in de Carieb zeg. Dat levert wel mooie regenbogen op.

Er staat weinig wind dus we vertrekken meteen en doen ons ontbijt onderweg wel. Gelukkig klaart het wel weer op en wordt het een mooie tocht naar Dominica met weer behoorlijk veel wind tussen de eilanden. Als we Dominica naderen zien we de enorme pico’s die de wind versnelling veroorzaken. Het is weer een indrukwekkend schouwspel van licht en schaduw op die groene bergen.

Bij Charlotteville even voor hoofdstad Roseau gaan we aan de mooring omdat ankeren hier niet mee valt. Het is hier erg diep en op de ondiepere stukken liggen dus de moorings van Sea Cat. We worden door een boot boy geholpen. Ik ga meteen naar Customs om in en uit te klaren, verder blijven we aan boord. De volgenden dag gaan we naar de stad.

Het is een oude stad met leuke straatjes en een mark waar de kooplieden onder gekleurde parasols zitten. Het is een mooi tafreeltje. Helaas is de vismarkt al op geruimd.

We kopen onze vers waren en gaan natuurlijk de supermarkten weer af om te zien wat ze te bieden hebben. Het is een belangrijke bezigheid van een reiziger. We drinken wat bij een redelijk druk punt in de stad en zien daar wel wat zwervers die compleet de weg kwijt zijn. Met een hand je broek op houdend en met je andere hand het verkeer zogenaamd leiden, op blote voeten en niet door hebben dat de auto’s geparkeerd staan…….dan heb je net te veel drugs gebruikt in je leven. Bij een souvenir kraam koop ik een t-shirt van Dominica voor Liesbeth. Zij is vandaag jarig en we gaan daar op de borrel. De Kulkuri is hier al een paar dagen geleden aan gekomen. Gezellig bij gekletst. De Long John Silver is inmiddels ook gearriveerd. We gaan er op de terugweg even aan om te vragen wat zij voor plannen hebben. We denken er over om een excursie te doen bij Sea Cat die zeer wordt aanbevolen door Hans en Liesbeth. Kost een paar centen maar dan heb je ook wat. We zullen het zien.

28-2-2016 Arnold heeft geen oog dicht gedaan omdat we hier zo op de swell liggen en wil dan hier geen nacht meer doorbrengen. Hij gaat naar Stef en Manon om te vertellen dat we vertrekken naar Portsmouth. Dat is net meer een baai waardoor we hopen dat we daar rustiger liggen. Het wordt een beetje motor sailen. Alle andere ankerplekjes zijn uitgestorven dus we gaan iid door naar Portsmouth. Hier is het wel drukker. Er liggen ongeveer 50 boten. De bootboys willen weer van alles aan ons verkopen aan excursies. Wij houden het op een auto huren en zelf er op uit. We gaan slapen met verschillende muziek door elkaar heen op de kant en jawel….ook hier ligt Lovis op de swell.

29-2 2016 gaan we op tijd uit bed en naar de car rental. Die is aan het begin van de Indian Rivier waar de gekleurde roeibootjes klaar liggen voor de tochtjes op de rivier. Hier mag niet met motor gevaren worden. Wij gaan niet met de roeibootjes mee maar gaan met de Toyota rav4 het eiland ontdekken. Via de Noord rijden we naar de oostkust, dan het binnenland in om zo bij de Middelhamfalls te komen. Wat een mooi eiland is dit. We kunnen alleen het groene weggetje niet vinden die op de kaart staat. (Of is het die weg waar ze een auto aan het wassen zijn in de rivier?)

Dus gaan we via een andere weg, een witte weg naar de wandeltrack van de Middelhamfalls. Het is goed dat we een auto hebben die wat hoog op de wielen staat anders zouden we deze weg niet hebben kunnen nemen. Als we aan een local vragen of we zo bij de falls komen is het al om bekende antwoord hier: No problem! We komen uiteindelijk bij een parkeerplaatsje aan.

Het is duidelijk dat de massatoeristen niet via deze kant de wandel route van de Middelhamfalls nemen. Het is een hele gave wandeling door het regenwoud met zijn enorme woudreuzen. We moeten door rivierbeddingen heen en volgen zo de paadjes die gevormd worden door de boomwortels of door stronkjes die als treetjes zijn neer gelegd.

De zon zorgt voor prachtige lichtval tussen de bomen door. We genieten enorm van al het moois. We moeten wel af en toe even stoppen omdat we zo op moeten letten waar we onze voeten neer zetten. Zo zouden we bijna vergeten naar al het moois te kijken. We komen uiteindelijk bij een stroomversnelling aan die waarschijnlijk dicht bij de echte waterval is, maar wij komen er via deze kant niet. We zien niet meer waar het pad verder gaat. We nemen het voor lief en gaan weer terug naar de auto. Jammer dat we de waterval gemist hebben maar we hebben wel enorm van de wandeling genoten. Bij de laatste stroomversnelling die we tegen komen gaan we nog even lekker poedelen. Lekker zo een fris dompelbad na een warme wandeling.

Dan weer die enorme slechte weg terug en dan naar het zuiden. We gaan naar een stukje strand wat met keien is afgeschermd. Binnen die poeltjes is onder het zand een geiser. Je ziet het water tussen het zand op borrelen en je moet ook behoorlijk door lopen anders brand je echt je voeten aan het zand. Het water is heel warm.

Op een bankje zitten Stef en Manon. Die hebben ook een auto gehuurd. Toevallig treffen we elkaar hier. We gaan via de westkust weg terug naar Portsmouth. We komen een paar keer het werk van orkaan Erika tegen. Hele stukken weg en bruggen die weg zijn gespoeld. Hier moet het erg tekeer zijn gegaan. We rijden door dorpjes waar iedereen op straat zit. De huisjes zijn oud en vervallen maar de mensen hebben hun stoep en de gezelligheid van de buren dus wat wil je nog meer! Dominica heeft wel weer het echte Carieb sfeertje. Veel meer als het door de Europese unie onderhouden Martinique. Het laatste stuk rijden we in het aarde donker. We leveren de auto in en gaan met de dingy weer terug naar Lovis. Daar nemen we eerst eens een biertje om na te genieten van deze geweldige dag.

We blijven verder veel aan boord. We zwemmen en snorkelen wat, ik doe een wasje, Arnold is de water drager en we gaan naar Portsmouth lopen. Het is hier nog simpeler als in Roseau. Veel kleiner. De kotjes staan gevarieerd met de wat mooiere huisjes en ook hier zijn de zwervers goed aanwezig. We kopen een bamboo kralen ketting van een van de streetboys. Liesbeth en Hans zijn ook gearriveerd en komen op de borrel met Albert van de Scheerling. Ook een Hollander. Woensdag wandelen we de baai rond naar het zuiden, eten een snack bij een pleintje naast de University of medicine en lopen via het strand weer terug. Dat is wel een wandeling met opstakels, keien, mondingen van riviertjes, maar wel leuker als langs de weg. ’s Avonds is er een reggae avond op het strand. Dat is leuk. In het begin zijn daar van de lokale bevolking alleen de rasta mannen lekker uit hun dak aan het gaan, later komen er toch ook nog wat vrouwen en meiden. Het ruikt de hele avond alsof het rieten dak brand….jah mannn! Er is een man die komt zijn zus introduceren aan Arnold. ‘Now i can steal your wife’. Hahaha Arnold is er niet op in gegaan. Ze is wel een stuk jonger maar heeft te weinig zeil ervaring. No problem!.

We willen eigenlijk nog naar de BWA Nef falls. Met de bus naar het noorden, dan de route lopen en met de bus weer terug, maar het regent zo veel dat we het niet zien zitten. Dat wordt alleen maar glijden door de bagger. ‘welcome to Dominca. Dankzij de regen hebben we hier zo een prachtig eiland. Enjoy the Island!’ We vermaken ons met het regenwater opvangen. Binnen no-time hebben we twee emmers vol.

4-3-2016 We maken op de vis- en de groente markt onze laatste east caribien dollars op. Dit is ons laatste eiland met deze munt. Morgen gaan we naar de Franse eilanden ‘the Saints’ die bij Guadaloupe horen.