Grand Canaria

Grand Canaria.

Het ziet er naar uit dat we een goed weer beeldje hebben om naar Grand Canaria te varen. Er staat wel een aardig windje dus we ruilen de fok voor de werk fok. Mooi zeiltje die we al een tijd niet meer op de roller hebben gehad. We gaan eerst warm eten en gaan om 1400 uur los. Buiten staat nu even wat minder wind. Gelukkig maar want de roller wil niet uit met de fok. Na een uur tobben met smeren van de roller en een sluiting extra er tussen lukt het om en varen we langs de kust naar ons volgende eiland. Nog niet ruim wat we verwacht hadden maar behoorlijk hoog. Als we aan het einde van het eiland Fuerteventura zijn worden de golven wat warrig en groter. Ik heb net wat meer aan gedaan, als we een flinke patser over krijgen. Ik ben helemaal nat. Dat wordt weer na lange tijd ons zeilpak aan. Langzaam wordt de koers wat ruimer en dat is maar goed ook want nu glijdt Lovis mooi over de golven. We gaan als een raket. Hele stukken 7 tot 8 knopen. We worden op geroepen door Radio Las Palmas. Of we stand by willen blijven want een noorse boot die bij ons in de buurt vaart heeft problemen. Gelukkig valt het allemaal mee en is alleen hun reddingsvest met AIS noodsignaal geactiveerd omdat ze ook een golf over hebben gekregen. Dus geen man overboord.

Rond 3 uur in de morgen valt de wind weg en gaat de motor aan. Nu gaan we allebij om de beurt even slapen. Om 6 uur zijn we in Pasico blanco. We zijn een box in gegaan die vrij is en na een binnenkomertje lekker gaan slapen tot 11.00 uur. Richard, een Nederlander komt de stijger op. Hij werkte bij kustwacht post Ouddorp. We herkennen zijn stem niet maar we zullen hem ongetwijfeld wel eens de scheepvaartberichten hebben horen geven. Het is een rasechte Rotterdammer die als hij hier is van alles heeft gedaan en verhandeld. Nu zit hij in de RVS polisch. Aan de overkant ligt een belg die alleen zeilt en ook een lekkere babbel is. Naast ons komt een Frans gezin met een zelf gebouwd schip liggen. Je zou het in de Aziatische landen verwachten. Hij heeft er 15 jaar aan gebouwd. We hebben gezellig aanspraak hier. ’s Avonds willen we naar Playa de Ingles lopen, maar we zijn verdwaald op een golf terrein. We komen bij een 3 meter hoog hek uit. We zijn dus nooit in P. d.I. gekomen. We klussen weer wat in de haven en wachten het weer af met harde zuiden wind. Die harde wind is uiteindelijk niet meer gekomen. Donderdag 22 komen Ronja en Marit . Wij gaan met openbaarvervoer naar Las Palmas. Even kijken bij de haven daar. Het is een hele zit. Ruim twee uur rijden we langs de kust. Wat een zooitje maken ze er hier van zeg. Hoop zogenaamde kassen die half weggewaaid zijn en nooit opgeruimd worden. Het is nog een aardig stukje lopen naar de marina waar we wat watersport winkels bekijken en een neusbeschermer voor Lovis scoren. De ARC deelnemers liggen over de hele haven verspreid dus het is niet te doen om een bekende op te zoeken. We willen via het centrum terug naar de bus, maar het is siësta, dus alles dicht. Al met al was het bezoekje Las Palmas niet veel aan. We gaan met de snelbus naar de aeroporto om de meisjes op te halen. Daar lukt het ons gelukkig om voor een redelijke prijs en weinig lopen een terug reis met taxibusje te krijgen. Gezellig de meiden erbij. Ze hebben een goede reis gehad.

23 oktober 2015 vrijdag. We varen op de motor want er staat weinig wind en het is maar 1,8 mijl naar Arguineguin. Een vissersdorpje met klein haventje waar geen ruimte voor ons is, maar waar we een goed ankerplaatsje hebben. We brengen een tweede anker uit om goed op de golven te liggen. Met de snorkels kunnen we goed kijken hoe de ankers er bij liggen. Het tweede anker wat eerst nog een tijdje hoofd anker is omdat de wind later gaat draaien wil echter niet pakken. Dan maar opnieuw ankeren. Want met een anker is dit geen goed plekje. Dit herhaald zich nog 3 keer omdat we steeds als de wind draait weer niet veilig genoeg liggen ten opzichte van de andere ankeraars. In het donker halen we weer op. Als het anker op is gaat de anker lier van zijn slot af en laat het anker weer zakken. Dat zorgt ervoor dat Lovis afdrijft en Arnold met zijn schroef in een kleine mooring terecht komt. Geen aandrijving meer. Foute boel!!!!! Ronja reageerd heel snel en springt in de rubber boot om Lovis vrij te trekken van de Ana die ook op anker ligt. Arnold zwemt een lange lijn naar een Catamaran ‘Catmandu’ om zo even zijn anker te lenen en achter de catamaran te kunnen hangen zodat we niet verder af drijven. De schipper van Catmandu is uiterst behulpzaam en komt in de regen met zijn bij boot langs om eventueel te kunnen assisteren. Arnold gaat met duikset naar de schroef en Ronja met snorkel erbij om bij te lichten. Vrij snel heeft Arnold het voor elkaar om zonder te snijden de mooring los te krijgen. Nu nog een goede plek voor ons anker zoeken. Het is wel een nacht met ankerwacht want er is eigenlijk niet veel ruimte.

Achteraf valt alles mee want we horen later dat op een ander gedeelte van Grand Canaria giga overstromingen had door hevige regenval.

We kiezen de volgende dag voor een haven want de zee is nog te onrustig om bij Mogan te kunnen ankeren. We gaan naar Porto Rico. Een vreselijke haven. Je ligt er niet rustig en omringd door alleen maar resorts. Niets is echt als een dorpje of zo. Als we gaan zwemmen en opzoek gaan naar de schildpad die er schijnt te zwemmen, worden we meteen terug gefloten. Verboden!!! ’s Avonds gaan we stappen in een uitgaanscentrum waar je door 10 proppers tegelijk wordt aangesproken. Dat vinden we alle vier irritant. We gaan dan ook naar een bar waar we niet naar binnen zijn getrokken door een propper. Ons tweede drankje doen we in de pianobar waar de sfeer ook oke is. Marit laat zich verrassen door een coctail die lekker smaakt. We willen nog een afzakkertje drinken bij de haven in het rijtje, maar daar is alles dicht. Dan maar aan boord.

Zondag zeilen we heel rustig aan naar Morgan waar we buiten op anker gaan. Bij het ankeren zien we al de tientallen vissen om ons heen. Ronja en Marit snorkelen volop langs de rots partijen. Het is wel oppassen geblazen, want er wordt hier ook volop ge jetskied. We liggen langs een klif van zeker 150 meter stijl omhoog. Als de bus aan komt toetert hij even om er voor te zorgen dat de tegenliggers weten dat hij om de bocht komt. Als we ’s avonds het schattige plaatsje in gaan en wat gaan drinken zien we de bus ook gaan. Heel raar gezicht, want verder is het pik donker dus lijkt het net een vliegende bus. We zitten bij een leuk barretje in een uitgaansstraatje. Tegenover ons zitten 10 Noren te eten en te drinken. Die zijn zo dronken als een badlaken. Er is er niet een die normaal uit de ogen kan kijken. Wat zullen zij de andere dag een hoofdpijn hebben, want de zon staat al vroeg aan de hemel te knallen. Wij blijven ook maandag op anker. Het is hier lekker. We kunnen lekker zwemmen er is veel te zien en met het windje een heerlijk klimaat.

De laatste dag met de meiden gaan we met een huur auto een deel van het eiland bekijken. We nemen onze woorden  terug. Grand Canaria  is wel mooi. Jammer dat er zo veel resorts staan, want zuidwest is prachtig.

Eén antwoord op “Grand Canaria”

  1. Wilma

    Hallo Perry en Arnold,
    Keek al uit naar het nieuwe verslag. Jullie hebben toch weer heel wat meegemaakt.
    Het was een mooi gezicht om Lovis onder zeil te zien vertrekken in Grand Tarajal, Perry op blote voeten balancerend boven op de spinnakerboom om grootzeil te hijsen.
    Zelf ben ik de dag na aankomst al naar NL gevlogen. Zo’n overvolle haven, niet echt mijn ding.
    Heb vooral genoten van het nachtzeilen tussen Gibraltar en Lanzarote. Ik kijk vanuit hier weer uit naar de volgende mogelijkheid om ergens op te stappen.
    Ik wens jullie een hele goede overtocht naar de KaapVerdiaanse eilanden.
    Wilma, die opstapster op dat Engelse schip.

Reacties zijn gesloten.