Berichtje van de oceaan

Het gaat goed aan boord. We hebben alleen maandag een miezerdag gehad met weinig wind dus gemotord. Verder lekker zonnig met mooi windje. We vorderen gestaag in bikini maar wel uit de wind hoor, anders is het bar fris. ’s Nachts hebben we een prachtige maan die ons veel licht in de duisternis brengt.
Onze route planner geeft aan dat we de laatste dagen wat meer noorde wind krijgen dus sturen we veel noordelijker dan de rechte lijn zodat we op het laatst weer met ruime wind kunnen varen. Dat is wel knap om varen maar het betaald zich terug in snelheid en comfort.
Nog even en we zijn op de helft.

Op de helft!!

Hierbij weer een berichtje wat ik ontving van mijn ouders. Ik zie in de reacties dat het niet helemaal duidelijk is hoe het in zijn werk gaat: Mijn ouders hebben geen internet aan boord. Zullen dan ook geen mail ontvangen, terug kunnen sturen of iets dergelijks.

Ik krijg de berichten van mijn ouders via hun zend apparatuur binnen. Zo kan ik communiceren met ze. Ik deel hun verhalen vervolgens met jullie op hun blog.

Veel lees plezier, Groetjes Ronja.

“We zijn op de helft van de oversteek naar Suriname. Het is allemaal voorspoedig gegaan tot nu toe. Iedere avond rond 20:00 UTC heeft Arnold radio contact met andere zeilers die ook SSB hebben. Het gaat wat moeizaam maar toch lukt het om sommige goed te verstaan. We eten heerlijk. Vandaag het laatste vers op gegeten niets weg hoeven te gooien. Vanaf nu de van te voren klaar gemaakte maaltijden op het menu.
Iedere ochtend moeten we vliegende vissen van het dek rapen die uit koers zijn geraakt. Het dek is bezaaid met schubben en andere vis restjes. Een was zelfs door het wc raam naar binnen gevlogen. Dat is schrikken zo een spartelende vis op de douche vloer. (niet geschikt voor consumptie)
We zijn er erg gebrand op om alles heel te houden. Vooral nu we van onze vrienden van de Beau weten dat ze terug moesten ivm gebroken stagen. De golven van de oceaan hebben drie patronen. heel rustig, heel warrig en dan hoge golven. Dit herhaalt zich constant. We vinden het een bijzonder gezicht en snappen niet waar het vandaan komt.
We gaan de tweede helft vol vertrouwen tegemoed. met zo een 28 graden een beetje eten koken, brood bakken douchen, huggen met elkaar en een beetje lezen….en dan is er weer een dag om.”

Vanaf de Atlantic, 1e kwart zit er op.

We hebben de laatste dag in de haven gelegen en daar ons klaar gemaakt voor de grote oversteek. We spreken op het terras nog andere zeilers die ook maandag vertrekken. Een grote driemaster uit Amsterdam (school at sea) en het charterschip Chronos waar we op Sal ook al een keer mee gesproken hebben. Ik ben benieuwd of we daar nog wat van zien.
Maandag 30-11-2015 
De laatste boodschappen worden gedaan en er wordt nog water getankt. Zo we zijn er klaar voor. Om 12:00  gaan we los, vlak achter de Beau aan. We beginnen niet helemaal lekker want het log doet het weer niet als we vooruit varen. Na een paar keer voluit achter en voluit vooruit komt hij gelukkig los. We zeilen de baai uit en genieten nog van  het mooie eiland san Antau wat we niet bezocht hebben. Het mag dan wel een mooi eiland zijn maar we hebben er wel lang last van. De wind is behoorlijk harder dan voorspeld en de zee heeft geen mooi golven patroon. Dan in eens is de wind op waardoor we een tijdje op de motor hebben gevaren. We moeten onze zeilen wel heel houden!
Uiteindelijk krijgen we een goede wind en zeilen we de nacht in. Op de AIS zien we Chronos en Regina Maris. Die gaan naar de Carieb dus een iets andere koers, maar ze blijven lang parallel met ons varen. We zijn in de nacht de Beau uit het zicht verloren. Zij konden veel meer voor de wind varen. Ook via de marifoon kregen we het niet voor elkaar ze te spreken. Regina Maris hoort alles wel en werkt als tussen persoon.  Hij geeft de posities door zodat we weten waar Beau vaart. Ook met Chronos hebben we nog marifoon contact. We zien die schepen nog heel lang op de AIS. Woensdag ochtend roep ik de Beau op via marifoon tegen beter weten in…maar wonderlijk we krijgen elkaar luid en duidelijk binnen. Snel coördinaten uit gewisseld. Beau vaart inmiddels 51mijl achter ons. Hij heeft een gebroken binnen wand en heeft het gelukkig proffesorisch kunnen repareren, maar er wordt nu alleen met fok gevaren anders komt er teveel kracht op het want. Zij gaan met een gangetje van 4a5 knopen richting Suriname. Wij varen gemiddeld 6a7 dus dan wordt de afstand vlug groot.
De oceaan is een groot speelveld voor vliegende vissen. Prachtig gezicht hoe tientallen blauwige vissen met haarfijne vleugeltjes  over het water scheuren en 100 meter verderop de golf weer induiken. Wat wel spijtig is, ze kunnen niet zo goed in donker kijken. Iedere ochtend liggen er wel een stuk of 4 van die vissen aan boord. Een was in de kuip gesprongen. Arnold was net naar binnen anders had hij de vis zo in zijn gezicht gekregen.
Bij ons gaat alles gelukkig voorspoedig. Alleen een bout was gebroken bij de bevestiging vand de Watt&sea en de radar steun. Arnold is handig en heeft goed gereedschap dus dat wordt gewoon onderweg weer keurig hersteld.Er is eerst wat spanning, want is toch heel wat hoor. Ik heb mijn pleister weer keurig achter mijn oor geplakt en heb ook nu weer totaal geen last. Ik doe alles: eten koken boekje lezen, vaten wassen logboek schrijven.het gaat allemaal goed. Het cardanische kook toestel is mijn grote vriend. Het is de enige plek waar je wat kan neer zetten zonder dat het om valt door de golven. Ik ben zo trots als een pauw op mezelf. Ook kan ik genieten van de oceaan. Nog wel, want 16 dagen alleen maar golven om je heen moet ik nog gaan beleven. Nu na de derde dag krijgt ook Arnold de rust en kan ook hij genieten.
We hebben het druk met het schoon houden van de Watt&sea . Het lijkt net of kleinduimpje ook van Mindelo naar Paramaribo is gegaan. Hij heeft geen broodkruimels achter gelaten maar allemaal waterplantjes die steeds achter de Watt&sea generator blijven hangen. Als we van koers veranderen en dus de zeilen om gezet hebben zijn er gelukkig bijna geen planten meer.
Donderdag 3-12-2015
we beginnen de dag met lekker zelf gebakken brood. Vandaag om 12.00 uur hebben we er een kwart op zitten.

San sebastian – Sal

“Heerlijk geslapen. Goed uitgerust de oversteek beginnen is alvast gelukt. Ik begin met het plakken van de pleister achter mijn oor tegen zee ziekte. We doen onze laatste dingen. Arnold doet de laatste inkopen zoals brood en een gasfles en helpt Zeebink nog met het fixen van de AIS. Dat lukt alleen helaas niet. Ik zorg dat er een paar maaltijden gekookt worden en vacuum getrokken. Om 13.00 uur maken we los. Het is prachtig weer alleen te weinig wind, dus we beginnen met de motor aan. Na het avond eten kunnen we zeilen. We zijn Zeebink nog niet uit het zicht, maar dat scheelt niet veel. Die is recht op zijn target gevaren wij hebben gegokt op een kant waar eerder wind komt. Cruesing Bird vaart ook uit en die is de hele nacht vlak bij ons. Als het licht wordt zijn we met drie boten redelijk dicht bij elkaar. Verder op de dag kiest ieder voor hun meest geschikte koers en zijn we al vrij snel elkaar kwijt. Ook het marifoon contact is zeer moeizaam. Jammer want je merkt nu wel dat het fijn is om soms wat van een ander te horen. Verder kunnen we tot maandag avond lekker zeilen. Het stikt hier van de vliegende vissen. We zien ze met hele groepen over de golven zweven. In het donker schijnen ze niet zo best te kunnen oriënteren want we krijgen er vijf op ons dek. Een heeft het geluk dat hij achter mij in het gangboord lag te spartelen zodat ik die levend over de reling kon zetten.

Het gaat goed met mij. Ik heb helemaal geen last van zeeziekte. Wat is dat fijn zeg. Ik kan goed functioneren en gewoon lekker eten. Alles gaat goed. Binnen van alles klaar maken, zelfs lezen gaat me goed af. Ik geniet dan ook van deze overtocht.

Maandag waait het weer wat minder hart en dus gaat Arnold zijn vis molentje uit proberen. Na een uurtje begint het molentje af te rollen. BEET! Allemachtig, we zien drie grote vissen achter onze boot aan zwemmen waarvan 1 ons nep visje te pakken heeft. Bij het naar binnen halen weet hij zich los te maken. Haak met nep vis nog in zijn bek als aan denken van ons. Eigenlijk zijn we naast teleur gesteld eigenlijk ook wel een beetje opgelucht, want dit is wel een hele grote vis om te verwerken.

Tot maandag avond 20.00 uur kunnen we zeilen. Dan staat er teveel deining voor de wind die we hebben. Motor aan dan maar. Tot dinsdagochtend. Dan kunnen we met alleen de code 0 lekker zeilen. Uiteindelijk zeil over de andere boeg ook grootzeil erbij. Het lijkt wel of isla Sal is weg gehaald, want 20 mijl voor de kust zien we haar nog niet. Het is ook verre van helder weer. Dan eindelijk de contouren van een berg, stuk vlak en weer een bergje. Ja hoor land in zicht!. We halen vlak voor de deur de zeilen weg en varen de drukke ankerbaai om 13.30 uur binnen. We worden door Jaij geëscorteerd naar een goed anker plekje. We leggen prachtig. Jaij kan voor van alles zorgen: gaz gazoline water…..doe you speak franch? Het is de line die hij een paar keer per dag komt vragen. Uiteindelijk vraagt hij: óne beer is that a problem?’. We zien hem steeds rond varen tussen de ankeraars en wij herhalen gek scherend steeds zijn line.

Ik ga naar de kant om in te klaren. We zijn echt in een andere wereld. Er is hier echt niemand die zich druk maakt. Groepen vrouwen zitten onder een grote boom, mannen tegen een gevel aan. En als er iemand loopt, loopt die heel relaxed. Welkom op de Cabo Verden.”

Bericht vanaf de Oceaan

Gister avond ontvingen we de volgende mail van mijn ouders:
“Hoi Ron, Lenard
Hier een berichtje van mij. Het is hier nu half negen en dus al twee uur pikke donker. We zijn met de laaste etappe bezig. Helaas de wind is nu net op en hebben voor het eerst weer de motor aan staan. Ik heb net nieuwe gribs gedouwnload en gezien dat we onveer 6:00 morgen weer wind hebben. Van morgen hebben we na 3 dagen weer contact gehad met de Zeebink. 3 Hollandse studenten met de boot van Pa. Ze zijn gelijk met ons vertrokken en zitten nu een kleine 40 mijl achter ons. Dus niet gek vd Lovis immers de boot is een Aluminium one off van 14 meter. Vandaag een rustige dag gehad. We waren moei dus bewust weinig zeil op. Gisteren (zondag) hebben we de hele dag boven de 20 knopen gehad. En gisteren avond hebben we een poostje 26. Overdag de hele dag melkmeid met 1 reef in grootzeil. Snelheids record op 12 gezet. (Ongeveer 3 meter golven)
Vandaag voor het eerst serieus aan het vissen geweest. Mooi rubber octopus visje uitgezet met ongeveer 30 meter lijn. Zij tegen Per dat eigenlijk het lijntje te kort was. Als er een vis zou happen had ik maar een uitloop van 10 meter. (zat dus 40 op mijn roller) Nu op eens kwam het moment. de Roller begon als een gek te draaien, Wij kijken 4 Grote visen rond ons nep visje Minimaal 50 cm Oeps. Voor we het wisten was het dus knap en weg nepvisje. We hebben beet gehad maar de vis heeft het hele zooitje doorgebeten.
Morgen rond de middag hopen we op sal te zijn. Groetjes”