5-8-2015:woensdag Portimao

Ik wordt wakker en meteen heb ik iets van hup aan de slag. Foto’s uploaden voor de site een was draaien en natuurlijk op hangen. Het lukt allemaal goed. Arnold heeft de boot buiten weer lekker aan kant. We varen met de bijboot naar ‘Lotus’ om te vragen of we een zendtest kunnen doen samen. Zij komen straks ook buiten voor anker dus dan gaan we het proberen. Aan het einde van de middag, we liggen al een tijdje op anker, we hebben gezwommen en met de bijboot benzine en diesel getankt. Dan is het zover; zenden! Arnold zet voor de zekerheid alle apperatuur uit en gaat met Co zenden. Het gaat allemaal goed! Weer wat verder. Leuk hoor. We liggen heerlijk weer zo buiten op anker. We gaan met de bijboot naar het strand en gaan naar Ferragudo wandelen. Langs het kasteel heuvel op heuvel af langs een oud wit kerkje door smalle steegjes, zo komen we bij het haventje van Ferragudo. Lief klein en kneuterig met een paar restaurantjes en een terrasje van een cafe. Op aanraden van Marco en Jantine gaan we daar wat drinken. Het is een leuk local gebeuren maar er lopen wel verschillende nationaliteiten. We horen een vrouw op het terras die Nederlands spreekt. Zei woont hier al 7 jaar in het dorp en wil er nooit meer weg. Ze spreekt alle talen, dus iedereen spreekt ze met gemak aan. Later blijkt dat ze van het voor jaar een hele leuke middag/ avond heeft gehad met Marco en Jantine en nog en stel. We beloven haar dat we ze de groeten van haar zullen doen.

Als we terug gaan met de bij boot ligt de Simply Blue ook weer in de baai. We nodigen ze uit om bij ons te eten en dat is erg gezellig. Cees en Monique zijn de laatste dagen met makelaars op pad geweest en hebben vanmiddag een huisje gekocht aan de haven van Ferragudo.

Na het eten gaan we nog even naar strandtent Nou want er is live muziek. Het blijkt alleen wel een bruiloft te zijn. Gelukkig konden we wel bij de bar zitten. Het is een leuke avond en rond middernacht zijn we weer aan boord.

6-8-2015: donderdag (naar Culatra)

We worden wakker en we voelen wind door de raampjes. Lekker snel de boot vaar klaar maken en ontbijten en vertrekken maar weer. Het eerste stuk is heeeeeeel bewerkelijk: hi aspect- code zero- hiaspect- geen wind- code zero- geen wind- wind van zee ( was niet voorspeld) en die bleef staan. Met de code zero uiteindelijk heerlijk naar Culatra gezeild. Culatra het zand dorp.

 

 

Er liggen hier wel meer dan 100 boten op anker en het dorp is een zandplaat met vele kleine huisjes erop en men zegt dat er op ieder 10 inwoners 1 kroeg/ restaurantje is. Alles hier wordt met tractors van bootjes bevoorraad en als dat klaar is word de hoofd straat – een wandelpad met betonnen plaatjes- keurig zand vrij geveegd. Je zou het op het eerste gezicht niet zeggen maar er wonen hier toch zo’n 2000 mensen op dit eiland wat vroeger een lepra eiland is geweest. Een paar keer per dag gaat er een boot van Olhao of Faro naar Culatra om strand toeristen te halen en brengen. Kade vol mensen staan er dan. Wel leuk dat het eiland haar eigen identiteit weet te behouden. Een min puntje van deze anker baai: de motorboten, vissers en water taxi’s varen hier als gekken door het ankergebied heen, vlak langs je boot, het maakt ze allemaal geen reet uit.

7-8-2015: vrijdag

We hebben lekker geslapen. Arnold gaat brood halen en ik maak de boot even schoon want er is vanmorgen een paar druppels regen gevallen die de hele boot bruin heeft gemaakt van het zand. Het is iets bewolkt maar de temperatuur prima. We gaan vandaag een paar klusjes doen. De tijdklok tussen het ankerlicht maken en de ophanging gemaakt voor de bij boot. Oogjes in de motorplank en drie lijntjes op maat gelust zodat de bijboot keurig in balans naast de Lovis uit het water getild kan worden. Standje Carieb.

Dat is om de kans op het stelen van je bijboot te verkleinen. Het is prachtig gelukt. We hebben er wel schik in. Verder hebben we regelmatig gezwommen. Het water is hier heerlijk.

’s Middags nodigen we Co en Carla van ‘Lotus’ uit voor een borrel. Dat betekent wel dat hun bb motortje het moet gaan doen. Arnold helpt ze en het lukt. Het is erg gezellig. Ze kunnen ons zoveel vertellen en tips geven. We pakken het boekje van Suriname er nog bij om de Hy lights door te nemen. We spreken af om zaterdag om 9 uur naar de markt van Olhoa te gaan.

Wij gaan ’s avonds nog naar de kant en hopen een wifi code te scoren, maar wij als toeristen krijgen hem niet.

8-8-2015: zaterdag

Om 9 uur liggen Co en Carla achter onze boot. We gaan met twee bootjes naar Olhao. We bezoeken de markt en de overdekte markt en kopen er wat vers dingetjes. Daarna gaan we samen het plaatsje bekijken en lopen naar de Lidle. Dat is nog een aardig stukje lopen, maar de terugweg ging korter. We slaan eens goed in en brengen dan snel de boodschappen naar de boot, want het begint weer knap warm te worden.

Dan komt de Anne-mare binnen. Zo leuk om elkaar weer te treffen en wel op hun favoriete plek in de Algarve. Na de lunch gaan we bij hun een welkomst borrel drinken. Heerlijk bij kletsen. Grappig dat Jantine letterlijk dingen uit mijn blog herkent heeft. We gaan ’s avonds aan de kant nog wat drinken en ergens anders een pizza eten. Marco en Jantine zijn hier al zoveel geweest dat de localls ze herkennen en ze weten van alles te vertellen over deze natuur omgeving. Er komt nog een boot binnen Karin en Louis (het andere stel waar die mevrouw in Ferragudo het over had)  ook goede vrienden van Marco en Jantine. Daar drinken we voor het pizza eten ook nog een sagres mee. Uiteindelijk met genoeg biertjes op terug naar onze eigen boten.

Zondag zijn we druk met de boot, want we hebben een rare dag wat weer betreft. Telkens zo een Sahara buitje. Uiteindelijk geven we het maar op. ’s Avonds komen Marco en Jantine bij ons eten. Ineens wordt het weer behoorlijk warm. Dan is het wel lekker dat je naast het tafeltje zo het water in kan om een avond duik te nemen.

Maandag laten Marco en Jantine de Lagune zien waar catamarans hun anker hebben laten zakken en daar nooit meer weg zijn gegaan. Verder aan het strand gezwommen en een tosti gegeten in het tentje meteen aan de haven. Co en Carla schuiven ook aan en vertellen dat we naar vrienden gaan  die een finca hebben bij Ayamonte. Jantine zat net te vertellen  dat zij ook bij oude buurtjes op visite zijn geweest die nu een finca bij Ayamonte hebben. De wereld is echt niet zo groot, want het gaat hier om de zelfde mensen en dezelfde finca (een oude varkens stal die omgebouwd is  tot een prachtige vrijstaande villa). Hoe grappig is dat. Zittend aan onze tosti wordt het ineens mistig. Gelukkig trekt dat ook weer snel op zodat we met onze bij boot veilig naar ‘Lovis’ kunnen varen.

dinsdag: de J-Minded is ook in aantocht, met Albert, Huib Jur en Marieke aan boord. Zo ver van huis en zo veel vrienden om je heen dat is toch wel heel bijzonder hoor. Later als we op de kant aan de borrel zitten schuiven ook Arjan Visser met zijn vrouw aan. 4 boten uit Helius Bizar toch!