twee weken Suriname

Twee weken Suriname.

We hebben Suriname een beetje mogen leren kennen. We zijn gaan wandelen door de regio Domburg. Het is een oude plantage die in kavels is verdeeld. Je ziet prachtige huizen met daarnaast net zo makkelijk een golfplaten kotje. Wel bijna allemaal een auto voor de deur. Hele oude houten huizen overwoekerd met onkruid laten ze ook gewoon staan. Ik zie nog een soort leguaantje de bosjes in glippen.

hagedis

hagedis

Boven ons zie je de gieren rond vliegen. De opruimers noemen ze die hier. Die zorgen dat de kadavers vlug opgeruimd zijn. Langs de weg staan ruiven waar de vuilniszakken in staan. Dat doet men om er voor te zorgen dat de honden de zakken niet open vreten. Vuilnis wordt pas sinds twee jaar hier opgehaald. Voor die tijd werd alles achter het huis verbrand. We zien prachtige oude grote bomen. Er groeien bromelia’s in die als parasieten voor die boom zijn. Ze worden met hoogwerkers uit de hoge takken gezaagd.

De supermarkten worden allemaal gerund door chinezen. Kleintjes maar ook hele grote. Stuk voor stuk met Chinese eigenaars. Naast de haven is een super die gerund wordt door een oom van Marilyn. Daar natuurlijk even ons neus laten zien.

In en om de stad is het erg druk met auto verkeer en ze hebben allemaal erg weinig geduld. Als je een seconde stil staat omdat je wil afslaan wordt er al getoeterd. We gaan een bezoekje brengen aan Maarten Herrewijnen zijn vader. 21 km van Domburg af. We doen er ruim een uur over om er te komen door het drukke verkeer. Helaas is hij niet thuis, dus rijden we door naar Titia. De zus van Marilijn Ng-a-Tham die nog in het huis woont waar Marilijn is geboren en opgegroeid. Zij was wel thuis. Het is een leuke ontmoeting. Jammer dat we weinig tijd hebben. We hebben beloofd aan de Morning Glory en de Sail a way dat we rond 17.00 uur bij River Breeze gaan borrelen om elkaars verhalen te horen, want zij zijn vandaag aan gekomen. Ook heb ik nog een was buiten hangen.

Donderdag is een off day. We constateren dat ons windset is overleden, we denken dat er €4000,00 naar een verkeerd rekening nummer is over gemaakt. (dat blijkt gelukkig van niet) en een goed hangslot gaat overboord. Maar het kan veel erger, want Jet vd Morning Glory heeft een kapotte stuurkabel, slang van de boiler af gesprongen en de bodem van de dingy valt er onder vandaan omdat de lijm oplost. Wij klagen iets minder hard.

We gaan ook culturele uitstapjes maken met onze huur auto. Zo zijn we via een route langs de rivier naar de stuwdam gereden. Spots waar in het seizoen veel mensen komen zoals de Cola creek en Whitebeach zijn nu uitgestorven. Ook de jachthaven en resort Waterland is erg stil. Niemand in de prachtige huisjes en twee boten aan de steiger.

scholieren over een brug bij Paranam

scholieren over een brug bij Paranam

Zo komen we uiteindelijk bij de stuwdam van het Brokopondo meer. Een prachtig meer waar je goed de boomtoppen boven het water uit ziet komen. Een vriendelijke man komt naar ons toe om te vragen of we misschien een rondje willen varen op het meer om foto’s te kunnen maken van de dam. Helaas hebben we daar te weinig tijd voor want we willen niet in donker terug rijden. Ik vraag hoe hij heet zodat we hem wel kunnen aanbevelen. Deze behoorlijke zwarte neger heet….Henk. Je verzint het niet.

Op maandag gaan we de plantages bekijken. We beginnen met Fort Nieuw Amsterdam wat nu een openlucht museum is. We komen meer te weten over de rol van Suriname in de tweede wereld oorlog. Suriname was nummer 1 leverancier van Bauxiet wat nodig is voor aluminium. Een belangrijke grondstof dus. De Amerikanen zette verdedigingen op om deze leverancier te beschermen. Deze delving is pas een paar maanden geleden gestopt. En er is natuurlijk veel aandacht voor de geschiedenis van de slavernij.

korjaal naar Fredricksdorp

korjaal naar Fredricksdorp

We vervolgen onze weg naar de rivier Commewijne waar we oversteken met een Korjaal naar Fredericks dorp. Genoemt naar Frederick Knoffel die eigenaar was van de plantage. Nu is het in handen van de echtpaar waarvan de man een Hagenaar is/was en getrouwd met een Surinaamse vrouw. Na jaren te hebben geboerd met veeteelt is het nu gerestaureerde plantage terrein met de politie post met gevangenis dokters post en eigenaarswoning om gebouwd tot recreatie huizen. Een groep accommodatie en 6 appartementen. We drinken een kop koffie bij de eigenaresse en hebben een leuk gesprek met haar. We gaan weer terug met de Korjaal en rijden naar Mariënburg waar de resten van een oude suiker fabriek staan.

entre suikerfabriek

entre suikerfabriek

De fabriek is in 1986 gesloten en is in groot verval. We rijden het terrein op en er komt een man naar ons toe die vraagt of hij ons moet rondleiden. Het is een man die in de fabriek heeft gewerkt en er trots op is. Hij verteld vol passie zijn verhaal die begint met de opstand op de plantage waar de eigenaar is vermoord door ontevreden contract arbeiders. Er staan twee monumenten. Een voor de Javanen die in Suriname kwamen werken en een voor de Hindoestanen. De grote machines waar de riet stengels mee werden vermalen staan nog op het terrein. Ze werden aangedreven door stoom machines. Er kwam een hoge toren omdat ze het suiker gingen destilleren.

boven in de toren wordt het 90% alcohol

boven in de toren wordt het 90% alcohol

Boven in de toren was het uiteindelijk 90% alcohol. Dat werd in speciale houten vaten gedaan om de goede smaak te krijgen. We hebben genoten van de manier waar op deze man verteld. Hij woont nog steeds op de Campong.

onze rondleider bij pers

onze rondleider bij pers

De kotjes die werden aan geboden door de fabriek. Men verdiende niet veel (fl 8,00 per dag) maar alles werd verzorgd. Alle kinderen konden naar school, medische hulp werd betaald en je kreeg een eenvoudig onderkomen.

We danken de man en gaan weer terug naar Domburg. Terug over de hoge brug over de Suriname rivier. Wat een manjefiek uitzicht over de stad heb je dan zeg. Terug bij Riverbreeze is de Septemberblue gearriveerd. Elmar en Nicolas en twee opstappers. Voor ons de laatste bekende Nederlandse boot die deze kant op komt. We hebben gehoord dat de vloot die nog in Mindelo ligt vertrokken is naar Barbedos.

dikke boom uit stuwmeer

dikke boom uit stuwmeer

Dinsdag gaan we optijd weg richting BWWI hout zagerij. We zijn uitgenodigd door Titia d’r partner, Guno E. Chin A Sen, om op de fabriek te kijken van het stuwmeer hout. Jet van de Morning Glory gaat ook mee en om 9 uur rijden we richting Brownsweg. Het is gelukkig makkelijk te vinden

houtzagerij

We worden rond geleid door Loyd Pickery, de opzichter van de fabriek. We kijken onze ogen uit. Deze reusachtige bomen worden dus uit het stuwmeer geoogst. Ze staan al 50 jaar onder water en staan 40 a 50 meter diep. Met een eenvoudig bootje ankeren ze de boom met een zware kabel en de duiker gaat 40 meter down om met hydrolische ketting zaag de boom om te zagen.

zaagbootje

zaagbootje

Geen duikpakken aan, alleen een mondstuk aangesloten aan een compressor. Alleen de Brazilianen zijn hier bedreven in. Er zijn meerder stuwmeer zagerijen in de wereld, maar overal zijn het de Brazilianen die het zaag werk doen. Loyd heeft het ook geprobeerd, maar kon het echt niet. We komen ook bij de drijvende huisjes van de duikers. Het zijn complete woonboten want ze gaan na de oud en nieuw weer het water op en komen dan pas met de Pasen terug. Dus ze wonen maanden op het meer.

woonboot Brazilianen

woonboot Brazilianen

In de fabriek zien we de enorme bomen op de zaagtafel gaan. Ze worden eerst vierkant gemaakt, anders klopt het spanningsveld van de stam niet meer dan worden er platen gezaagd die weer in planken gezaagd worden. Daarna gaan ze naar de inspectie en worden de slechte stukken eraf gezaagd en gesorteerd op a en b kwaliteit. Er is een houtsoort dat als het wat langer op de kant licht zoooo enorm hard dat het bijna niet te zagen is. We zien ook een tafelblad dat gezaagd is uit de lengte van zo een dikke boom. Prachtig.

Jet krijgt nog twee latten mee om de jerrycans aan de zeereling te kunnen binnen. Die passen niet in de Toyota, dus rijden we met twee latten die uit de achter raam steken richting de Stuw dam. We gaan kijken of we Henk kunnen vinden om te vragen of hij ons alsnog over het stuwmeer wil varen.

Ja hoor we vinden hem bij zijn korjaal en hij is blij verrast dat we naar hem vragen. Hij heet trouwens Henki. Hij vaart ons rond langs de stuwdammen en laat de boot zien van de dokter die daar mee naar de dorpjes vaart. We stoppen bij een strandje om Awara’s te plukken. Hij doet enorm zijn best en we moeten erg om hem lachen. Als we terug zijn bij de auto brengt hij ons nog bij een boom met Maripa’s. We horen vanachter de struiken tobben om die maripa’s naar beneden te krijgen. Hij komt met al zijn zakken bordevol terug. We kijken terug op een hele leuke dag.

Zo ontmoeten we hele leuke mensen. Waar we wel schoon genoeg van hebben is de vele regen. Het maakt het klimaat aan boord warm en broeierig. We gaan hier wel de kerst vieren, maar we twijfelen nog of we blijven op de jaarwisseling te vieren. Iedereen zegt wel dat het een heel bijzonder feest is in Paramaribo.

rechts de twee hele kleine spoeltjes

rechts de twee hele kleine spoeltjes

Euforie!!!!!!!!We hebben het voor elkaar om de windset te repareren. Een inimini spoeltje moest gesoldeerd worden en dat is gelukt. Dat scheelt ons €2700,00. Als je het snel zegt is het niks. (helaas niet voor lange duur. hij is echt kapot)

Vanmiddag gaan we met een behoorlijke groep Nederlanders een kerst diner nuttigen bij River Breeze. We hebben nog niet echt een kerst gevoel hoor, met het zweet op ons voorhoofd en in ons blote barsie. Een bijzonder kerstfeest.

 

2 Antwoorden op “twee weken Suriname”

  1. lovismaatjes Bericht auteur

    Helaas voor korte duur. Hij doet weer helemaal niks meer. Jij alvast gefeliciteerd met je verjaardag. Wij zijn dan naar Tobago aan het varen.

  2. Huub Sips

    Hallo Lovismaatjes
    Aller eerst gelukkig nieuwjaar en veel gezondheid voor 2016,Ik heb met veel plezier en belangstelling het reis veslag gelezen
    En ik moet je zeggen dat dit onvergetelijke momenten voor jullie moeten zijn, ik kan me eigenlijk geen voorstelling maken zoveel dagen op zee , wat speelt er en wat gaat er door jullie heen , dit is een ervaring die waarschijnlijk moeilijk tedelen is met een ander
    Ik wacht met spanning af van het volgende verslag
    Namens Afrodita, Danique en mij zelf behouden vaart

Reacties zijn gesloten.